مرگ “مستوفی الممالک” صدر اعظم مشروطه و سیاستمدار، ولادت حضرت معصومه(س) دختر گرامی امام موسی کاظم،انقراض فرمانروایی اسماعیلیان در ایران توسط “هلاکوخان مغول از جمله وقایع تاریخی است که در 6 شهریور در تاریخ روی داده است.
خبرگزاری فارس: ولادت حضرت معصومه(س) و روز دختران

به گزارش خبرگزاری فارس، 6 شهریور 1393 خورشیدی برابر با 1 ذی القعده 1435 هجری و 28 آگوست 2014 میلادی است که وقایع تاریخی ذیل به وقوع پیوست.

*افشای خروج دو میلیارد دلار ارز توسط 177 نفر از مقامات رژیم طاغوت (1356ش)
*ارتحال عالم مجاهد و مرجع استکبارستیز شیعه آیت ‏اللَّه “محمد تقی حائری شیرازی” (1299 ش)

آیت‏اللَّه میرزا محمدتقی گلشن حائری شیرازی در حدود سال 1232 ش (1270 ق) در شیراز و در خاندانی صالح به دنیا آمد. او پس از طی دوران کودکی، به همراه پدر راهی کربلا شد و پس از اتمام مقدمات و سطوح، در درس میرزای بزرگ شیرازی در سامرا، شرکت کرد.

آیت‏اللَّه شیرازی پس از چندی در شمار فاضل‏ترین شاگردان میرزای بزرگ قرار گرفت و خود نیز به تدریس پرداخت. پس از رحلت میرزای شیرازی، جمع زیادی از شاگردان وی، جذب حوزه درسی آیت‏اللَّه محمدتقی شیرازی گردیدند و در همین ایام بود که به میرزای دوم شهرت یافت. در این میان شاگردان فاضلی پرورش یافتند که حضرات آیات شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ آقابزرگ تهرانی، سیدجمال الدین گلپایگانی، سید شهاب‏الدین مرعشی نجفی، محمدعلی شاه آبادی و محمدجواد بلاغی نجفی از آن جمله‏اند. اواخر عمر میرزای دوم، با اشغال عراق توسط استعمارگران انگلیسی مواجه گردید. ایشان یکی از مشهورترین چهره‏های‏شناخته شده در علم و تقوی و غیرت و شهامت دینی، پرچمدار و رهبر انقلاب مسلمانان علیه اشغالگران انگلیس بود. همزمان با تجاوز انگلیسی‏ها به جنوب عراق، میرزای شیرازی با فتوای معروف خود، همگان را به قیام علیه نیروهای انگلیسی دعوت کرد و انقلاب معروف به 1920 در عراق شکل گرفت. پس از مدتی، انگلیس می‏خواست فردی مسیحی را بر عراق حاکم سازد که این امر با مخالفت میرزای شیرازی دوم و علمای دیگر قرار گرفت. میرزا، به خوبی احساس می‏کرد که هدف دولت انگلیس از درخواست پذیرش نماینده دولت بریتانیا به عنوان رییس حکومت عراق تسلط بر کشورهای اسلامی است. صدور فتوای میرزا بار دیگر لرزه بر ارکان حکومت استعمار پیر افکند و دولت انگلیس را به عقب‏نشینی از مواضع خود وادار نمود. حضور این عالم مجاهد و فقیه آگاه برای انگلیس بسیار خطرناک بود. از این رو، تصمیم گرفتند که او را به هر نحو ممکن از میان بردارند. گویند که وی با دسیسه یکی از عمّال انگلیسی‏ها مسموم شد و در ششم شهریور 1299 ش برابر با سیزدهم ذی‏حجه 1338 ق در 68 سالگی به لقاءاللَّه پیوست. پیکر این عالم ربانی پس از تشییعی با شکوه در صحن مطهر امام حسین(ع) به خاک سپرده شد.

*مرگ “مستوفی الممالک” صدر اعظم مشروطه و سیاستمدار (1311 ش)

حسن مستوفی فرزند میرزا یوسف در حدود سال 1250 ش (1291 ق) در تهران به دنیا آمد. پدرش صدر اعظم ناصرالدین شاه قاجار بود و چون درگذشت، به فرمان شاه، تمام مشاغل و امتیازات او به حسنِ دوازده ساله داده شد و مستوفی الممالک لقب گرفت. کارهای وی را در این دوران، نایبی انجام می‏داد که از طرف شاه تعیین گردیده بود. مستوفی در 30 سالگی راهی اروپا شد و پس از چند سال به دعوت اتابک اعظم، نخست وزیر محمد علی شاه به ایران بازگشت و در کارهای دولت ترقی کرد. وی یکی از چهره‏های جالب و مهم عصر مشروطیت است که شش بار به نخست وزیری رسید و یازده کابینه تشکیل داد. پنج مرتبه وزیر جنگ، چهار نوبت وزیر کشور، یک دفعه وزیر امور خارجه و یک بار وزیر مشاور شد. وی همچنین در ادوار اول، سوم، چهارم و پنجم نماینده مجلس شورای ملی بود، ولی به علت احراز مشاغل اجرایی، کمتر در مجلس کار کرد. اشغال ایران توسط متفقین در طی جنگ جهانی اول، خلع محمدعلی شاه قاجار و تخلیه نیروهای متّفق پس از جنگ و… از جمله مهم‏ترین حوادث دوران زمامداری مستوفی الممالک می‏باشند. وی مردی به تمام معنی اعیان و اشرافی بود و علی رغم داشتن فرزند زیاد از همسران متعدد، هیچ کدام از فرزندانش رشد سیاسی و علمی پیدا نکردند. میرزا حسن خان مستوفی‏الممالک سرانجام در ششم شهریور 1311 ش برابر با 25 ربیع الثانی 1351 ق به دلیل سکته قلبی در 61 سالگی جان سپرد.

*اجازه حضرت “امام خمینی (ره)” در مورد مصرف صدقات در راه مبارزه با رژیم صهیونیستی (1347ش)

در پی ارسال نامه‏ای از طرف جمعی از مبارزان فلسطینی به محضر حضرت امام خمینی(ره) در نجف درباره جایز بودن استفاده از صدقات از قبیل زکات و غیره در جهت مسلح نمودن مسلمانان و تجهیز آنان علیه رژیم غاصب اسراییل، حضرت امام آن را جایز اعلام کردند. ایشان در پاسخ فرمودند: “چون احتمال خطر متوجهِ اساس اسلام است، بر دولت‏های اسلامی و سایر مسلمانان لازم است که این منبع فساد را به هر نحو که امکان دارد دفع نمایند و از کمک به مدافعین کوتاهی نکنند.” ایشان در ادامه آورده‏اند: “جایز است از محل زکات و سایر صدقات در این مهم حیاتی صرف نمایند”. با توجه به جوّ حوزه نجف و سابقه تاریخی آن، این نخستین فتوای مهم یک عالم شیعی بود که پرداخت زکات و دیگر صدقات را به مسلمانِ غیرشیعه تجویز می‏نمود.

*حضرت امام در پیامی به ملت ایران به مناسبت روی کار آمدن دولت جعفر شریف امامی هشدار داد تا مردم فریب این جابه جایی را نخورند.(1357ش)
*رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 1 ذی القعده 1435 )
*ولادت حضرت معصومه(س) دختر گرامی امام موسی کاظم(ع)(173 ق)

حضرت فاطمه‏ی کبری دختر ارجمند امام موسی کاظم(ع)، ملقب به معصومه در شهر مدینه چشم به جهان گشود. مادر وی نجمه یا تکتم و خواهر امام رضا(ع) از یک مادر بود. آن حضرت از برادرش نقل روایت می‏کرد و فضل و کمال و علم او زبانزد خاص و عام بوده است. این بانو به برادرش امام رضا(ع) محبت زیادی داشت و پس از اعلام ولایتعهدی ایشان، به قصد زیارت برادر در مرو، به ایران وارد شد. چون به ساوه رسید بیمار گشت و از مسافتِ بین ساوه و قم پرسید. گفتند ده فرسخ است. دستور داد او را به قم ببرند. آن بانوی مکرّمه هفده روز در قم ماندگار شد و پس از آن جان به جان آفرین تسلیم کرد. حضرت فاطمه‏ی معصومه(س) پس از حضرت زینب کبری(س)، فاضل‏ترین زن در میان معصوم زادگان است.

*انقراض فرمانروایی اسماعیلیان در ایران توسط “هلاکوخان مغول” (654 ق)

در سال 652 ق، منگوقاآن خان مغول، برادرش هلاکوخان را برای براندازی حکومت اسماعیلیان به ایران فرستاد. چون حکام نواحی مختلف با هلاکوجهت جنگ با اسماعیلیان همراه شدند، او توانست در سال 654 ق قلعه‏های اسماعیلیان را محاصره کند. در آن زمان، ریاست اسماعیلیه، با رُکن الدین خُوَرشاه بود. هلاکو، او را به اطاعت خود خواند. خُوَرشاه به صوابدید خواجه نصیرالدین طوسی، فرمانبرداری از مغول را پذیرفت و برادر خود را به خدمت هلاکو فرستاد ولی در تسلیم قلعه‏ها تَعلُّل نمود. سرانجام پس از یک سال، به نصیحت خواجه نصیرالدین طوسی، در ذی قعده‏ی سال 654 ق از قلعه به زیرآمد و در پیش هلاکو، زمینِ خدمت ببوسید. هلاکو، ضمن احترام به خُوَرشاه، فرمان داد تا همه‏ی قلعه‏های اسماعیلیه که عدد آنها به صد قلعه می‏رسید ویران کرده، اموال و خزائن آنها را به تاراج بُردند. به این طریق، در سال 654 ق، دولت اسماعیلیه، پس از یکصد و هفتاد و هفت سال برچیده شد. سرانجام، رُکن الدین خُوَرشاه که آخرین شاهِ اسماعیلی بود و از طرف هلاکو به نزد برادرش منگوقاآن خان فرستاده می‏شد، در کنار جیحون به دست همراهانِ مغولیِ خود کشته شد.

رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 28 آگوست 2014 )
بنیان‏گذاری سلسله اشکانیان توسط “اَرَشْک” در پارْتْ (256 سال قبل از میلاد)

با سقوط سلسله هخامنشی و تأسیس سلسله سلوکیان، یکی از سرکردگان قبایل پارتی در خراسان قدیم به نام اَرَشک، بر فرمان‏روای سلوکی شورید و پس از شکست دادن وی، در 28 اوت 256 ق.م، پادشاهی اشکانیان را تأسیس کرد. با این حال، جنگ بین دو طرف ادامه داشت تا اینکه ارشک در سال 247ق.م کشته شد و پس از وی، برادرش تیرداد اول به تخت سلطنت نشست، سلسله اشکانیان را به سه دوره تقسیم کرده‏اند که می‏توان آن را با عناوین دوره شکل‏گیری و تثبیت، دوره اعتلا و رقابت با روم و دوره انحطاط و فروپاشی یاد کرده پادشاهان اشکانی در حدود 30 نفر بودند که نزدیک به 470 سال بر ایران باستان حکومت کردند. برخی تاریخ‏نویسان، سلسله اشکانیان را از بهترین دودمان‏های حکومت‏گر دانسته‏اند که توانست در مقابل دشمنان مقاومت نماید و حتی در سال‏های آخر حکومت خود توانستند ضمن شکست سنگین رومی‏ها، در معاهده صلح، شرایط را به نفع ایران قرار دهند. همه پادشاهان اشکانی به عنوان احترام به اشک اول، مؤسس این سلسله، لقب اشک را به ترتیب در عنوان خود قرار می‏دادند. دوران حکومت اشکانیان نیز سرانجام در سال 224م به سر رسید و با قیام اردشیر بابکان و سرنگونی فرمان‏روایی اشک‏ها، دوره پادشاهی سلسله ساسانیان بر ایران آغاز شد.

*امضای قرارداد صلح بین “یاسر عرفات” و “اسحاق رابین” (1993م)

بحران خاورمیانه و مسئله فلسطینی‏ها و رژیم صهونیستی، در دهه آخر قرن بیستم، نشیب و فرازهای بسیاری داشت. در این زمان، بیل کلینتون پس از انتخاب شدن به ریاست جمهوری امریکا در سال 1992م، برقراری صلح در خاورمیانه و آشتی بین اعراب و اسرائیل را به عنوان نخستین اولویت سیاست خارجی خود اعلام نمود و اسحاق رابین نخست‏وزیر رژیم صهیونیستی و یاسرعرفات، رئیس سازمان آزادی بخش فلسطین را برای انجام مذاکرات صلح به واشینگتن دعوت کرد. یاسر عرفات و اسحاق رابین به دنبال مذاکرات طولانی در واشینگتن که در حضور رئیس جمهور امریکا انجام شد، سرانجام در روز 28 اوت سال 1993م قراردادی را امضا کردند که به موجب آن، سازمان آزادی بخش فلسطین، موجودیت رژیم صهیونیستی را پس از گذشت 45 سال از تأسیس آن، به رسمیت شناخت و اسرائیل نیز متقابلاً متعهد شد که اداره امور بخشی از مناطق اشغالی فلسطین از جمله نوار غزه را به فلسطینی‏ها واگذار نماید. قرارداد رابین و عرفات، هم در اسرائیل و هم در میان فلسطینی‏ها با مخالفت‏های شدیدی روبرو شد و اعتراضات بسیاری را برانگیخت. سازمان‏های مبارز فلسطینی به رسمیت شناختن موجودیت اسرائیل را در ازاء امتیازات ناچیزی که به فلسطینی‏ها داده شده بود خیانت به آرمان فلسطین خواندند و صهیونیست‏های افراطی هم، رابین را به خاطر واگذاری بخشی از اراضی اشغالی به فلسطینی‏ها به خیانت متهم کردند. علی‏رغم این توافق، اسرائیل به تعهدات خود عمل نکرد و در سال‏های بعد، همچنان تجاوزگری خود را ادامه داد.

* تظاهرات 300 هزار سیاهپوست امریکا جهت تصویب قانون مدنی (1963م)

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *