سفری از بازار ایرانی تا اسپانیا با ارکستر سمفونیک تهران

هرازنو: ارکستر سمفونیک تهران با رهبری شهرداد روحانی به اجرای آثاری از آهنگسازان ارمنی، روس و انگلیسی پرداخت.

شامگاه 29 شهریورماه ارکستر سمفونیک تهران با رهبری شهرداد روحانی به اجرای برنامه پرداخت. در این کنسرت مازیار ظهیرالدینی به عنوان کنسرت مایستر و امین غفاری به عنوان تک‌نواز ویولن حضور داشتند.

برنامه با اجرای قطعه “گشت و گذار در یک بازار ایرانی” از آلبرت ویلیام کتلبی آغاز شد. کتلبی آهنگساز، رهبر ارکستر و پیانیست معاصر انگلیسی است که تعدادی از آثار خود را با الهام از موسیقی شرقی تصنیف کرده است. پس از آن نوبت به کنسرتو ویولن اثر آرام خاچاطوریان رسید که تک‌نوازی ویولن آن را امین غفاری بر عهده داشت. این نوازنده 25 ساله که سال ٢٠١٥ در جمع ٢٥ برگزیده مسابقات جهانی ویولن خاچاطوریان قرار گرفت برای دومین بار در کنار ارکستر سمفونیک به اجرای برنامه پرداخت.

کنسرتو با شور و هیجان آغاز شد و با گذشت مدتی نوبت به تک‌نواز رسید تا بر زمینه مهیا شده توسط باقی سازها به اجرای جمله‌های خود بپردازد. تم آغازین این قطعه در طول قسمت اول این کنسرتوی سه‌بخشی به شکل‌های مختلف تکرار شد و در اوج به پایان رسید. بخش دوم در فضایی بسیار آرام‌تر آغاز شد و تک‌نوازی طولانی ویولن بر روی فضاسازی سایر سازها ادامه یافت تا جایی که ضربات ناگهانی تیمپانی و سنج فضا را دگرگون کرد. بخش سوم کنسرتو نیز بسیار کوبنده آغاز شد و در فضایی پرهیجان ادامه یافت. در بخش‌هایی از این اثر تأثیر موسیقی ارمنی کاملاً محسوس بود و با وجود تعلق به موسیقی کلاسیک غربی، حالت‌های موسیقی شرقی در آن شنیده می‌شد. اجرای بی‌نقص و مسلط امین غفاری در این بخش قابل توجه بود.

بخش دوم برنامه با اجرای “سوئیت فندق‌شکن” اثر چایکوفسکی آغاز شد. این اثر که در هشت بخش نوشته شده است در هر قسمت ویژگی‌های خاصی دارد و نقش یکی از سازها در آن بیشتر جلب توجه می‌کند. مثلث، ترومپت، دایره زنگی، فلوت، پیانو و… در هر کدام از این بخش‌ها به ایجاد رنگ‌های صوتی متفاوت پرداختند که گاه با سرخوشی و گاه با وقار و زیبایی فضایی مسحورکننده ایجاد می‌کرد. استفاده از ساز چلستا که سازی شبیه یک پیانوی دیواری کوچک است با صدای شفاف و بلوری، حالتی رؤیایی و سحرانگیز به وجود آورد.

اجرای “کاپریس اسپانیولی” اثری از نیکلای ریمسکی کورساکوف پایان بخش اجرای ارکستر سمفونیک بود. این قطعه برای نسلی از ایرانیان بسیار خاطره‌انگیز است زیرا بخشی از آن سالها به عنوان تیتراژ برنامه رادیویی “قصه شب” استفاده می‌شد. با پایان اجرای این قطعه تشویق‌های مکرر تماشاگران باعث شد بار دیگر شهرداد روحانی به صحنه بازگردد تا قطعه‌ای از حشمت سنجری را اجرا کند و پس از آن به برنامه خود پایان دهد.

منبع:هنرآنلاین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *