انا لله و انا الیه راجعون
هنر اکسیر ماندگاری است که جاودانگی متقابل را بین خود و خالقش رد و بدل می کند . سخت‌بر این باور هستم که از آنجا که هنرمند هنر را می آفریند و از خود جلوه های ماندگار هنری بجا می گذارد هم هنر را فنا ناپذیر کرده است و هم هنرش او را ماندگار پس نه هنر مردن را می پذیرد و نه هنرمند مردنی است .
اما فقدان هنرمند ، آنهم هنرمندی متخلق به اخلاق از آن جهت که نشر و تزاید هنرش متوقف می شود و عدم حضورش فیض متصل را منقطع می کند ثلمه ای است برپیکر جامعه .
بر خود لازم می دانم درگذشت هنرمندی عزیز و چهره نگاری نقش آفرین که نقوش زیبایی که خلق کرد میراث گرانسنگی مانده از سرپنجه هنربار عزیزمان سیروس زابلی است را به کشور ، استان ، شهر و خاصه جامعه هنری تسلیت عرض نمایم .
آرزوی غفران الهی از جانب ابر نقاش هستی و نگارگر کائنات را برای آن عزیز مسئلت نمایم .
روحش شاد و یادش در ضمیر ذهن همگان مستدام باد .
حسین جوادی
۲۹ آذر ۱۳۹۴ – تهران

One thought on “پیام تسلیت حسین جوادی در غم فقدان استاد زابلی”
  1. یعنی چی؟
    سیروس زابلی کی بود ؟
    حسین جوادی کیه ؟
    هنر آقای زابلی چی بود؟
    آقای جوادی چرا پیام داد؟
    مطلب کامل نیستا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *