هراز نیوز: دیوارهای نوشته شده ، صدای همهه ی دانش آموزان ، اتاق های کوچک و تخته های چوبی ، اولین چیزهایی است که از یک مدرسه به خاطر داریم . اما وقتی وارد این مدرسه می شوی ، اولین چیزی که توجهت را جلب می کند ، ساختمان سیمانی و آهنی نیمه کاره ای است که در گوشه حیاط در حال ساخت است !
کنجکاو می شوم و با پرسش از دانش آموزان پی می برم که قرار است کلاس های جدید ساخته شود .
اینجا مدرسه ای است که در سطح شهرستان آمل جزوء مدارس برتر است و دانش آموزان عموماً در مباحث علمی و فرهنگی رتبه های ممتاز را کسب می کنند .
به نظر می رسد با این اوصاف و امتیازها ، کمک های دولتی سبب ساخت کلاس های جدید جهت استفاده دانش آموزان شده است ؛ اما وقتی پای صحبت مدیرمدرسه ابتدایی فرهنگ می نشینی ، می فهمی که از کمک دولتی خبری نیست و تمام این ساختمان نیمه کاره با کمک مالی معلمان و افراد خیّر و اعضای انجمن اولیاء و مربیان این مدرسه ساخته شده است.
خانم هادی پور در لابه لای حرف هایش به نکته ای اشاره میکند و آن اینکه شاید ساختن 4 اتاق و یک راهرو برای یک برج ساز خنده دار باشد ، اما برای یک مدیر مدرسه دولتی کاری بزرگ و سخت است !
مدیر مدرسه کمبود جا و تعداد زیاد دانش آموزان متقاضی منطقه و اایجاد امکانات جدیدتر را از دلایل ساخت این کلاس های جدید می داند و ضمن قدردانی از آقای حسین برزگر ، همدلی و همکاری معلمان مدرسه اش را دلیل پیمودن راه پیش رو می داند . معلمانی که از حقوق ماهانه خود به امید تکمیل ساختمان نیمه کاره مایه گذاشته تا شاگردانی که به طرز عجیب و ناباورانه از پول تو جیبی خود برای کمک به مدرسه گذشته است .
خانم مدیر خیلی خوش بین است و به آینده امیدوار. بقول خودش چند قدم بیشتر نمانده تا این ساختمان به اتمام برسد . ساختمانی که قرار است تا سال های بعد محل تحصیل و دانش ورزی فرزندان این شهر شود .
خانم هادی پور که همواره لبخند به لب دارد ، دغدغه اش را عدم تهیه منابع مالی برای اتمام این پروژه می داند ؛ اما در حالی که چای تعارف می کند ، می گوید : مهم نیست 10 سال هم طول بکشد ما اینجا را خواهیم ساخت ، دین ما ساختن و آبادانی است برای فرزندان این شهر …
وقتی حرف هایمان تمام می شود ، خانم هادی پور تا در ورودی سالن به بدرقه ی من آمد و او را در حالی که از روی پله ها به ساختمان نیمه کاره می نگرد ترک میکنم و به این نکته می اندیشم که با وجود این همه انسان خیّر و علاقه مند به علم و دانش ، ساخت این ساختمان کی به اتمام می رسد ؛ و می اندیشم که یک دبستان خوب که می تواند در آینده هزاران کودک این شهر تأثیر مثبت داشته باشد تا کجا باید تنها باشد ؟!!!!!!!!
تنهاییش مرا سخت آزار داد ، چرا که شاید فرزند من نیز یکی از آن هزار کودک باشد…….
مریم صفرزاده هراز نیوز
خونه من اسپه کلاست و نزدیک همین مدرسه و دیدم این ساختمون نیمه کاره رو. فکر کنم 2 سالی میشه که ساخت و ساز دارند. واقعا جای تاسف داره که یه شهر با این همه دبدبه و کبکبه مسیولینش که راه به راه پل بی خاصیت و میدون جدید و آسفالت کردن با عمر یه ماهه میسازن یه فکری بحال چنین مکان مقدس و مهمی نمیکنن.حالا اگه میخواستن یه پل مسخره بسازن تو دارغوز آباد که مردم سالی یکبار هم گذرشون به اون نمیخوره و هیچ خاصیتی برای اکثریت نداره ، تا حالا 100 بار بودجش اومده بود و خرجم شده بود.واقعا از ماست که بر ماست
خانم هادی پور واقعا مدیر لایق و زحمتکشی هستند. من خودم 6 سال در این مدرسه درس خواندم. این مدرسه فوق العاده است.وخانم هادی پور همیشه در حال آبادانی این مدرسه در هر شرایطی هستند. کاش مسئولین هم به این موضوع رسیدگی کنند.