فرهاد حسن‌زاده گفت: در جامعه‌ای که نتوان به راحتی از عشق و عشق ورزیدن نوشت، نوشته‌ها رنگ خشونت می‌گیرند و مهر و دوستی جای خود را به کینه و نفرت خواهد داد.
این نویسنده در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا اظهار کرد: عشق احساسی است که در انسان باعث کشش و کوشش می‌شود. رنگ این احساس در تمام مراحل زندگی فرق می‌کند. در کودکی این گرایش به پدر و مادر و خانواده است٫ در نوجوانی به جنس مخالف است که بیش‌تر با ارتباطی حسی و غلبه بر ترس و تنهایی است. در مراحل دیگر زندگی عشق با رفتارهای ما آمیخته می‌شود.
نویسنده رمان «هستی» در ادامه گفت: به هرحال نمی‌توان این حس را نادیده گرفت و با پاک‌کن اخلاق آن را محو کرد. بچه‌ها همان‌گونه که به شادی و تحرک و بازی نیاز دارند، به حس پاک عاشقانه نیز نیاز دارند و بازتاب این حس در ادبیات‌شان به آن‌ها حس بودن و دیده شدن می‌دهد.
او در ادامه تاکید کرد: حذف این مقوله در ادبیات نوجوان باعث فاصله گرفتن مخاطبان این گروه سنی از آثار ویژه تالیفی‌شان می‌شود. چون آن‌ها خودشان خواه‌ناخواه با این حس درگیرند و دوست دارند با این پدیده بیش‌تر آشنا بشوند. چه بهتر که به کنجکاوی و پرسش آن‌ها جواب درست بدهیم و صورت مسئله را پاک نکنیم.
حسن‌زاده همچنین گفت: یکی از دلایلی که بچه‌ها کارهای نویسندگان ایرانی را نمی‌پسندند و به سمت رمان‌های خارجی گرایش دارند، توجه نکردن به مسائلی است که با آن‌ها درگیرند و دغدغه‌شان است. در کتاب‌های ترجمه با تمام محدودیت‌ها باز هم رنگ و نشانی از روابط صمیمی و آدم‌ها هست که به نوعی عشق ورزیدن را به نمایش می‌گذارد.
او افزود: بچه‌ها از محدودیت‌ها و ممیزی‌هایی که نویسنده با آن‌ها مواجه است بی‌اطلاع‌اند و مدام از ما می‌خواهند داستان‌هایی با درون‌مایه عاشقانه بنویسم. فکر می‌کنند ما آن‌ها را نمی‌شناسیم و درک‌شان نمی‌کنیم؛ در حالی‌که مشکل جای دیگری است.
نویسنده کتاب «عقرب‌های کشتی بمبک» تصریح کرد: البته این محدودیت‌های به حوزه کتاب محدود نمی‌شود و نشریات ما را هم دربر می‌گیرد و آن‌جا سخت‌گیری‌ها بیش‌تر است. البته من به این مقوله در رمان‌هایی مثل «عقرب‌های کشتی بمبک» و «این وبلاگ واگذار می‌شود» پرداخته‌ام. به‌نظرم یک رمان خوب مجموعه‌ای از محتواها را در بر می‌گیرد؛ فلسفه، تاریخ، طنز و عشق عناصری هستند که موجب جذابیت اثر می‌شوند و بر دنیای مخاطب تاثیر عمیق می‌گذارند.
او در ادامه افزود: من در آثارم این محتواها را به گونه‌ای در کنار هم قرار می‌دهم که کم‌تر شامل ممیزی شود و بچه‌ها بیش‌تر بتوانند از آن لذت ببرند. اگرچه علی‌رغم تمام ترفندهایی که در این زمینه به کار می‌برم باز هم ممیزی دامن کارهایم را می‌گیرد. مثلا در کتاب «عقرب‌های کشتی بمبک» و «این وبلاگ واگذار می‌شود» نکاتی بود که از من خواستند آن‌ها را حذف کنم.
فرهاد حسن‌زاده همچنین گفت: متاسفانه نگاه بیش‌تر ممیزان کتاب درباره عشق در ادبیات داستانی نگاهی اروتیک است و تا زمانی که این نگاه وجود دارد، نمی‌توان انتظار داشت داستان‌هایی خلق شود که نوجوان چهره خود را در آن‌ها ببیند. نباید به جای بچه‌ها فکر کرد و تصمیم گرفت. باید برای اندیشه‌های پاک‌شان ارزش قائل بود و دست‌شان را گرفت تا از دوران پر تلاطم بلوغ راحت عبور کنند.