در پاییز ، دو سه روزی در آمل فقط برف آمد . نه سونامی آمد نه زلزله همراهش بود نه سیل راه افتاد نه طوفان و گردباد و… اما برق و آب و گاز بسیاری از مناطق آمل قطع شد .!!!!!!!! و بعد از هفتاد و دو ساعت هم وضع شهر به حالت عادی برنگشت .
فعلا کاری به این داستان عجیب ندارم تا بعد . اما در این مقال فقط به یک موضوع مهم می پردازم و این که مسئولین شهرستان در ادای حق طبیعی و مطالبات بحق مردم آمل چقدر باید حواسشان جمع باشد .
من خیلی نمی خواهم مقایسه ای صحبت کنم و این شهر و آن شهر کنم ولی بعضی وقتها ناچاری برای جا انداختن یک مطلب آمار و مستندات بیاوری تا حق مطلب ادا شود .
در جریان زلزله در آذربایجان و یا نزول همین برف در اصفهان وقتی قرار است میزان خسارت محاسبه شود تمام زوایا کاملا دقیق و محاسبه شده دیده می شود اعم از زیان های فیزیکی به شهر و یا زیانهای فیزیولوژیکی و یا هزینه های زمانی و مکانی و بالاخره تمام خسارتهای مستقیم و غیر مستقیم و مهمتر از آن برای به احقاق حقوق شهروندی و جبران خسارتها تا حد اعلا تلاش می شود .
در جریان برف اخیر آمل ، فرماندار ویژه آمل در رابطه با میزان خسارت علیرغم با دست بالا گرفتن این موضوع گفت: بارش سنگین برف در برآورد اولیه حدود ‌هزار میلیارد ریال خسارت به بخش‌های متعدد این شهرستان وارد کرده است.
ایشان یکصد میلیارد تومان را سقف خسارت اعلام کرد اما در نزدیکی شهرستان خودمان رقمها بیشتر از این حرف هاست .
” خسارت برف در قائمشهر بیش از 138 میلیارد تومان برآورد شد ”
” حمید صالح زاده رئیس اداره ریزی و امور عمرانی فرمانداری قائمشهر گفت که براساس برآورد اولیه ، بارش شدید برف پاییزی چند روز گذشته 138 میلیارد و 200 میلیون تومان به بخش های مختلف این شهرستان خسارت وارد کرده است.”
” معاون فرماندار بابل: برف ۴۴۰ میلیارد تومان به بابل خسارت زد ”
” جعفرآقاجان نتاج معاون عمرانی فرمانداری شهرستان بابل از خسارت ۴۴۰ میلیارد تومانی ناشی از بارش سنگین برف به بخش های مختلف در این شهرستان خبر داد. ”
این در حالی است که بر اساس تمام شواهد آمل هم از نظر زمان بارش و هم از نظر میزان بارش برف رتبه اول در استان را دارا بود و بالطبع بیشترین خسارت به آمل وارد شد . در کنار این موضوع این نکته هم قابل ملاحظه است که مسئولین شهرهای قائمشهر و بابل اکثر خسارات وارده را مربوط به مرکبات می دانند در حالی که بنا بر قول های متعدد اکثر مرکبات این شهرها از قبل برداشت شده بود.
در محاسبه خسارات آنچه باید مورد توجه قرار می گرفت خسارت های مستقیم و غیر مستقیم بارش برف بود که احساسا دیده نشد .
اینکه چقدر به باغات ، درختان ، زمینهای کشاورزی ، سیستم های زیربنایی ، فضای سبز، زیرسازی معابر و آسفالت راهها، مبلمان شهری، تابلوها و تجهیزات ترافیکی خسارت وارد شد جای خود و باید کاملا دیده شود اما خسارتهایی است که مسئولین آملی باید آن ها را هم ببینند کارگرانی که بیکار شدند گرچه پولی به آنها داده نمی شود اما بیکاری آن ها جزء خسارت هاست نیروهای انسانی متعددی که از کار جاماندند وسایل نقلیه متعددی که دو سه روز کار نکردند موسسات آژانس کرایه که کارشان نیمه تعطیل شد هزینه های سه چهار برابر یک مسافرت داخل شهری و داخل شهرستان که بر راننده و مسافران تحمیل شد کسبه که دو سه روز کاسبی آن ها از بین رفت و….. همه و همه اینها در تعیین میزان خسارتها باید دیده می شد .
از مواضع نماینده مردم آمل نه در مجلس چیزی شنیدیم و نه در جایی واکنشی برای پیگیری جبران خسارتها دیدیم .
شاید این درست نباشد که ما از نزول برف برای شهر کاسبی سرمایه ای کنیم اما نه تنها این زرنگی نیست که از بحران به وجود آمده به راحتی بگذریم و حق خودمان را آنطور که باید و شاید نگیریم بلکه به نظر من بی تفاوتی و بی تدبیری است .
البته اینکه این بخش بسیار کوچکی از محرومیتهای مردم این شهر از مطالبات بحق و بجای خودشان است که اگر بخواهیم وارد حوزه های دیگر محرومیتها شویم مثنوی هفتاد من کاغذ شود .

حسین جوادی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *