صدور حکم اخراج امیر قلعه‌نویی از عهده هیات‌مدیره و این مدیرعامل خارج است. حتی اگر استقلال تا پایان فصل به این روند ادامه دهد بهرام افشارزاده، مدیرعامل و کامران صاحب‌پناه، رییس هیات هرگز حکم اخراجی برای امیر قلعه‌نویی نمی‌نویسند. این سیاست برگرفته از رودربایستی‌هایی است که مدیران باشگاه استقلال در مواجهه با امیر دارند. امیری که فتوحات چشمگیری در لیگ داخلی داشته و به سبب 5 قهرمانی در لیگ از عقبه پرباری برخوردار است. دلیل دیگر، رسوخ وتسلط قلعه‌نویی بر دل بخشی از تماشاگران استقلال است هر چند که عده‌ای بودند که پس از پایان دربی هفتادونهم ایستادند و با شعارهای تند خود علیه امیر قلعه‌نویی برای سرمربی آبی‌ها حکم اخراج صادر کردند. مدیران استقلال می‌دانند که قلعه‌نویی هنوز میان هواداران دارای جایگاه است و از سویی چنانچه خود حکم اخراجش را صادر کنند ممکن است مدت‌ها با هجمه‌های انتقادی از سوی این مربی مواجه شوند و امیر پس از اخراج اندک زمانی سکوت کند و بعد با مصاحبه‌هایش به سوی مدیران استقلال حمله خواهد کرد. تنها راه‌حل برای مدیران باشگاه استقلال صبر و حوصله است تا روزی که خود قلعه‌نویی به سبب شکست‌های بیشتر استعفایش را بنویسد. فضای رفتاری طوری از بدو تولد میان دو طرف شکل گرفته که مدیرعامل باشگاه استقلال نمی‌تواند امیر را در بد‌ترین شرایط بازخواست کند. به همین دلیل است که بهرام افشارزاده و دیگر مدیران باشگاه استقلال در مواجهه با باخت اسفباری که در دربی هفتادونهم رقم خورد سکوت اختیار کردند و تنها جمله متفاوتی که از زبان افشارزاده بیرون آمد این بود: «به قلعه‌نویی تذکر می‌دهیم.»
تذکر دادن حضوری به امیر قلعه‌نویی نیز با توجه به این مناسبات قدری بعید به نظر می‌رسد و نمی‌شود باور کرد که افشارزاده و دیگر مدیران امیر را با لحن تند فرابخوانند و به او تذکر دهند. اساسا نه قلعه‌نویی اجازه داده مدیران با چنین لحنی با او برخورد کنند و نه خصوصیات رفتاری و اخلاقی افشارزاده و دیگر اعضای هیات‌مدیره استقلال به نحوی است که از این نوع ادبیات بهره بگیرند. درستی یا نادرستی چنین فضایی میان مدیران باشگاه استقلال و امیر قلعه‌نویی را در حال حاضر نمی‌توان به‌طور قطع تحلیل و ارزیابی کرد مگر آنکه فصل تمام شده و بازخورد عملکرد استقلال روی کاغذ بیاید. آن روز است که می‌شود با قاطعیت در تحلیلی کلی گفت که فضای رییس و مرئوسی در باشگاه استقلال حرفه‌ای بوده یا خیر. باشگاه استقلال اکنون با فضایی برگرفته از شک و دودلی روبه‌رو است به نوعی که هم مدیران تکلیف خود را با قلعه‌نویی به‌طور قطعی نمی‌دانند و هم خود قلعه‌نویی نمی‌داند مدیران چه رفتاری با او خواهند داشت. تنها کسی که می‌تواند پرده از ابهام‌ها بردارد خود قلعه‌نویی است و بهرام افشارزاده و اعضای هیات‌مدیره نیز منتظرند او درباره آینده کاری‌اش تصمیم بگیرد.
نقطه پاسخ دهی به این حجم از ابهام‌ها می‌تواند پس از بازی با ذوب‌آهن باشد. شاید اگر استقلال در این بازی به برتری برسد بارقه‌ای از امید برای کسب یک جام در فصل جاری ایجاد شود اما اگر آبی‌ها مانند دربی بازنده این بازی سرنوشت‌ساز باشند ممکن است امیر قلعه‌نویی کناره‌گیری‌اش را اعلام کند. امیر می‌داند که با از دست دادن جام حذفی عرصه بر او تنگ‌تر خواهد شد و آن عده تماشاگرانی را که موافق خود می‌دید نیز ممکن است از دست بدهد. برای قلعه‌نویی شنیدن شعار حیا کن رها کن از سوی تماشاگران واقعه خوشی نیست و چنانچه او اصرار به ادامه کار در استقلال پس از بازی با ذوب با پیش فرض باختن در این بازی داشته باشد فضای نامطلوبی در بازی‌های خانگی لیگ انتظارش را می‌کشد. امیر نیز آنقدر کم‌هوش نیست که این معادلات را در ذهن بالا و پایین نکرده باشد و با حساسیت به آینده خود می‌نگرد و به همین دلیل است که چنانچه استقلال به ذوب‌آهن ببازد او استعفایش را اعلام خواهد کرد تا مدیران هم اندکی تصمیم‌گیری برای‌شان آسان شود.ایران ورزشی
