برای مثال اگر ضریب افزایش را ۱۵٪ در نظر بگیریم، کسانی که پایه حقوقشان ۱۰ میلیون تومان بوده، مبلغ ۱. ۵ میلیون تومان افزایش خواهند داشت و کسانی که حقوقشان ۱ میلیون تومان است، ۱۵۰ هزار تومان افزایش خواهند داشت.
اگر این ضریب برای ۵ سال متوالی اعمال شود، در سال پنجم، حقوق ۱۰ میلیونی به ۲۰ میلیون تومان و حقوق ۱ میلیونی به ۲ میلیون تومان خواهد رسید.
اختلاف حقوق این دو قشر در سال اول ۹ میلیون تومان بوده و در سال پنجم این اختلاف به ۱۸ میلیون تومان خواهد رسید که با این روند هر ساله اختلاف طبقاتی را بیشتر نموده و از دستیابی به عدالت اجتماعی فاصله خواهیم گرفت.
حال جای این سوال باقی است که اگر تورم بار ۱. ۵ میلیون تومانی بر دوش مردم قرار داده پس چرا به حقوق عده‌ای ۱. ۵ میلیون تومان و به حقوق عده‌ای دیگر۱۵۰ هزار تومان اضافه می‌گردد؟
چرا دولت و مجلس محترم رقم ثابتی را مانند عیدی برای افزایش حقوق اعمال نمی‌کنند؟ این رقم ثابت را می‌توان از میانگین درصدی افزایش حقوق کارکنان و کارگران و بازنشسته‌ها تعیین نمود.
به نظر می‌رسد مشکل اساسی در اجرای این طرح تصمیم‌سازان ما در دولت و مجلس باشند، چرا که رقم بالای حقوق را دریافت می‌کنند و هرگز راضی به اجرای این طرح نمی‌باشند.
امید است دولت و مجلس تصمیم سازیشان به نفع اکثریت جامعه باشد و نه اقلیت!
خدا پدرت را بیامرزد بالاخره یک بار حرف حساب شنیدیم.