قهرمان وزنه‌برداری المپیک لندن گفت: خواسته من از المپیک ریو طلا بود اما نگذاشتند به هدفم برسم و فکر می‌کنم بزرگترین ناداوری تاریخ ورزش ایران در حق من انجام گرفت و نداشتن کرسی تاثیرگذار در این قضیه به چشم آمد.
به گزارش ایسنا، بهداد سلیمی امید ایران برای تکمیل کردن پازل مدال‌آوری وزنه‌برداری در بازی‌های المپیک ریو بود. با وجود اینکه در یک‌ضرب نمایش فوق‌العاده‌ای داشت و به سرعت رکود یک‌ضرب جهان را از دست وزنه‌بردار گرجستان خارج کرد اما در دوضرب دو مرتبه وزنه 245 کیلوگرم را بالای سر برد که مورد تایید داوران و هیات ژوری قرار نگرفت. سلیمی در حرکت سوم نیز وزنه را انداخت. اعتراض‌ها حتی به دادگاه CAS هم کارساز نبود و او ناباورانه با دست خالی ریو را ترک کرد. سلیمی با وجود اینکه یک هفته از آن ماجرا می‌گذرد اما معتقد است هنوز کنار آمدن با این قضیه سخت است و هیچ موقع تصور نمی‌کرد جزو قربانیان داوری در وزنه‌برداری باشد.
در ادامه گفت‌وگوی ایسنا با سلیمی را می‌خوانید:
-یک هفته از پایان رقابت دسته فوق سنگین المپیک ریو می گذرد، چقدر توانستید با اتفاقی که افتاد کنار بیایید؟
کنار آمدن با این قضیه خیلی سخت است. در نهایت به چیزی که حقم بود نرسیدم. البته حضور و حمایت مردم سنگینی ماجرا و ناداوری که در حقم شد را کم کرد. در این مدتی که به ایران برگشتم برخورد مردم واقعا دلگرم کننده بوده است.
-برخی کارشناسان معتقدند که باید کار در دوضرب با وزنه کمتری شروع می شد، خودتان چه نظری دارید؟
این صحبت هایی است که خارج از گود زده می شود و البته نظرات تمام کارشناسان برای من قابل احترام است اما وقتی در داخل گود باشیم، بر اساس شرایط مسابقه تصمیم گیری می‌شود. تمام تلاشمان را به کار گرفتیم تا بهترین نتیجه را بگیریم. با توجه به شناختی که از بدن خود در دوضرب داشتم و می دانستم که در حرکت آخر به مشکل بر می خورم. می‌خواستیم در دو حرکت اول وزنه هایی را انتخاب کنیم تا من را به طلا برساند. متاسفانه ناداوری تمام برنامه های ما را بهم ریخت.
با وجود اینکه دو مرتبه خطا دادند اما من با فاصله 2 دقیقه بر روی تخته آمدم و وزنه 245 کیلوگرم را بالای سر بردم که این کار مشکلی است. همانطور که گفتم نظر همه برای من قابل احترام است اما به نظرم در شرایط المپیک تصمیم درستی گرفته شد. خواسته من از المپیک مدال برنز یا نقره نبود بلکه طلا می خواستم و برای آن تلاش کردم. اگر دوستان ژوری و فدراسیون جهانی اجازه می دادند، می توانستم به خواسته‌ام برسم.
-فیلم وزنه زدن خود را دیدید و هنوزم معتقدید خطا نبوده است؟
بله دیدم و دقیقا معتقدم خطا نبود. شب مسابقه، من، آقایان توکلی، زارعیان و عطار اشرفی وزنه 245 کیلوگرم من را با 247 کیلوگرم المپیک لندن مقایسه کردند و نشان دادند تکنیک قیچی من هیچ فرقی نداشته است و من در لندن سه چراغ سفید بدون حرف و حاشیه‌ای گرفتم. 9-10 سال است به این شکل وزنه زدم و همیشه هم تمام حرکاتم قبول بوده است.
-تصور می کردید یک روزی شما هم جزو قربانیان فدراسیون جهانی وزنه برداری باشید؟
اصلا چنین تصوری نمی کردم. همیشه سعی کردم با قدرت حاضر شوم تا کار به این حرف و حدیث ها کشیده نشود. از طرفی هر موقع با تکواندوکاران و کشتی گیران حرف می زدم به آنها می گفتند خوبی رشته وزنه برداری این است که ناداوری به شکلی که در کشتی و تکواندو وجود دارد، در وزنه نیست. فکر نمی کردم روزی چنین اتفاقی بیفتد و به نظرم بزرگترین ناداوری تاریخ ورزش ایران بود.
-بهتر نبود رییس فدراسیون قبل از آغاز رقابت نسبت به تغییر هیات ژوری اعتراض می کرد؟
درگیر کار و برنامه ریزی خودمان بودیم و اگر می خواستیم قبل از مسابقه به چنین چیزهایی توجه کنیم، حاشیه می شد و اصل کار را از دست می دادیم. بعد مسابقه وقتی که به دهکده ورزشکاران برگشتیم و لیست را چک کردیم متوجه شدیم از پنج نفرهیات ژوری، چهار نفرشان تغییر کردند.
– فکر نمی کنید نداشتن کرسی تاثیرگذار در این اتفاق خیلی به چشم آمد و شاید اگر آدم تاثیر گذاری را داشتیم این اتفاق رخ نمی داد؟
قطعا. همان موقع در سالن مسابقه نیز با عصبانیت گفتم وقتی کرسی های تاثیرگذار بین المللی خود را از دست می دهیم، تبعات آن نیز همین اتفاقات می شود. آقای مرادی 12 سال دبیر کل کنفدراسیون آسیا بود و تاکنون چنین اتفاقاتی برای ما رخ نداده بود. متاسفانه اکنون این کرسی را بنا به دلایلی نداریم و حامی خود را در وزنه برداری از دست دادیم. امیدوارم آقای مرادی برنامه ریزی داشته باشد تا در انتخابات دوره بعد کنفدراسیون آسیا و فدراسیون جهانی کرسی خوبی بگیرد تا دوباره چنین ماجرایی برای ما اتفاق نیفتد.
-بهداد سلیمی حق خود را در مسابقات جهانی 2017 خواهد گرفت؟
تا مسابقات جهانی 14 ماه زمان باقی مانده است. فکر می کنم دو ماه استراحت کنم زیرا خیلی به آن نیاز دارم و 7-8 ماه خودم و خانواده ام سختی کشیدیم. هم چنین می خواهم زانویم نیز ریکاوری شود تا بتواند دوباره فشار تمرینات را تحمل کند. بعد از استراحتی که خواهم داشت تمرینات بدنسازی و وزنه برداری خود را برای مسابقات جهانی 2017 آغاز خواهم کرد.
–بعد از پایان مسابقه سنگین وزن با وجود شرایط روحی که داشتید اما به لاشا تالاخادزه قهرمانی اش را تبریک گفتید، این کار شما از چشم رسانه های خارجی دور نماند؟
نمی خواهم از خودم تعریف کنم اما شعار و روح المپیک دوستی و رفاقت بین کشورهاست. اتفاقی که برای من افتاد چیزی از ارزش های وزنه بردار گرجستانی کم نمی کند و او وزنه‌های خوبی زد. به هیچ عنوان وزنه بردار گرجستانی را مقصر نمی دانم و او کار خودش را انجام داد اما داوران نگذاشتند من کار خودم را انجام دهم. از این رو وظیفه خودم دانستم قهرمانی اش در المپیک را که جایگاه بزرگی است به او تبریک بگویم.
-دادگاه CAS هم به نفع ما رای نداد؟
بله. متاسفانه اعلام کرد در مسائل داوری وارد نمی شود. دادگاه عالی ورزش باید در تمام ابعاد ورود پیدا کند و نمی دانم چرا به ما رای نداد و این نیز جای سوال دارد.
-نگران این نیستید به دلیل اعتراض به هیات ژوری شما را محروم کنند؟
با توجه به مدیریتی که از آقای مرادی سراغ دارم، می دانم اگر چنین اتفاقی هم رخ دهد قضیه را مدیریت خواهد کرد و آن را برطرف می کند.
-بعد از بازگشت از المپیک عنوان کردید طلای واقعی دخترتان است؟
بله. اول به فکر خوشحال کردن مردم و بعد از آن آرامش خانواده و آینده دخترم هستم. واقعیت این است که طلای واقعی برای من دخترم است و وقتی او را در فرودگاه دیدم، خیلی خوشحال شدم.
-در این ماجرا مردم شمارا خیلی حمایت کردند و مشخص شد چقدر در نزد مردم محبوب هستید؟
مردم به من لطف دارند و دست تمام تک تک آنها را می بوسم زیرا در سخت ترین لحظات زندگی ورزشی‌ام حمایتم کردند و به بهترین شکل ممکن سختی ماجرا را برای من کم کردند. امیدوارم از این سرمایه ای که دارم (محوبیت بین مردم) به خوبی استفاده کنم و مردم را نرنجانم.
-حرف پایانی؟
از پیامی که رییس جمهور و آقای ظریف برای من فرستادند واقعا تشکر می کنم زیرا نشان دادند دولتمردان ما به مسائل ورزشکاران خود اهمیت می دهند و از وزیر ورزش نیز تشکر می کنم.