پژوهشگران سرطان‌شناسی هنوز برای بسیاری پرسش‌ها درباره سرطان پاسخ روشنی ندارند. سوالاتی مثل این که تصادف چه نقشی در سرطانی شدن سلول‌ها یک بافت دارد و چرا تومور سرطانی در برخی بافت‌ها (به عنوان مثال بافت پستان) بیشتر تشکیل می‌شود؟
پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز معتقدند اشتباه تصادفی در کپی اطلاعات ژنتیکی هنگام تقسیم یک سلول نقش بسیار مهمی در احتمال سرطانی شدن آن سلول بازی می‌کنند.
نتیجه تحقیقی که آنها سال گذشته در این زمینه منتشر کردند موجب بحث پردامنه‌ای میان پژوهشگران سرطان‌شناسی شد.
بسیاری بر این باور بودند که نتیجه این تحقیق ممکن است موجب این برداشت شود که زندگی سالم، پرهیز از مصرف دخانیات یا آفتاب گرفتن پیوسته هیچ تأثیری بر احتمال ابتلا به سرطان ندارند.
کریسیتن توماستی از دانشگاه جان هاپکینز با رد این نگرانی می‌گوید: «ما خوشحالیم که پژوهش ما موجب چنین بحثی شد و بسیاری از همکاران ما پژوهش‌های تاز‌ه‌ای را در این زمینه آغاز کردند. مسئله اینجاست که باید روشن شود که چه فاکتورهایی موجب بروز سرطان می‌شوند تا بتوان آمار ابتلا به آن را کاهش داد و در مسیر صحیح حرکت کرد.»
بررسی تأثیر عوامل خارجی در سرطان‌های شایع
مرکز سرطان‌شناسی دانشگاه استونی بروک در ایالت نیویورک نتیجه پژوهش دانشگاه جان هاپکینز را بررسی کرده است. مدیر این مرکز بر این باور است که این پژوهش تفاوت تأثیر عوامل خارجی و تأثیر بدشانسی در بروز اشتباه هنگام تقسیم سلول را روشن نمی‌کند.
یوسف هانون با کمک چهار الگوی ریاضی نقش عوامل خارجی و بدشانسی در بروز سرطان را مقایسه کرده است. نتیجه تحقیق او کاملأ روشن است: بین ۷۰ تا ۹۰ درصد سرطان‌ها در اثر فاکتورهای خارجی شکل می‌گیرند.
او معتقد است که تحقیق او نشان می‌دهد که شایع‌ترین انواع سرطان مانند سرطان پروستات، پستان و روده بزرگ بر اثر عوامل خارجی رخ می‌دهند.
مدیر مرکز سرطان‌شناسی دانشگاه استونی بروک بر این باور است که با پرهیز از این عوامل خارجی می‌توان احتمال ابتلا به این نوع سرطان‌ها را کاهش داد.
البته کریستین توماستی هم همچنان باور دارد که آنالیز پژوهشگران دانشگاه جان هاپکینز درست است و ابتلا به سرطان‌های پروستات، پستان و روده بزرگ هم نتیجه بدشانسی است.
“ضریب اشتباه الگوهای ریاضی را جدی بگیرید”
دومنیک ودارتس از دانشگاه کالیفرنیا در اروین بحث علمی پژوهشگران سرطان شناسی را دنبال کرده است. او متخصص الگوهایی است که احتمال بروز سرطان را تعریف می‌کنند.
ودارتس بر این باور است که هر دو پژوهشگر تحقیق خود را کمی جسورانه تفسیر می‌کنند.
او توضیح می‌دهد که نتیجه استفاده از هر الگو به اطلاعات اولیه‌ای که به آن الگو داده شده بستگی دارد و می‌افزاید: «این الگوها بسته به دادهای شما می‌توانند به سرعت بسیار پیچیده شود. ما هنوز در مورد بیولوژی سرطان به اندازه کافی اطلاع نداریم. برداشت‌های ما در مورد این بیماری ممکن است دارای اشتباهاتی باشد. در نتیجه در مورد هر الگویی که مورد استفاده قرار گیرد هم درجه‌ای از عدم اطمینان وجود دارد.»
او تأکید می‌کند که این الگوهای ریاضی باید تکمیل شوند که این امر نیازمند دست‌یابی به اطلاعات بیشتر در خصوص بیولوژی سرطان است.
در این میان اما تنها یک نکته روشن است، آنهم اینکه اگر عوامل بیرونی دلیل بروز سرطان باشند باید سرمایه‌گذاری بیشتری برای آگاهی‌رسانی در زمینه این عوامل صورت گیرد. در حالی که اگر دلیل ابتلا به سرطان، بدشناسی درون سلولی باشد باید در زمینه معاینات تشخیص زودهنگام این بیماری سرمایه‌گذاری بیشتری شود.