یک کارگردان و نویسنده سینما با انتقاد از وضعیت ساماندهی فیلمهای سینمایی قابل اکران داخل کشور و کسب درآمد مناسب از آنها، اظهار کرد: هیچگاه نمیتوان از هنر کسب درآمد کرد مگر اینکه فیلمهایی خوب سینمایی را به پخش جهانی یا برون مرزی برسانیم. به گزارش تعاونی هنرمنادان، «خسرو معصومی» در خصوص اقتصادی کردن فعالیت هنرمندان و کسب درآمد ملی از آن گفت: تا زمانی که داخل کشور و در عرصه هنر خودی و غیرخودی مطرح است، نمیتوان به ابعاد کسب درآمد از هنر و فرهنگ کشورمان و در نهایت حمایت ساختاری از هنرمندان پرداخت. همه سود به سازنده فیلم میرسد وی پیرامون این مسئله یادآور شد: به عنوان مثال فیلمی که نام آن را نمیآورم با مبلغ حدود یک میلیارد تومان تولید و اکران میشود اما به محض حمایت بسیاری از دستگاهها و موسسات و نهادها، در عرض مدت کوتاهی بیش ازچند میلیارد فروش میکند و تمام درآمد و سود حاصل از فیلم هم فقط به سازنده فیلم میرسد. صاحب نظر درست و حسابی نداریم معصومی با ریشهیابی این مسئله ادامه داد: متاسفانه در عرصه هنر هنوز یک کارشناس واقعی و صاحب نظر نداریم و فیلمهای سینمایی دستخوش تصمیمات افرادی میشوند که به خاطر مناسبتهای فامیلی دوستی یا دلایل منفعت طلبانه به حمایت از یک فیلم یا اکران فیلم دیگری اقدام میکنند. این نویسنده و کارگردان سینما گفت: همچنین زمانی که فردی در عرصه هنر به فکر ساخت یک مجموعه یا اثر هنری میافتد، هدف نهایی خود را تاثیرگذاری در اقتصاد کشور یا درآمدزایی برای قشر هنرمند قرار نمیدهد و این طرز تفکر در بین غالب هنرمندان و تولیدکنندگان اثر هنری رایج است. وی ادامه داد: حتی فیلمهایی هم که ساخته میشوند با هدف ارضای نیاز روحی یک کارگردان یا دست اندرکاران آن مجموعه تولید میشود و به پایه زیربنایی که همان جنبه درآمدزایی است، کمترین توجهی نمیشود. معصومی، کسب درآمد از فیلمهای سینمایی و تاثیر آن در اقتصاد کشور را متعلق به زمانی میداند که فیلم برای اکران به کشورهای بزرگ دنیا مانند امریکا و اروپا برود و با پخش جهانی بتواند جایگاهی مشابه سینمای هندوستان یا بالیوود به دست آورد. من هنوز یک مستاجرم این نویسنده و کارگردان سینما همچنین در ادامه سخنان خود به فعالیتهایی که کم و بیش در زمینه حمایت اقتصادی از هنرمندان میشود، اشاره کرد و افزود: کارها و اقداماتی مانند ایجاد تعاونی هنرمندان که گاهی تشکیل شده و بعد از ناموفق بودن، بسته میشوند، میتواند مطلوب باشد اما مشروط بر اینکه زیرساختی و نهادینه به ابعاد اقتصادی هنر و فرهنگ توجه شود. وی با بیان اینکه اکثر هنرمندان مسکن ندارند، خاطرنشان کرد: در حال حاضر من و امثال من از مسکن بیبهره هستیم و شاید تنها دلیل آن این باشد که مسکن هنرمندان در چارچوب دغدغههای ذهنی و فکری مسئولان و تصمیم گیرندگان اصلی قرار ندارد، انگار همه ما را ثروتمند میدانند. به فکر بیمه هم باشید معصومی با بیان اینکه کارهایی مانند بیمه هنرمندان میتواند مطلوب باشد، ادامه داد: مسئلهای مانند بیمه هنرمندان زمانی خوب است که بتوان به در کنار آن به وضعیت مسکن که معضل بسیاری از آنها است، هم رسیدگی شود. این کارگردان سینما تاکید کرد: زمانی که فکر و خیال هنرمند از مشکلات جاری و روزمره زندگیاش راحت باشد و دغدغه مسکن را نداشته باشد شاید در آن زمان بتوان با فکری بهتر و مطلوبتر به مجموعههای با کیفیت برای پخش در عرصه داخلی و خارجی دست یافت. تنگ نظرهایی که یک فیلم موفق را نفی میکند وی وجود برخی از تنگ نظریها برای سینما و کارگردانهای مختلف را یکی دیگر از دلایل پررنگ شدن یک کارگردان خودی و ضعیف شدن کارگردان غیرخودی عنوان کرد و افزود: به عنوان مثال زمانی که فیلمی مانند «جدایی نادر از سیمین» به کشورهای بزرگ دنیا راه یافت، نه تنها مورد حمایت و تشویق مسئولان و سازمان سینمایی قرار نگرفت بلکه با انتقادها و سیاه نماییها از این مجموعه، اجازه پیشرفتهای درآمدزا برای کشور به دست اندرکاران آن داده نشد و در نهایت شاهد افت کیفیت فیلمهای این قبیل از کارگردانها شدیم. معصومی یادآور شد: متاسفانه هیچگاه افرادی که در موسسات یا بنیادهای مختلف سینمایی حضور دارند، برنامه جامع و مدونی با هدف رشد اقتصادی هنرمندان و درآمدزایی هنر و فرهنگ در کشور تعریف یا برنامهریزی نمیکنند و بر این اساس امکان کسب درآمد از هنر تا حدودی غیرممکن شده است. این نویسنده و کارگردان سینما معتقد است که امثال آقای ایوبی به وسیله بنیادهای فارابی و امثال آن، میتوانند با توجه و تمرکز بر توانمندی هنرمندان، روی آنها سرمایه گذاری و ثمره آن را در پیشرفت اقتصادی و درآمدزایی هنری برای کشور مشاهده کنند |