متن كامل اين يادداشت بدين شرج است :
در طول این سالها شاهد افزایش گردشگران داخلی استان مازندران بودهایم، گردشگرانی که با وجود احترام و عزتی که برای این استان به همراه میآورند، خسارتهایی هم به بدنه محیطزیست استان وارد میکنند و بعضا این خسارتها به حدی است که کل درآمد و توان اقتصادی تولید شده به واسطه سفر آنها به جای جای این استان باید صرف بازسازی آسیبهایی شود که به ساختار جنگلها، مراتع و سواحل استان وارد میشود. تولید میلیونها تن زباله، آتشسوزی غیرعمدی برخی نقاط در جنگلهای شمال، مرگ گونههای نادر حیاتوحش و… در کنار خسارتهای دیگر این سوال را در ذهن هر فردی ایجاد میکند که تا چه زمانی قرار است افق گردشگری استان تنها بر دوش گردشگری طبیعت باشد و آیا استانی که یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین خطههای طبیعت این کشور است نباید از تواناییهای خدادادی خود در مسیری پایدارتر از امروز استفاده کند که هم رشد اقتصادی برای استان در پی داشته باشد و هم منابع طبیعی این استان محفوظ بماند؟
تاکیدات ریاست جمهوری، سازمان میراث فرهنگی و سازمان حفاظت از محیطزیست بر تغییر جدی در روند گردشگری کشور است و در این میان بیشترین نگاه حول محور گردشگری سلامت تعیین شده که علاوه بر بهرهبرداری اقتصادی برای استان، حفاظت از میراث آیندگان را نیز در خود مستتر دارد بنابراین استان مازندران میتواند در این زمینه پیشقدم بوده و به خاطر امکانات درمانی و توانبخشی که در دل طبیعت دارد گردشگری خود را به این سمت تغییر زاویه دهد.
نگاهی به حضور برخی از بیماران کشورهای حوزه خلیجفارس و دیگر کشورهای همسایه دریای خزر در بیمارستانهای تخصصی و فوق تخصصی استان حکایت از آن دارد که توریسم درمانی دلایل زیادی برای گردشگری در استان مازندران دارد که از مهمترین آنها میشود به ارزان بودن هزینه درمان و کوتاه بودن زمان انتظار در صف بیماران این بیمارستانها اشاره کرد.
طبیعت مازندران هم با چشمههای آب گرم معدنی و طبیعت سرشار از هوای پاکش زمینه مساعد دیگری برای این حضور است که تا به حال به صورت یک امکان بالقوه بوده و ما قصد داریم در کنفرانس بینالمللی سلامت گردشگری به آن بپردازیم. مهمانانی از 9 کشور سازمان اکو در این برنامه حضور دارند تا از نزدیک با تواناییهای استان در حوزه گردشگری سلامت آشنا شوند و پیام ما را به مردم کشور خود برسانند. این راه شاید عملیترین راه برای کاهش توریسم طبیعت و جایگزینی آن با توریسم سلامت باشد و از این طریق شاید بتوان امیدوار بود که همزمان با بهرهوری اقتصادی این صنعت، امیدهای تازهای برای حفظ منابع طبیعی کشور ایجاد شود