همدردی امام با مردم

یک بار که خداوند رحمان به‏ این بنده توفیق عنایت فرمود که به دست‏بوسى امام تشرف حاصل کنم آن جناب در سرماى سوزان در رواق کوچک خانه خود روى یک صندلى کهنه نشسته بودند و سرماى آزاردهنده جماران دست و صورت ایشان را تقریباً از سرخى به کبودى متمایل ساخته بود. علت را جویا شدم که چرا وسیله گرم‏ کننده‏ اى در این سرماى سخت و فضاى باز نزد امام گذاشته نمى ‏شود. پاسخ شنیدم که ایشان مى‏ خواهند با مردم همدرد باشند و به نمونه‏ اى از این مواسات اشاره کردند. وقتى که لباس امام را به بیت براى شستشو داده بودند و شسته نشده بود پاسخ دادند که هنوز نوبت دریافت پودر رختشویى براى بیت نرسیده است و پس از رسیدن شسته‏‏ مى ‏شود.

منبع: جمال آفتاب، ص 63