به گزارش فارس، “جمعه خونين مكه ” اگرچه به ظاهر براي سركوب مراسم برائت از مشركين بود، اما در حقيقت بر اساس دستور آمريكا و در جهت مقابله با “صدور انقلاب اسلامي ” رقم خورد.
چه اين كه حادثه فوق موجب بسط انقلاب اسلامي گرديد و خود زمينه اي گشت تا مظلوميت انقلاب اسلامي و سخن حقش بيش از پيش در برابر چشم مسلمين جهان قرار گيرد كه نقطه عطفي در صدور انقلاب بود. مگر نه آنكه در چهلم شهداي جمعه خونين بود كه انتفاضه فلسطين آغاز گرديد؟
*امام “برائت از مشركين ” را زنده مي كند
پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران امام خميي با توجه به موقعيت خطير جهان اسلام در دنياي كنوني، بار ديگر جنبه هاي اعتقادي و اجتماعي حج را متذكر و خواستار بهره گيري، از اين همايش بزرگ سال براي بيان مسائل و حلّ مشكلات جهان اسلام شد.
امام خميني(ره ) در عيد قربانِ نخستين حج پس از پيروزي انقلاب اسلامي(۳۰آبان ۱۳۵۸)، در پيامي به حجاج به تحليل جامعي از كعبه و حج مبادرت كرد و آن را محل نشر توحيد و نفي شرك دانست.
ايشان حج اجتماعي و برائت از مشركان را به يك روش خاص محدود نكرد، بلكه دغدغه اصلي و تأكيد عمده او بر محتواي عميق حج و استفاده از آن با اتكا بر توحيد ناب و اجتناب از تمامي مظاهر شرك و تعلق و توكل به غير خدا بود، كه مي تواند منشأ حركات و بركات بسياري در جوامع اسلامي و همسويي و تلاش آنان براي احياي ميراث و تمدن اسلامي شود.
با نظر امام خميني(ره ) همه ساله مراسمي به نام “برائت از مشركين ” در مكه و پيش از شروع مناسك حج برگزار مي شد و طي آن هزاران تن از حجاج ايراني، به همراه حجاج غير ايراني، پس از پيمودن مسيرهايي، در محل معيني تجمع ميكردند و ضمن شنيدن سخنراني ها و بيانيه هاي تحليل اوضاع جهان اسلام و صدماتي كه از سوي دشمنان بر ملل مسلمان وارد مي آيد به محكوم كردن آنها مي پرداختند، و سپس آرام متفرّق مي شدند و به فعاليتهاي عادي مي پرداختند.
*حج سال شصت و شش براي هميشه خونين شد
اين روال تا سال ۶۶ ادامه داشت، اما در اين سال، پس از برگزاري تظاهرات آرام و با شكوه وحدت در مدينه، مقرر شده بود كه مراسم برائت از مشركين ـ پس از توافق و هماهنگي مقامات ايراني و مسئولان سعودي در مورد محل برگزاري مراسم و مبدأ و مقصد راهپيمايان و زمان شروع و خاتمه مراسم ـ در بعدازظهر ششم ذيحجه در مكه برگزار شود.
*آمادگي دولت سعودي براي به خاك و خون كشيدن حج
به نظر ميرسد ماجراي جمعه خونين موضوعي تصادفي نبوده است و از مدتها پيش مسئولان سعودي براي اجراي آن اتخاذ تصميم نموده بودند؛ براي اثبات اين ادعا تنها به برخي شواهد اشاره مي گردد.به عنوان شاهد مثال در روز پنجم ذيحجه (يك روز پيش از واقعه)، بيمارستانها و سازمانهاي بهداري اعلام كردند كه هيچ مراجعه كننده ايراني را براي درمان در روز ششم ماه نخواهند پذيرفت.
همچنين يكساعت قبل از شروع راهپيمايي، درهاي ورودي به بناي بزرگ مخصوص حجاج اردني و فلسطيني يبسته شد و به هيچ كس اجازه داخل يا خارج شدن از آن داده نمي شد و سطح بام بناهاي واقع در جانب چپ راهپيمايي از كپسول هاي خالي و سنگ ها و آجرها و ابزار آلات از كار افتاده كه در طول برخورد به سوي حجاج پرتاب گرديد انباشته شده بود. برخي از صاحبان اين خانه ها ابراز داشته بودند كه اين وسايل چند روز قبل از جانب حكومت سعودي به بام آنها منتقل گرديده بود.
*پليس هاي سعودي براي پذيرايي خونين آماده مي شوند
همچنين تغيير آرايش پليس كه برخلاف سالهاي قبل در دو سوي مسير ايستاده و صف آرايي آنها در انتهاي مسير حركت حجاج، و يا قرار گرفتن فرماندهان پليس در پشت سر نيروها بر خلاف گذشته كه فرماندهان چندين متر در جلوي گردان خود مي ايستاده اند.
در سالهاي گذشته با توقف اتومبيل هاي سواري در مسير راه پيمايي سعي در ايجاد موانع فيزيكي براي گسستن صفوف راهپيمايان داشتند اما در آن سال از توقف خودرو ها در طول خيابان محل برخورد نهايي منع كردند و اتومبيل ها را از نزديك شدن به مسير مسجد ملك تا تقاطع خيابان عبدالله بن زبير باز داشتند.
جداي اين قبيل نمونه هاي ميداني بايد به سخنان متفاوت در ملاقات وزيرخارجه سعودي در رياض با كاردار جمهوري اسلامي و ملاقات وزير حج و امور اوقاف سعوديب ا نماينده ايران در روز چهارم ذيحجه و تفاوت لحن مذاكرات آنها اشاره نمود.
*پاسخ قاطع حضرت امام به پادشاه سعودي
برخورد ميان ايرانيان و مسئولان سعودي در سال گذشته امري بديع نبود و در طول سالهاي قبل بارها ايرانيان به جرم بيان شعار بر ضد آمريكا و اسرائيل دستگير ، زنداني و شكنجه شدند.
حتي درباره اجتماعي بودن حج و فتاوي علماي حجاز و نظريات و فتاوي امام خميني(ره )، بحثهاي گوناگوني پيش آمد كه در نهايت ملك خالدبن عبدالعزيز پادشاه وقت عربستان سعودي نامه اي به امام خميني فرستاد، بر اين مبنا كه برخي روحانيون حجاز حج را (برخلاف سنّت انبيا و رسول اكرم صلّي اللّه عليه وآله وسلّم و ائمه عليهم السّلام و حتي نظر علماي معاصر) مراسم و مناسك صرفاً فردي خواندند و توجه به مسائل اجتماعيو برپايي تظاهرات در حج را مزاحم حاجيان و حتي بدعت معرفي كردند.
اما حضرت امام(ره) طي نامه قاطعي حج را محل اصلي اعتراض به كفر و شرك عنوان كردند.
*آب جوش پاسخ سعودي ها به اعتراضات حجاج
در روز نهم مردادماه سا ۶۶ برابر با ششم ذيحجّه هزاران زائر ايراني و تعدادي از زائران ديگر كشورهاي اسلامي در مكه معظّمه و خانه خدا، پس از انجام فريضه نماز عصر، به سوي محل تجمع و شروع راهپيمايي در منطقه معابده، رهسپار شدند.
برنامه راهپيمايي در ساعت شانزده و نيم با تلاوت آياتي از قرآن كريم آغاز گرديد. آنگاه پلاكاردهاي حاوي شعار هايي در نفي سردمداران بلوك شرق و غرب و اسرائيل و دعوت مسلمين به وحدت برافراشته شد؛ آنگاه جملاتي از پيام رهبر كبير انقلاب به كنگره حج براي حضار خوانده شد و ترجمه گرديد و سپس نماينده امام در حج شروع به سخنراني نمود.
زماني كه سخنان آقاي كروبي به انتها رسيده بود كه تظاهر كنندگان آرام به سوي سه راهي شعب ابوطالب به راه افتادند، مردان و زنان در صفوف جدا حركت ميكردند و جانبازان بر روي ويلچرهايشان در صفوف مقدم بودند. ساعتي بعد دقيق راهپيمايي به نقطه پاياني رسيد. صدايب لندگوها خاموش و مردم به شعارهاي خود خاتمه دادند و پلاكارها در هم پيچيده شد. ناگهان حملات عمال سعودي ابتدا با ريختن آب سرد و پس از آن آب ولرم و جوش بر سر زائران شروع گرديد. هر كس به سويي مي گريخت .
*مجروحان ايراني نيز شهيد مي شوند
اما پس از پايان مراسم و به دنبال حركت مردم به سوي مسجدالحرام براي اداي فريضه مغرب ، پس از طي مسافتي راه ، در حالي كه در جلوي جمعيت عظيم راهپيمايان ، زنان و معلولين انقلاب در حال حركت بودند ، ستونهايي از نظاميان آل سعود هويدا شدند. لحظه اي بعد مزدوران آمريكا در لباس نيروهاي امنيتي و پليس و گارد سلطنتي سعودي به سوي مردم (بويژه زنان و معلولان و جانبازان ) هجوم بردند و با ” باتوم ” بر سر و روي حجاج بيگناه كوبيدند.
اينان از يك طرف و مزدوران ديگر نيز از بالاي پله ها و ساختمانها ، سنگ و آجر و شيشه و بلوك سيماني بر سر و روي مردم مي ريختند. پس از آن شليك گازهاي سمي و خفه كننده شروع شد و بدنبال آن رگبار گلوله ها به قصد كشتن و نه متفرق كردن راهپيمايان برائت از مشركين سرازير شد و پيكرهاي پاك انسانهايي كه جرمشان اعلام برائت و بيزاري از آمريكا و اسرائيل و ايادي ناپاكشان بود ، درخاك و خون غلتيدند.
زنان بيگناه ما چادراز سرشان افتاده بود و در زيردست وپا له ميشدند و با گازهاي خفه كننده ورگبار گلوله ها شربت شهادت نوشيدند.
عمال سعودي حتي به آمبولانسهاي حامل مجروحين نيز يورش مي بردند و مانع جمع آوري مجروحين مي شدند. درنتيجه اين حمله و هجوم ، بيش از پانصد تن از حجاج بي دفاع و هراسان ايراني و غيرايراني كشته و حدود هفتصد تن زخمي شدند.
*بايكوت خبري حادثه مكه
پس از اين حادثه با توجه به عظمت واقعه و ميزان تلفات مردم عادي و بي دفاع (بيشتر زنان و جانبازان) و همچنين سوابق مراسم برائت از مشركين كه به آرامي برگزار شده بود، مرتكبين حادثه خود را مجبور به توضيح ديدند و حجاج را به اخلالگري و ايجاد آشوب متهم كردند.
به رغم پوشش خبري يكسويه حادثه و پخش تصاوير و فيلمهايي از تظاهرات و شروع و خاتمه آن، از جزئيات نحوه قتل عام حجاج تصوير و فيلم در اختيار هيچ كشوري قرار نگرفت و اين موضوع بايكوت خبري در برخي مطبوعات مستقل اروپا منعكس گرديد.
همچنين دولت سعودي از پذيرش هيئت تحقيق اعزامي دولت جمهوري اسلامي ايران جلوگيري نمود و تا مدتها از تحويل اجساد حجاج ايراني و انتقال مجروحان نيز خودداري ميكرد.
نكته دردناك آنجاست كه بسياري ز آمار شهدا مربوط به روزهايپس از حادثه است كه ماموران سعودي اجازه مداواي مجروحين حادثه را در بيمارستانها ندادند و برخي از مجروحين كه جراحات حاد داشتند، پس از تحمل رنج و درد بسيار و در حالي كه امكان مداواي آنها بود، به شهادت رسيدند.
اگرچه برخي از مسلمين حاضر در حج نيز به برخياز متواريان از صحنه درگيري و مجروحان با تمام خطراتي كه متوجه آنها بود در خانه هايشان پناه دادند و اثبات نمودند كه اين رفتار حكومت مردانشان ميتواند برخاسته از چهره حقيقي مردم كشورشان نباشد.
*جهان اسلام به پا مي خيزد
به دنبال جنايت بي سابقه عمال آمريكايي عربستان سعودي در به شهادت رساندن زائران بيت الله الحرام جمعيت ميليوني مردم تهران در راهپيمائي با شكوه در برابر مجلس شوراي اسلامي اجتماع كردند و هاشمي رفسنجاني، رياست مجلس وقت در اين اجتماع گفت : انتقام خون شهدا آنست كه ريشه حكام سعودي در منطقه خشكانده شود.
اين بازتابها از مرزهايايران و عربستان فراتر رفت، به عنوان نمونه اطلاعات حجاج و علماي كشورهايمختلف كه در مراسم حج شركت داشتند، در افشاي جزئيات ماجرا مؤثر شد. عده اي از علماي برجسته لبنان در بازگشت از حج، و با ذكر مشروعيت مراسم برائت در حج، حمله نيروهاي مسلح به تظاهرات آرام مردم و تيراندازي به سوي حجاج و كشتار مردم بي دفاع، و شكستن حرمتِ حرم را محكوم كردند.
كمي پس از كشتار مكه، دو كنفرانس بين المللي و چندين كنفرانس كوچك در اقصي نقاط جهان براي بررسي حادثه ششم ذيحجه و وضعيت حرمين شريفين تشكيل شد.
اولين كنگره با عنوان “قداست و امنيت حرم ” با حضور علماي اهل سنت و تشيع از سي كشور در تهران تشكيل شد كه پس از بحث و بررسي مسائل مختلف حج و واقعه ششم ذيحجه در كميسيونهاي چهارگانه آن، قطعنامه اي در چندين ماده تصويب، و طي آن اعلام شد: با بررسي اسناد منتشره، حجاج شركت كننده در مراسم برائت از مشركين ، اعم از ايراني و غيرايراني ابتدا محاصره شده و سپس با گلوله و گاز سمّي به شهادت رسيده اند. كنگره ، روز ششم ذيحجه هر سال را روز برائت از مشركين اعلام داشت و تأكيد كرد كه بايد علماي صالح جهان، حرمين شريفين را اداره كنند.
كنفرانس بين المللي ديگري در لندن، از ششم تا نهم ژانويه تشكيل شد و در آن با حضور پانصد تن از علما و صاحبنظران جهان اسلام از چهل كشور دنيا، مسئله آينده حرمين و فاجعه مكه بررسي شد.
*مكه از دست عمال سعودي رها خواهد شد
شكسته شدن حرمت و نقض امنيت حرم ، علاوه بر واقعه ششم ذيحجه يييي، داراي سوابق و نمونه هاي ديگري است كه زمينه نگراني مسلمانان براي اداره حرمين و امنيت آن و استفاده واقعي از مراسم حج را فراهم ساخته است و اين به رغم آن است كه در قرآن و روايات و نظرات فقهي، درباره رعايت حرمت و امنيت حرم و حجاج بيت الله الحرام تأكيد بسيار شده است، كه ميتوان در مصاديق معاصر آن به واقعه الجلاليه ، قتل عام گروه اخوان و زنان و فرزندان آنها در مسجدالحرام و فاجعه تونل مني كه به كشته شدن تعداد بسياري از حجاج انجاميد، اشاره نمود.