هـراز نـیـوز: با نزدیک شدن به برگزاری دهمین دوره انتخابات مجلس در کشور شاهد تکاپوی افراد و گروههای مختلف سیاسی در سطح کشور برای حضور در این انتخابات هستیم.شهر آمل هم ازاین قاعده مستثنی نیست و این فعالیت ها در آن جریان دارد که نگارنده قصد دارد بدون هیچگونه تعصب و وابستگی به جریان خاصی به شرح و نقد آن بپردازد.
در 3 دوره انتخابت اخیر مجلس در آمل با محوریت عزت الله یوسفیان ملا دو رقیب در مقابل او عرض اندام جدی کردند که نتیجه نگرفتند و موجب تثبیت قدرت یوسفیان ملا شدند.در انتخابات مجلس هفتم یوسف شکری و رضا حاجی پور رقبای او بودند که نهایتا با پیروزی یوسفیان ملا و دوم و سوم شدن شکری و حاجی پور همراه شد که به عقیده بسیاری اگر شکری و حاجی پور ائتلاف می کردند احتمال شکست دادن یوسفیان وجود داشت.
اما در انتخابات مجلس هشتم و نهم حاجی پور تبدیل به جدی ترین و سرخت ترین رقیب یوسفیان شد ولی باز نتوانست او را شکست دهد و نهایتا این یوسفیان بود که علیرغم حضور مقتدرانه حاجی پور پیروز انتخابات شد.اما در این دوره هم با توجه به تغییر دولت و احتمال حضور کاندیداهای حامی دولت اتفاق خاصی نیفتاد و بازهم بطور جدی شاهد دو قطبی یوسفیان – حاجی پور هستیم و سایر گزینه ها خیلی پرانرژی و پرانگیزه نشان ندادند.در این قسمت قصد داریم به بررسی عملکرد جریان های سیاسی و گزینه های احتمالی آنها بپردازیم.
اصلاح طلبان و اعتدالیون:این گروه که از شورای هماهنگی اصلاح طلبان آمل و اعضای ستاد روحانی به غیر از طیف آجودانی و پروین تشکیل شده اند هر از گاهی صحبت از رایزنی و توافق با افراد خاص مطرح می شود که نهایتا به سرانجام نمی رسد از میرسعید نیکزاد و دکتر رضوی و شیخ رجایی و رحمان زاده گرفته تا حاج یوسف شکری به عنوان گزینه آنها یاد شد.حتی حضور شیخ رجایی و جعفر رحمان زاده که به نظر می رسید میتوانستند موجب پایان این مساله و معرفی گزینه نهایی این طیف شود با ابراز تلویحی عدم تمایل این دو نفر بی سرانجام ماند.
همانطور که در مطلب قبلی«گزینه نهایی اصلاح طلبان »به آن اشاره شد به نظر می رسد یوسف شکری مرزنگو به دلیل انگیزه و همراهی بسیار زیاد با این طیف تنها گزینه جدی و باقی مانده برای این طیف باشد که البته با توجه به حضور رضا حاجی پور تشابه آرا و تجربه حضور توامان این دو نفر در انتخابات مجلس هفتم تردیدهای بسیاری را رقم می زند.اما مساله اینجاست که با توجه به عدم حضور احتمالی گزینه های ذکرشده راهی جز یوسف شکری در مقابل این طیف قرار ندارد و در صورت به نتیجه نرسیدن و اعلام حضور نکردن در انتخابات این دوره ممکن است دچار انزوای سیاسی جدی شوند که بمراتب میتواند بدتر از شکست در انتخابات باشد.
در این میان مریم پروین که گزینه طیف لطف الله آجودانی است مدتهاست حضور خود در انتخابات مجلس پیش رو را اعلام کرده و بطور جدی در حال فعالیت است ولی به نظر نمی رسد که اقبالی از سوی اصلاح طلبان و جناح دیگر ستاد روحانی داشته باشد و این موضوع را در مقابل رد صلاحیت های احتمالی می توان از دلایل سخت تربه نتیجه رسیدن جناح های حامی دولت دانست.
اصولگرایان:این جناح هم که از افراد و طیف های مختلفی تشکیل شده است تا به این لحظه به علت پراکندگی واختلاف نظر به هیچ گزینه خاصی دست نیافتند تا جریان های سیاسی در امل همچنان در برزخ انتخاب بمانند. در این طیف عده ای با یوسفیان ملا همراهی می کنند و عده ای با حاجی پور تمام کرده اند هر چند هر از گاهی صحبت هایی مبنی بر حضور یدالله اکبرزاده فرماندار دولت احمدی نژاد و یا برادرش یعنی ذبیح الله اکبرزاده مطرح بوده است اما به نظر نمی رسد انها کاریزمای لازم را برای حضور در انتخابات داشته باشند .اما نکته قابل توجه اینست که بسیاری از اصولگرایان بر خلاف اصلاح طلبان به دنبال گزینه های غیر سیاسی و اصطلاحا تکنوکرات های وطنی (نه به معنای واقعی تکنوکرات)و متخصصین رفتند و قصد حضور با این چهر ه ها را دارند و البته جریان های دیگری از اصولگریان جلسات متعددی با چهرهای مختلف نه چندان سر شناس داشتند که تا به این لحظه خروجی خاصی به دنبال نداشت.
اما آنچه که تا به این لحظه به نظر می رسد یوسفیان و حاجی پور میدان دار انتخابات آینده می توانند باشند ولی می توان اینبار ارزیابی دیگری نسبت به این رقابت داشت:
1.عده ای بر این باورند اگر این دوقطبی تکرار شود مجددا این یوسفیان ملاست که برنده این نبرد خواهد بود
2.اگر یوسف شکری در انتخابات حضور پیدا کند تشابه آرایی که با حاجی پور دارد موجب پیروزی یوسفیان خواهد ولی عده ای اعتقاد دارند شکری تشابه آرای زیادی نیز با یوسفیان دارد و می تواند اثرات منفی زیادی بر آرای او داشته باشد
3.با توجه به نارضایتی شدید اصلاح طلبان و ستاد روحانی از عدم همراهی یوسفیان در بحث مدیریت ها در صورت به نتیجه نرسیدن احتمال همراهی با حاجی پور را نمی توان غیر ممکن دانست که این قضیه اثر مستقیمی بر آرای خاکستری یوسفیان ملا خواهد د اشت.
4.همچنین یک تحلیل جدی از حضور چهره های جوان و غیر سیاسی در آمل سخن می گوید که قدرت ایجاد موجی جدید درانتخابات را خواهد داشت و این دوقطبی را خواهدشکست و مانند محمد دامادی در ساری گزینه ای کاملا کاریزماتیک خواهد بود و به مناقشه جریان های سیاسی پایان خواهد داد.
آقای محمدی پور از زحمت شما در نگارش این نوشتار سپاسگزاریم اما لازم است به چند نکته توجه شود :
– هیچ یک از دو کاندیدای اصلی دوره های اخیر به تنهایی نماینده جریان مشخصی نیستند و سعی کردند خود را در بین جریایانهای خاکستری پنهان کنند.
– از جهت تبارشناسی سیاسی این دو کاندیدا شاید به جریان سیاسی اصول گرا نزدیک تر باشند.
– جریان اصلاح طلب به دلیل محدودیت های بیرونی نه درونی در سه دوره گذشته غایب اصلی بوده است.
– امید است فضای ایجاد شده نسبتا معتدل بعد از خرداد 92 شرایط حضور دو جریان اصلی اصول گرا و اصلاح طلب در ذیل پرچمشان مهیا گردد.
– شناسنامه دار شدن رقابت ها می تواند به پاسخگو کردن کاندیداها ، حامیان آنها چه در فرایند انتخابات ، پس از انتخابات و عملکرد کاندیدا منتخب در دوره نمایندگی کمک کند.
– رسانه ها به این موضوع هم توجه داشته باشند که پاسخگوی عملکرد مثبت و منفی نمایندگان ادوار گذشته این شهرستان چه جریانی است؟ آیا خطاب ما بایستی به افراد باشد یا به یک جریان حامی؟
مطلب جالبي بود بهنظر من ساختار غلط سياسي شهر موجب شده افراد تشكيلاتي عمل نكننو ترجيح بدن باندي و جناحي باشن اين تحزبو سياستدر امل موفق نخواهد بود و بجاي طوايف و باندها نتيجهميگيرند بهمين دليل اينده سياسي امل نگرانكننده خواهد بود
چه تحلیل …! مگه غیر از این مواردی که شما احتمال می دهید رخ دهد مورد دیگری هم هست؟
نامزدهای احتمالی دیگر: دکترمتکان، دکترخضرایی، دکترابراهیمی،دکترعیسی زاده،دکترمجد …………..