گروه پالت
بهترین آهنگ ما آهنگی است که هنوز نساخته‌ایم

بهترین آهنگ ما آهنگی است که هنوز نساخته‌ایم

احتمال اضافه‌شدن نوازنده مهمان به تیم کاری این آلبوم وجود دارد؟

روزبه اسفندارمز: مطمئناً مثل آلبوم‌های قبلی اگر بر اساس اتفاقی که می‌افتد، احساس کنیم که به یک صدا یا یک اتفاق جدید برای آلبوم نیاز داریم، مطمئناً از آن استقبال خواهیم کرد. فعلاً چیزی از این آلبوم را نبسته‌ایم و می‌خواهیم ببینیم که چه چیزی باعث می‌شود که هیجان‌زده شویم چون ایده کلی ما بر این است که اگر چیزی ما را هیجان‌زده می‌کند، مطمئناً بقیه را هم هیجان‌زده خواهد کرد.

پالت همچنان به تولید آثار خاص موسیقی در سبک تلفیقی ادامه خواهد داد؟

امید نعمتی: ما ایده خودمان را داریم، یعنی مثل خودمان ساز می‌نوازیم، آواز می‌خوانیم و شعر می‌گوییم. به نظرم طبیعی است که هر هنرمندی ایده‌های خاص خودش را داشته باشد. به هر حال چون فضای موسیقی خیلی مظلوم، محدود و دست به عصا است و آنقدر آهنگ‌های فعلی موسیقی ما به یکدیگر شباهت دارند که کار ما خیلی خاص به نظر می‌رسد. پالت تجربه‌ای است که در زندگی ما اتفاق می‌افتد مثل خیلی از هنرمندان سراسر دنیا که تجربه‌های شخصی زندگی‌‌شان را به هنر تبدیل می‌کنند.

ما همان آدم‌های روز اول شکل‌گیری پالت هستیم و با اتفاقاتی که برای دو آلبوم اول‌مان رخ داده، راضی نمی‌شویم. من معتقدم که بهترین آهنگ ما یک آهنگی است که هنوز آن را نساخته‌ایم. ما به تجربه‌های نو ادامه خواهیم داد و آلبوم بعدی‌مان هم همان خصوصیات خاص را خواهد داشت.

شما برای اجرا در شهرستان‌ها نیز خیلی پیشنهاد دارید، چرا کمتر این پیشنهادات را می‌پذیرید؟

امید نعمتی: علاقه داریم که در همه شهرستان‌های کشور به روی صحنه برویم ولی متأسفانه دست‌مان خیلی بسته است. اجرا در شهرستان‌ها یک پروژه پیچیده دارد که عوامل بیرونی خیلی زیادی روی آن تأثیر می‌گذارد. در نتیجه طبعاً اجراهای‌مان در شهرستان‌ها خیلی محدودتر می‌شود.

روزبه اسفندارمز: من خودم عاشق شیراز هستم و مطمئنم که بقیه اعضای پالت هم این احساس را نسبت به این شهر دارند. ما خیلی اجرای خوبی در شیراز داشتیم ولی حتی در آن‌جا هم یک سری محدودیت به وجود آمده و دیگر به راحتی نمی‌توان به روی صحنه رفت. ما از اجرا در هر شهرستانی که شرایط برگزاری کنسرت و همچنین سیستم اجرایی و تهیه‌کننده مناسبی داشته باشد، استقبال می‌کنیم چون پالت همه جای ایران را دوست دارد. برای ما مهم است که بتوانیم در سراسر ایران به روی صحنه برویم اما این کافی نیست و باید برای دیگران هم مهم باشد.

اثری تصویری در دست انتشار ندارید؟

روزبه اسفندارمز: چند سالی است که تلاش می‌کنیم مجموعه‌ای از ویدئوهای اجراهای زنده‌مان را منتشر کنیم و خیلی برای آن وسواس به خرج می‌دهیم. سعی‌مان بر این است که این مجموعه آلبوم تصویری را تا چند ماه آینده منتشر کنیم. برای آلبوم جدید هم هنوز موسیقی ساخته نشده که بخواهیم برایش ویدئویی بسازیم.

تا چه اندازه اعتقاد دارید که گروه‌های جدید تلفیقی به نوعی گروه پالت را پیگیری و تقلید می‌کنید؟

روزبه اسفندارمز: اگر این کار را انجام می‌دهند که ما خوشحال می‌شویم و دم‌شان گرم ولی اگر این کار را انجام نمی‌دهند، بیشتر دم‌شان گرم! به نظرم که هر کسی در ایران موسیقی را به عنوان حرفه‌اش قرار دهد و برای آن کار کند، جای تقدیر دارد چون خیلی کار سختی است. من اگر در این برهه زمانی کسی بیاید و موسیقی ما را تقلید کند، نه تنها ناراحت نمی‌شوم بلکه خوشحال می‌شوم و اگر کسی ایده‌ای را می‌خواهد به ثمر بنشاند و به کمک ما احتیاج دارد، مطمئناً ما به او کمک خواهیم کرد. برای ما مهم‌تر از آن‌که ببینیم اجازه اجرای زنده در چه شهرستانی نداریم، این است که به آن پسر و دختری که در شهرستان به موسیقی علاقه دارد و امکان کار کردن ندارد، روحیه بدهیم تا بیاید و کار کند چون همان جوان‌ها هستند که شرایط را آماده می‌کنند و می‌توانند باعث شوند در آن شهرستان اجرای موسیقی برگزار شود.

به غیر از فعالیت‌ گروهی‌تان در پالت، کار انفرادی هم در زمینه موسیقی انجام می‌دهید؟

امید نعمتی: تک‌تک‌مان یک کارهایی انجام می‌دهیم. به هر حال همه ما ساز می‌نوازیم و ایده خاص خودمان را داریم که یک سری از این ایده‌ها در پالت نمی‌گنجد. هر کدام از ما فضاهایی که در ذهن‌مان وجود دارد را در پروژه‌هایی خارج از گروه پالت پیاده می‌کنیم. من دو سه سال است که روی یک آلبوم به نام “هرمان” کار می‌کنم که احتمالاً به زودی منتشر می‌شود.

روزبه اسفندارمز: من حدود دو سه هفته است که یک سری موزیک برای یک پرفورمنسی که قرار است موسیقی زنده داشته باشد، می‌سازم. من خیلی به آلبوم فکر نکرده‌ام.

امید نعمتی: کاوه و داریوش هم هر کدام در حال تولید آلبوم‌های شخصی خودشان هستند.

این فعالیت انفرادی باعث نمی‌شود که گروه‌تان به سمت از هم‌پاشیدگی برود؟

امید نعمتی: خیر، خواهش می‌کنم که مخاطبان‌مان این‌گونه فکر نکنند. به هر حال هر کدام از ما ایده‌هایی داریم که نمی‌توانیم آن را در پالت اجرا کنیم و مجبوریم آن را به صورت انفرادی در پیش بگیریم. ما نمی‌توانیم یکدیگر را مجبور کنیم که تا ابد فقط کار گروهی انجام دهیم و اتفاقاً همین آزادی باعث می‌شود که پیوستگی گروه همچنان باقی بماند. پالت همیشه پالت خواهد بود و برای همه‌مان در اولویت است. من فردا روزی قطعاً حتی کنسرت هرمان را هم برای تمرین پالت تعطیل خواهم کرد. پالت همیشه برای ما در اولویت خواهد بود چون آن را از جوانی با پوست و استخوان ساخته‌ایم.

مهیار طهماسبی: پالت برای مخاطبین پالت است و برای ما یک رفاقت است. ما هر کدام اگر کار انفرادی هم انجام دهیم، به یکدیگر کمک خواهیم کرد.

امید نعمتی: مهیار، روزبه، داریوش و کاوه بعلاوه یک سری موزیسین دیگر در آلبوم من ساز زده‌اند.

روزبه اسفندارمز: استحکام این رفاقت بیشتر از خود پالت است و برای ما مهم‌تر این است که رفاقت‌مان از هم نپاشد.

دیدگاه‌تان نسبت به نمایشگاه مطبوعات چیست و به نظرتان رسانه چقدر می‌تواند به هنرمندان کمک کند؟

امید نعمتی: ما دست‌مان بسته است و واقعاً به رسانه احتیاج داریم چون صدا و سیما از ما حمایت نمی‌کند و فقط این سایت‌ها و نشریات هستند که می‌توانند آثار تولیدی ما را به گوش مردم برساند. به نظرم در این کشور بهتر است که رسانه‌ها از هنرمندانی که در ایران مانده‌اند و برای هنر این مرز و بوم زحمت می‌کشند، حمایت کند. در غیر این‌صورت یک سری رسانه‌های قوی که زورشان زیاد است، غالب می‌شوند و به یکباره به خودمان می‌آییم و می‌بینیم که همه آهنگ‌های آن رسانه‌ها را گوش می‌دهند. من امیدوارم تلویزیون و رسانه‌های جدی‌تر دولتی هم موسیقی را حمایت کنند تا آن اتفاق بدی که ما، حکومت و همه مردم می‌گوییم، رخ ندهد.

مهیار طهماسبی: نیروهایی که باید صدای ما را به مردم برسانند اعم از اینترنت، صدا و سیما و مطبوعات، محدود هستند ولی رسانه‌ها باید تلاش‌شان را بیشتر کنند تا صدای‌مان به گوش مردم برسد. یکی از اهداف این نمایشگاه می‌تواند حمایت از هنرمندان باشد تا آن‌ها هم بتوانند خودشان را عرضه کنند و مردم هم بتوانند ما را بیشتر ببینند. من این گردهمایی مطلبوعات را خیلی قشنگ می‌بینم و معتقدم که با دور هم بودن می‌توان کاری را پیش برد و کسی تنهایی به جایی نمی‌رسد.