خود درماني براي فرار از اختلالات روانپزشکي مانند افسردگي و اضطراب به کوچه هاي مصرف تفنني مواد راه پيدا كرده و سرانجام به بن بست اعتياد ختم مي شود.
کارشناسان بهداشتي معتقدند، مردان ايراني که در گير و دار مشغله هاي شغلي و اقتصادي در معرض انواع آسيب هاي رواني هستند، بايد به راه حل خروج از اين بن بست يعني تخليه هيجاني و استراحت روحي بيشتر اهميت دهند.
سلامت رواني مردان را تهديدهاي فراواني نشانه رفته اند که از آن جمله افسردگي و اضطراب است، که آغاز ديرهنگام درمان به پاياني تلخ مي انجامد، اين در حالي است،که اگر مردان به موقع براي درمان بيماريهاي رواني خود به پزشک و مشاور مراجعه کنند به دام اعتياد گرفتار نمي شوند.
اعتياد،مهمترين عامل تهديد سلامت مردان است که خود درماني بيماري هاي درماني يکي از علل ابتلا به اين بيماري است. اعتياد همچنين مهمترين مسئلهاي است كه در بخش روان، سلامت مردان ايراني را تهديد ميكند و بسياري از مواقع ريشه اعتياد، مسائل رواني است.
از آنجا كه افراد براي درمان مشكلات رواني مراجعه نميكنند، به تدريج به عنوان خود درماني و تفنني به مصرف مواد مبادرت ميورزند و اين امر به تدريج منجر به اعتياد ميشود، مواد مخدر و محرك هر چند ممكن است در اوايل مصرف بهبودي موقت و گذرا را ايجاد كند اما به فاصله مدتي بسيار كوتاه، بيماري و افسردگي و اضطراب اوليه شدت مييابد.
سختي کار و کارهاي شيفتي به سلامت مردان آسيب وارد مي کند و دليلي است براي ايجاد بيماريهاي رواني و اعتياد در كشور که بيشتر مردان را گرفتار مي كند. چون حوادث، بيشترين ميزان مرگ و مير مردان را به وجود ميآورد اغلب به دنبال حوادث، اختلالات روانپزشكي نيز بروز ميكند.
اعتياد يك اختلال رفتاري است كه به مداخلات پيچيدهاي نياز دارد و در اين زمينه در حال حاضر خدمات درماني در كشور از لحاظ كمي و كيفي توسعه يافته و دسترسي نسبت به گذشته بسيار تسهيل شده است. همچنين افسردگي در رأس اختلالات روانپزشكي است و سختي كار و كارهاي شيفتي، آسيب سلامت روان مردان را به دنبال دارد.
اختلالات روانپزشكي سومين يا چهارمين رتبه بار بيماريها در كشور است كه در زنان و مردان متفاوت است. سختي كار، حوادث محيطي كار و شيفتهاي كاري ميتواند، آسيبهايي را به سلامت رواني مردان وارد كند، بنابراين از منظر بهداشتي بايد برنامههايي براي اين منظور در نظر گرفته شود.
سيگار کشيدن نيز يکي از عوامل تهديدکننده سلامت مردان است که نه تنها سلامتي خود فرد را به تاخير مي اندازد بلکه تجاوزي آشکار به حقوق ديگران بخصوص کودکان است. حداقل 43 نوع از سموم شيميايي در دود سيگار وجود دارد که باعث سرطان ريه، گلو، لب و دهان، حنجره، حلق، مثانه، کليه، لوزالمعده، معده و … مي شود.
مواد موجود در سيگار، ضربان قلب و فشار خون را بالا مي برد و خطر سکته هاي قلبي و مغزي را بيشتر مي کند. دود سيگار باعث بيماري هاي مزمن ريوي مثل برونشيت مي شود و همچنين سيگار بروز پوکي استخوان را تسريع مي کند.
دود سيگار باعث بيماري لثه، خرابي دندان ها، بوي بد دهان و خشکي دهان مي شود و مصرف سيگار انتخاب راهي براي مرگ تدريجي است. هر چه تعداد و مدت سيگار کشيدن بيشتر شود، عوارض آن شديد تر است و بايد توجه داشت که دود سيگار افراد سيگاري، به اطرافيان آن ها بويژه به کودکان و زنان باردار بيشتر آسيب مي رساند.
ترک سيگار آثار خوبي براي افراد دارد از جمله تا شش ماه بعد از ترک سيگار، سرفه، خس خس و مشکلات تنفسي خوب مي شود. پنج سال بعد از ترک سيگار خطر حمله قلبي نصف يک فرد سيگاري مي شود و 10 سال بعد از ترک، خطر سرطان ريه نصف يک فرد سيگاري مي شود و خطر سکته قلبي در او مانند کسي است که هرگز سيگار نکشيده است.
گردآورنده : سرگرد اکبر درويشي – جانشين فرمانده انتظامي شهرستان جويبار و مدرس دانشگاه