گله های شاگرد تنبل به معلم به زبان آملی تقدیم به معلمی که لای انگشتانم خودکار گذاشت و تصمیم گرفتم در متفرقه شرکت کنم واز نعمت معلمان دیگر محروم شوم تا اینکه دانشگاه با اساتید دوباره آشتی کردم
خوامه بوم دل زار
مه درس و مشق کار نار
وقتی گینی امتحان
مثل اینه گینی جان
وقتی گنی ته برو
مه دل گینه گرم تو
کنی مه روز سیو
لال بیمه بی گفتگو
چه هسی انه ظالم
نخوامه بوم عالم
چنه هنیشم این رج
کنی مه جا خله لج
روزو شو کمه منها
حل نوونه معما
جریمه کنی دیکته
یامره ورنی تخته
النی مه سر کج کلاه
نونی که هسه گناه
جرینه کنی رج رج
بهیه مه گردن کج
بشکنیه ته مه دل
مره هاکردی بلبل
در بکردی شه کلاس
حیاط بهیمه پلاس
تاریخ دس فراری
خونسمه چی زاری
جبر امو مثلثات
آبرو ره کردی بپات
هندسه نامیزون
هاکرده مره گریون
دینی بیه دل کباب
خدا مه ونگه جواب
سرگذشت امامون
خومه لوشه آویزون
جغرافی خومه ناخش
درمی سامون وارش
فارسی گمه هلاله
گتی سک چنه کاله
گمه الف وبه ره
در ایارنی مه له ره
حساب نمو مره یاد
مه سر کشی خله داد
ایاردی مره فریاد
خالی کردی ته مه یاد
گتی حسن سه داینه
بونه حسن ناینه
سه ی رنگ ندیه
فقط سه دار بدیه
گتی ساکت ته کار نار
شه درس و مشق خوار دار
گتی زنی گب مفت
ای نیشتی تقئ جفت
انشا مه هرچی خوار بو
گتی ته هسی منگو
حرفه و فن با آچار
مه نمره به اته چهار
هر روز شومه تخته پیش
وچون خننه مه ریش
نه پری دارمه پیلدار
نه هسمه پارتی دار
مه تک گب تبری
چی بوم ته خوری
سلام گمه سلوم
اینجوریه مه کلوم
فارسی که گب ندومه
کئی پلاره دومه
گتی هرس یک چکی
یا تخته بن چک چکی
هنیش بووشی آزار
معلم ته کردی چیکار
بیه مه دل زار وزار
مه بوسه دل ره کار نار
بهزاد ایاز