هـراز نـو / سید محمد حسینی: ششم بهمن سال 1360؛ شاید مردان و زنانی که آن روز سنگر روی سنگر می ساختند تا از اسلام و رهبر دفاع کنند، فکرش را هم نمی کردند که پژواک کارشان آنقدرها بپیچد که بعد از گذشت سی و چهارسال،اینهمه جمعیت برای تقدیر از آنان در مصلای آمل گردهم آیند.
ورودی مصلا و ابتدای مراسم حضور پرتعداد نیروهای امنیتی است که جلب توجه می کند. هرچند که تعداد این نیروها بیشتر از حد انتظار است اما حضور ریاست یکی از قوای جمهوری اسلامی این امر را توجیه می کند.
هنوز یکساعتی از اذان و نماز مغرب و عشا نگذشته که مصلی تقریبا پر می شود. من بعد برای نشستن داخل مصلی به هر وسیله ای شده باید خودت را میان صف ها جا بدهی.
در میان جمعیت که سر می چرخانی، همه جور آدمی را می بینی. پیر، جوان، هیئتی، بازاری، روستایی، معلم، روحانی، جانباز، دانش آموز، دانشجو و… گویا همه اینها اینجا جمع شدند تا فقط یک چیز را فریاد بزنند: بر سر ارزش ها ایستاده ایم.
ساعت 7 و ربع مجری مراسم پشت تریبون می رود. حاج قاسم حامدی را همه می شناسند. سی سالی می شود که مراسمات دینی و انقلابی را اجرا می کند. شاید هم بیشتر!
رییس اداره فرهنگ و ارشاد مدام این طرف و آن طرف می رود ظاهرا در حال هماهنگی است.
دقایقی بعد آیت الله آملی با شعارهای صل علی محمد یاور رهبر آمد وارد مصلی می شود. ورود آیت الله همان و بالارفتن گوشی های همراه برای عکاسی همان!
مجری مراسم سخنان خود را با جملاتی از امام و رهبری و علامتین آملی پیرامون حماسه ششم بهمن آمل شروع می کند.
هنوز سر جایت جاگیر نشده ای که پیرمرد کناری ات شروع می کند به خاطره گویی: اون سال مِن فلکه هفده شهریور مغازه داشتمه، البته مه خنه جاده نور بیه! خاطره گویی پیرمرد گل می کند.
عکاس ها مدام از زوایای مختلف از آیت الله عکس می گیرند و مدام تغییر زاویه می دهند ظاهرا محافظ ها خیلی با آنها کار ندارند .
ساعت 7 و سی دقیقه همینطور که سیل جمعیت به سمت داخل مصلی سرازیر می شود، گروه سرود مدرسه طالب آملی سرودشان را اجرا می کنند. خیلی جذاب. باید ازشان تقدیری تشکری بکنند.
پیرمرد کناری همچنان خاطره اش را تعریف می کند!
بعد از گروه سرود، نوبت برادر نژادی است که با خواندن شعر دیدار مردم آمل با رهبر معظم انقلاب در سال 88، یاد و خاطره آن دیدار شیرین را زنده کند. عجب دیدار باارزشی بود.به امید تکرار…
“شد ششم بهمن 60 حافظ میراث خمینی”
سپس نوبت به حجت الاسلام رحمانی، امام جمعه شهرستان می رسد تا خطاب به حضار و مهمانان خیرمقدم بگوید. “آیت الله آملی لاریجانی! افتخار مردم این دیار! به شهر خودت خوش آمدی”
خیرمقدم گویی امام جمعه یک ربعی طول می کشد و بعد از او نوبت دکتر ربیع فلاح، استاندار مازندران است که رسم خیرمقدم گویی را بجا بیاورد.
ربیع فلاح وقتی به آیت الله آملی و آیت الله طبرسی خیر مقدم می گوید علاوه بر مسولیتهای آنها عضویتشان در مجلس خبرگان رهبری را نیز بیان می نماید .
عقربه های ساعت که از 8 و ربع می گذرند، آیت الله آملی لاریجانی سخنرانی خود را که بخش عمده اش اخلاقی و ایمانی و کمترش سیاسی بود، شروع می کند.
سخنرانی قاضی القضات که در بیشتر لحظات آهنگی آرام و یکنواخت داشت، یکجا با تکبیر بلند حضار همراه شد: “امروز به برکت خون شهدا و مجاهدان فی سبیل الله، ایران، مقتدرترین کشور در منطقه است.”
شب خاطره انگیزی بود. دست همه مسئولان و دست اندرکاران درد نکندو یاد همه شهدای عزیز گرامی باد.
تاخیر یک ساعته ی شروع برنامه رو نگفتین