نفس کشیدن کسی که برای ظلمی که بر ما وارد شده مهموم باشد، تسبیح است.
از کتاب جامع الاخبار و کتاب امالی شیخ مفید از ابن قولویه از پدرش از سعد از برقی از سلیمان بن مسلم کندی و از ابن غروان از عیسی بن ابی منصور از ابان بن تغلب از حضرت ابی عبدالله(ع) روایت کرده‌اند که فرمود: نفس کشیدن کسی که برای ظلمی که بر ما وارد شده مهموم باشد، تسبیح است، و مهموم بودن او برای ما عبادت است، و کتمان کردن سرّ ما جهاد در راه خداست. پس ابا عبدالله علیه السلام فرمودند: واجب می‌شود که این حدیث به طلا نوشته شود.
متن حدیث:
نفس المهموم لظلمنا تسبیح، و همّه لنا عبادة، و کتمان سرّنا جهاد فی سبیل الله. ثم قال أبو عبدالله: یجب أن یکتب هذا الحدیث بالذّهَب.
«امالی مفید، ص 338؛ بحارالأنوار، ج 44، ص275»