شايد در بين ابعاد مختلف بسيج، جوهره اعتقادي آن پر رنگ ترين بعد آن باشد و نگرش اجتماعي و عمومي به بسيج نيز بيشتر از اين منظر تنظيم مي شود. جوهره اعتقادي بسيج در دفاع مقدس نهاد مند شد و در پرتو شهادت و ايثار و عشق به ذات مقدس حق، به مثابه تابلوي اصلي بسيج براي معرفي آن باقي ماند. اين خصيصه جوهري به شاخص كلي و اساسي براي ارزيابي بسيجيان تبديل شد و ابعاد فعلي و فاعلي بسيج را تحت الشعاع قرار داد. البته آنچه در حوزه اعتقادي بسيج ساري و جاري بوده است، امري لازم و ضروري بوده و خواهد بود. اما نمي توان حوزه اعتقادي را در حصر بسيج و بسيجيان محدود كرد و عوايد و فوايد آن را به عرصه اجتماع سرازير نكرد. بعد از فتنه ۸۸ لزوم پر رنگ شدن عرصه حضور اجتماعي بسيج دو چندان شد و مردمي بودن نظام جمهوري اسلامي ايران و لزوم مردمي حل كردن چالش هاي فرو ملي، ملي و فراملي به وسيله رفتار و كنش اجتماعي دو چندان شد. در عرصه جهان اسلام كه امروز آيينه تمام نماي تحقق آرمان هاي حضرت امام است، آن پير سفر كرده مي فرمود «بايد در جنگ اعتقادي مان بسيج بزرگ سربازان اسلام را به راه اندازيم.» بنا براين كاركرد بسيج اعتقادي در عرصه جهان اسلام همچنان اولويت اصلي بسيج و ايضاً نظام اسلامي است. حضرت امام در آذر ماه ۱۳۶۷ «مسائل اعتقادي بسيجيان را به عهده حوزه و دانشگاه» گذاشتند اما اكنون مسائل اعتقادي كل اجتماع متوجه بسيج است و كل بسيج نسبت به كل اجتماع مسئوليت دارد. سرچشمه اعتقادي بسيج در توفان قرائت هاي انحرافي بحمد الله مصون مانده است. در پيچيدگي هاي امروز، كدام مرجع زلال و شفاف و اصيل غير از بسيج مي تواند بين مسائل اعتقادي و اجتماعي جامعه پيوند جوهري ايجاد نمايد؟ لزوم بسيج اجتماعي از آنجا ناشي مي شود كه مسائل اجتماعي در عصر حاضر بايد با رفتار و كنش اجتماعي قابل حل و رفع و رجوع باشد. بنابراين جنبه هاي الهي، باور ها و ارزش هاي بسيج كه جنبه دروني و غير عيني دارند بايد سامان دهنده و هدايتگر هنجار ها و آيين ها و رفتار هاي اجتماع باشند. اگر دين و سياست را غير قابل تفكيك مي دانيم بايد تبلور مسائل اعتقادي در اجتماع صورت گيرد. بنابراين مستور ماندن باور ها و عقايد عميق ديني در قلب و دل بسيجيان نمي تواند معضلات فرهنگي و اجتماعي جامعه را حل نمايد. بايد مسائل اعتقادي بسيج بسان شبكه اجتماعي مجازي و حقيقي در جامعه تبلور يابد. بايد كف جامعه ميدان تمرين مسائل اعتقادي باشد. همانگونه كه كميته امداد امام خميني و سازمان بهزيستي مسئول شناسايي فقر اقتصادي و معيشتي جامعه هستند، شناسايي استضعاف اعتقادي و فرهنگي تك تك اعضاي جامعه اسلامي به عهده بسيجيان است. بايد كوله بار معنويت و اخلاق و ايثار كه از رفتار بسيجيان تراوش مي كند در عرصه جامعه بپيچد. لازمه پيروزي در جنگ نرم پيوند مسائل اعتقادي با مسائل اجتماعي است، چرا كه نيرو هاي اجتماعي در عصر جهاني شدن به عنوان يك قدرت موازي براي حاكميت ها محسوب مي شوند. بنابراين اين قدرت اجتماعي اگر با مسائل اعتقادي پيوند نخورد نه تنها فرصت نيست كه تهديدي براي نظام سياسي اسلام است و نمونه آن را در سال ۱۳۸۸ مشاهده كرديم و آسيب هاي آن را بر طرف نكرديم. وقتي مسائل اعتقادي بسيجيان مملو از يكرنگي، گمنامي، ايثار و دگردوستي شد، جذب حداكثري در عرصه اجتماع رخ خواهد داد. اگرچه حلقه هاي صالحين بسيج تا حدودي پيش نياز اين مهم را فراهم مي كند اما آنچه بايد فرهنگ شود، اجراي برنامه هاي بسيج براي غير بسيجيان است. امروزه غير از بسيج دانشجويي كه با هويت تشكلي عمل مي كند و برنامه هايش در كف دانشگاه در دسترس همه دانشجويان و همه سلايق است، مابقي اقشار بسيج نگاه به درون دارند و به دنبال حفظ و انسجام تشكيلاتي هستند. سازماندهي بدون ساختار نياز بسيج اجتماعي امروز و شبكه كردن اعضاي اجتماع در راستاي مسائل كلان و مشترك كشور ضرورت شيف پارادايمي بسيج در عرصه نگرش و سازمان است. به انتخابات بنگريد، متشرعين و متدينين، شرطي براي حضور خود در پاي صندوق رأي قائل نيستند، رأي دادن را يك تكليف شرعي مي دانند و خوب و بد عمل كردن دولت و مجلس و… مانع حضور آنان نيست. آنان عدم حضور در پاي صندوق رأي را به مثابه انجام گناه تلقي مي كنند. پيوند اعتقادي بسيج با اجتماع مي تواند اين فرهنگ را گسترش دهد. براي اين مهم بايد بسيج در سازماندهي و برنامه ريزي تجديد نظر نمايد. برنامه هاي بسيج به جاي تمركز در پايگاه ها و مكان هاي بسيج بايد به عرصه اجتماع آورده شود. در برنامه هاي عمومي بسيج بايد شرط بسيجي بودن حذف شود و بسيج همانند يك هيئت مذهبي و يك مزرعه بي حصار بتواند شعاع كامل جامعه را پوشش دهد. بسيج سازندگي نمونه موفق پيوند اجتماعي بسيج است. همه عرصه ها بايد اينگونه شود. در اين صورت تضمين ثبات، امنيت ملي و عمق بخشي دروني اتفاق خواهد افتاد و بسيج در نگرش اجتماعي نه يك تشكيلات و سازمان خاص كه مرجع رجوع همگاني براي عدالت خواهي، مشاوره و هيجان طلبي و نقش آفريني اجتماعي خواهد بود. اگر در كلام رهبري همه آحاد ملت ايران بسيجي اند بايد سازمان اجتماعي بسيج آنقدر عمومي شود كه وجه تمايز بسيج و غير بسيجي صرفاً از شاخص هاي اعتقادي تمييز داده شود. لباس، صلاح، نماد و مكان و سازمان نبايد شاكله اين تمايز باشد. ان شا ء اللهعبد الله گنجي راهبری نوشتهپیام احمدینژاد به مناسبت هفته بسیج؛ جهان در آستانه تحول متأثر از فرهنگ و ارزشهای متعالی بسیج است یادواره شهدای ورزشکار مازندران در آمل برگزارشد
