دکتر نیرومنش، جراح و مختصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی در خصوص انواع فیبروم‌های رحم، عنوان کرد: فیبروم‌ها توده‌هایی عضلانی هستند، که از سلول‌های عضله‌ای رحم و فبیروبلاس‌ها سرچشمه می‌گیرند.این توده‌های توپر قبل از سن بلوغ وجود ندارد، چرا که وابسته به هورمون استروژن بوده و معمولاً پس از سن بلوغ به وجود می‌آیند و با افزایش سن درصد ایجاد آنها نیز افزایش یافته و تا قبل از سن یائسگی، درصد قابل ملاحظه‌ای از خانم‌ها با انجام سونوگرافی به وجود این فیبروم‌ها پی می‌برند.
وی افزود: فیبروم‌ها انواع مختلفی دارند، که بعضی از آنها به صورت بسیار ریز و پراکنده ایجاد می‌شوند که به اصطلاع به فبیروم‌های چند میلی متری یا «میوماتور» معروفمند و بعضی از فیبروم‌ها به صورت متعدد و بزرگ که تعداد آنها کم است داخل یا خارج از رحم وجود دارند، که در هر صورت خونریزی در قاعدگی را افزایش می‌دهند.
این جراح زنان و زایمان تصریح کرد: مراحل رشد فیبروم‌ها کند است و به آهستگی بزرگ می‌شوند و در 95 درصد موارد خوش خیم بوده و تنها در کمتر از 5 درصد موارد بدخیم بوده که به فیبروسارکوم معروفند و در مواقعی ایجاد می‌شوند که اندازه‌ی فبیروم‌ها به طور ناگهانی و در صورت زمان کوتاهی به شدت بزرگ شود.
وی خاطرنشان کرد: فیبروم‌ها ممکن است در قسمت‌های مختلف رحم به وجود آیند، برخی فیبروم ها در خارج از رحم و در داخل لگن ایجاد می‌شوند که بزرگی رحم را به همراه داشته و باعث ایجاد فشار بر روی مجاری ادراری و مثانه شده و تکرر ادرار یا بازگشت ادرار به سمت کلیه‌ها را به همراه خواهند داشت.
وی افزود: برخی دیگر از فیبروم‌ها اینترومورال (متعدد و منفرد) بوده که در جداره‌ی داخلی رحم و در زیر مخاط رحم ایجاد می‌شوند، که افزایش حجم حفره‌ی رحم را به دنبال داشته و باعث درد و خونریزی شدید ماهانه می‌شوند و همچنین در مواردی نادر فیبروم‌ها در داخل رحم وجود دارند که به صورت توده‌ای بزرگ و سفت در زیر شکم احساس می‌شوند.
این مدرس دانشگاه علوم پزشکی و فلوشیپ حاملگی‌های پرخطر در خصوص تأثیرات فیبروم‌ها در باروری و سلامت جنین عنوان کرد: اکثر خانم‌هایی که دچار نازایی هستند در ابتدا از همه‌ی زوایا مورد بررسی و معاینه قرار می‌گیرند، اگر همه‌ی موارد طبیعی بوده و تنها فیبرومی با اندازه‌ی قابل ملاحظه وجود داشته باشد، که باعث انسداد دهانه رحم شده باشد، در نتیجه این فیبروم از ورود اسپرم‌ها جلوگیری کرده و تنگی لوله‌ی رحم را به همراه دارد که باعث نازایی می‌شود. همچنین فیبروم‌های بزرگی که در داخل حفره‌ی رحم وجود دارند، ممکن است با بزرگ شدن جنین در دوران بارداری بر روی آن تأثیر گذاشته و موجب سقط جنین شوند که در این صورت با روش هیستروسکوپی، این فیبروم‌ها تراشیده شده و خارج می‌شوند تا در بارداری‌های بعدی خطری جنین را تهدید نکند.
وی خاطرنشان کرد: به خانم‌هایی که به طور ناگهانی شکمشان بزرگ شده و یا در ناحیه‌ی زیر دل خود سفتی و درد احساس می‌کنند، همچنین آنهایی که دارای دوره‌ی قاعدگی طولانی همراه با خونریزی فراوان و دفع لخته هستند، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کرده و سونوگرافی انجام دهند و در صورت وجود فیبروم، بسته به نوع و اندازه‌ی آن تحت درمان قرار گرفته و هر شش‌ماه یکبار، سونوگرافی انجام داده تا از روند درمان و اندازه‌ی فیبروم آگاه شوند، همچنین در مواردی که وجود این فیبروم‌ها باعث خونریزی و درد شدید باشد و اندازه‌ی فیبروم بزرگ‌تر از حد معمول شود توصیه می‌کنیم با عمل جراحی این فیبروم را خارج نمایند.