ماه محرم علاوه بر ماه حزن و اندوه و عزاداری برای سالار شهیدان ، ماه نذری دادن ها هم است و هر کس به اندازه ی وسع و توانایی خود سعی می کند تا سهمی در باشکوه برگزارشدن مراسم امام حسین علیه السلام داشته باشد .
اما در کنار این مراسمات معنوی و عزاداری ها ، عاداتی هم در این ماه از ما سر میرند که زیبنده فرهنگ حسینی نیست .
یکی از این عادات زشت و ناپسندی که هر سال بیشتر می شود انداختن ظروف یکبار مصرفی است که غذای نذری در آن ریخته شده و توزیع شده است .
بعد از پخش غذا در اطراف هر تکیه و حسینیه ، منظره بسیار آزاردهنده ای از انبوه زباله ناشی از ظروف یکبار مصرفی به چشم می خورد که به هیچ وجه زیبنده نیست .
یادش بخیر زمانی نه چندان دور که خبری از ظروف یکبار مصرف نبود ، نذری ها در ظروف استیل یا چینی سرو می شد . اگر چه آن ظرف ها هم قشنگی و اصالت خاص خودشان را داشتند اما حالا چند سالی است که خیال همه بابت بردن و آوردن و پخش ظروف راحت شده است و این روزها نقش اصلی در پذیرایی عزاداران را ظروف یکبار مصرف ایفا می کنند .
عکس زیر دلنوشته دختر یک پدر است ؛
پدری که به شغل شریف رفتگری مشغول است و شب و روز در شهرمان مشغول جارو کردن زباله هایی است که ما ، از روی یا غفلت یا به عمد بر روی زمین می ریزیم .
متن به شرح زیر است :
هر وقت نذری میدن ، بابای من تا صبح از خستگی و کمردرد خوابش نمی بره ؛
کاش هیچ وقت نذری ندن .
بیاییم هنگامی که بعد از اتمام مراسم به خانه های خود باز می گردیم ، به این فکر کنیم که نیمه‌های شب که همه به خانه می روند افرادی می آیند خیابان‌های شهر را که از لیوان‌های یکبار مصرف و ظروف خالی نذری پر شده تمیز می کنند تا صبح فردا خبری از آن همه زباله نباشد و چهره شهر دوباره طراوت و زیبایی خود را باز یابد .
یادمان نرود زندگی رفتگر ، خش خش جاروست و اگر فرصتی برایش باقی بماند نفسی می‌کشد ، استراحتی می‌کند و حاصل زحمتش را به خانه می‌برد ، این شب ها به فکر آن ها نیز باشیم .
در این شبهای عزیز با هر نیتی که در عزاداریها شرکت می کنید لطفا ظروف یکبار مصرف رو داخل سطلهای زباله بندازید .
متاسفانه این فرهنگ زشت که نشان از تنبلی دارد جای خود را کاملا وبی ابا باز کرده است ما مالیات میدهیم پس وظیفه دارند جمع کنند ما عوارض شهر داری میدهیم پس وظیفه دارند…ما فلان پول را میدهیم پس وظیفه دارند…این تفکر منفی وکج اندیشی چگونه راه خود را در بین ما ایرانیان خردمند وپاک نهاد وپاکیزه باز نموده است پاکبانان یا همان رفتگران زحمت کشان شبانه روزی خیابانها وکوی وکوچه های ماهستند هر دانه زباله ای که ریخته میشود یک نفر باید کمر خم کند تا از روی زمین بردارد پس بهتر نیست همگی یکبار خم شویم و تواضع بعمل اوریم تا بار مارا فقط یک نفر بردوش نکشد دست در دست نهمیم واین غول یک چشم زباله ریز را از پای دراوریم همینگونه که خانه خود را میروبیم شهرمان را هم پاک وتمیز نگهداریم اخر میگویند شهرما خانه ماست ایا شما با این گفته مخالفید؟؟؟
توی بعضی شهرااین فرهنگ سازی انجام شده ومردم خودشون رعایت میکنند ولی نیاز به کار بیشتری داره مشکل از فرهنگ عمومی است که خودشو اینجور وقتا نشون میده وگرنه اگه برخی مصادیق فرهنگ عمومی نهادینه بشه مثل توقف خودرو پشت چراغ قرمز ولو در ساعت یک نیمه شب میشود
خیلی دلم شکست از این دل نوشته و این عزیزان نیکو شهر یکی از نقش های مهم جامعه ما رو دارن که اصلا بعضی هامون حتی بهش فکرم نمیکنیم گاهی شبا ساعت 3 به بعد از پشت پنجره ی خونمون می ایستادم و ساعت ها صدای جارو کردن این نیکو شهری ها رو گوش میکردم نگاهشون میکردم که زمستونا و پاییز که برگ درختا کارشونو زیاد میکرد ا و همهی ما اون ساعت شب توی خواب عمیق بودیم اونا توی این سرما داشتن خیابونای شهر ما رو تمیز میکردن درست نیست که ما کار این عزیزانو بیشتر کنیم بیایید با هم یک دل باشیم و به هم احترام بگذاریم خدای همه ی ما یکی است.