فاصله‌گذاری هوشمندانه دولت با فتنه‌گران سبز
روزنامه ایران تصریح کرد حتی عملگراترین و خوش‌بین‌ترین افراد به مذاکره و دیپلماسی هم خواهان استفاده از اهرم فشار بر رژیم صهیونیستی هستند.
ارگان دولت با اشاره به راهپیمایی باشکوه روز قدس نوشت: برای غزه مظلوم و گرفتار در چنگ قساوت صهیونیست‌ها همه آمده بودند. فاجعه‌ای که باریکه غزه را به قلب مجروح بشریت تبدیل کرده، امروز صبر و تحمل از کف همه انسان های آزادی‌خواه ربوده است.
ایران افزود: در تهران هیچ‌کس سکوت و مماشات دولت‌های غربی و جامعه بین‌المللی را برنمی‌تابد… در نگاه دولتمردان ایران، عواقب این سکوت و تسامح جهانی در قبال غزه، بسی خطرناک تر از نقشه‌های ماجراجویانه تل آویو است، چنان‌که رئیس دیپلماسی ایران گفته است مشی کنونی شورای امنیت با هیچ منطقی توجیه‌پذیر نیست مشی که در آن این شورا برای حادثه سقوط هواپیمای مالزی جلسه‌ای فوری تشکیل می‌دهد، ظرف چند ساعت پرونده جنایت جنگی برای آن می‌سازد و سپس تیمی [را] نیز مأمور پیگرد و مجازات عاملان جنایت می‌کند اما در این میان دبیرکل سازمان ملل راهی منطقه خاورمیانه می‌شود و در اوج کشتار کودکان و زنان غزه هیچ دستور کاری برای تحریم یا مجازات اسرائیل ارائه نمی‌شود.
این روزنامه تأکید کرد: حتی عملگراترین افراد که تا پیش از این به کارایی مذاکره و دیپلماسی خوشبین بودند، اکنون خواهان استفاده از اهرم تحریم و فشار بر جبهه اسرائیلی هستند. حوادث غزه مهر تأیید بر نظریه کسانی است که معتقد بودند حکومت ماجراجوی تل‌آویو فقط با اهرم اجبار و فشار و تحریم، مهارپذیر است. واقعه غزه حلقه تکمیلی از زنجیره نقض سیستماتیک حقوق بین‌الملل توسط نسل جدید حاکمان تل‌آویو است که مراحل قبلی آن را در پروژه ماجراجویانه شهرک‌سازی، مخالفت با عضویت فلسطین در سازمان ملل و نیز هدف قرار دادن کاروان های امداد و صلح جهانی دیدیم. این گفته دیگر یک شعار نیست که غزه به آزمونی بزرگ برای اراده جامعه بین‌المللی در عرصه صلح و امنیت تبدیل شده تبدیل گشته است. سیاستگذاران آمریکا که چندی بود حلقه‌های مفقوده صلح را در افغانستان و عراق می‌جستند اکنون ناگزیرند بار دیگر بر سرزمین‌های اشغالی تمرکز کنند و توصیه آن گروه از اندیشمندان را مرور کنند که همه جنبش‌های ضدغربی و ضدآمریکایی بزرگ و کوچک در خاورمیانه و شمال آفریقا از فلسطین الهام می‌گیرند.
روزنامه دولت همچنین تیتری از سخنان رئیس‌جمهور در صفحه اول خود منتشر کرد مبنی بر اینکه «ساکتین در جنایات غزه، نزد تاریخ شرمنده خواهند شد».
موضع رئیس‌جمهور، دولت و ارگان آن در قبال جنایات رژیم صهیونیستی و رد مدعای صهیونیستی «نه غزه نه لبنان» که صراحتا از سوی رئیس‌جمهور اعلام شد، مرزبندی و فاصله‌گذاری هوشمندانه با افراطیون مدعی اصلاحات و فتنه‌گران سبز است.
روزنامه سیاسی نیستیم امااصغر فرهادی شورش را درآورده!
رفتار منافقانه برخی هنرمندان غربزده در قبال جنایات رژیم صهیونیستی، صدای اعتراض نشریه هفت صبح را درآورد.
این نشریه با اشاره به موضع برخی سینماگران و شبه‌روشنفکران نظیر اصغر فرهادی، مهناز افشار، نسرین ستوده و… که صرفا در عبارتی خنثی ومبهم نوشته بودند «کشتن همنوعان را متوقف کنید» یادآور شد این گروه فکر مواجهه با مأمور فرودگاه جان‌اف‌کندی هستند! هفت صبح افزود: بسیاری از کسانی که 5 سال پیش در همین روزها شعار نه غزه نه لبنان سر می‌دادند بالاخره به این نتیجه رسیدند که سرنوشت ایران- سرنوشت ایران امروز همان ایرانی که تن به سمفونی یکنواخت جهانی‌سازی نمی‌دهد- جدا از سرنوشت سوریه و لبنان و غزه نیست. همان‌هایی که با تفرعن به اتفاقات سوریه می‌نگریستند حالا با رسیدن موج تهدید داعش به 100 کیلومتری مرزهای ایران به تکاپو افتاده‌اند.
این روزنامه نوشت: از سویی موج تصاویر دردناک و ترسناک از فاجعه غزه بخش‌های متفاوت جامعه ایران را به یک واکنش یکسان واداشت تا روز قدس امسال متفاوت‌ترین راهپیمایی عمر این اتفاق باشد.
هفت صبح در عین حال خاطرنشان کرده است: اما در این میان باید اشاره ای هم به یک کمپین داشته باشیم که در آن برخی از هنرمندان مشهور ایرانی شرکت کرده‌اند با شعار کشتن همنوعان خود را متوقف کنید. که البته دوستان تصاویر خود را با متن انگلیسی این شعار منتشر کرده اند. راستش نمی‌خواهیم کاسه داغ‌تر از آش بشویم و جانماز هم آب نمی‌کشیم. روزنامه سیاسی نیستیم و ادعایی هم در این مورد نداریم. اما گزاره «کشتن همنوعان خود را متوقف کنید» دقیقا به چه چیزی اشاره دارد؟ اصلا ارزش این جمله در چیست؟ این کنش سیاسی به چه چیزی اشاره دارد… جهت‌گیری‌اش به کدام سمت است؟ جمله بدی نیست اما آدم دوست دارد که ناخودآگاه در جواب آن بگوید: نه بابا! به هر حال کنش سیاسی آدابی دارد. وقتی حتی اسم غزه هم در شعارهای این کمپین نیامده است و اشاره‌ای هم به اسرائیل نشده است فایده این شعار چیست؟ جهت آن کجاست؟ احساس نمی‌کنید نمایش پوچی برای کسب پرستیژ آن هم بدون کمترین ریسک و کمترین هزینه است؟
هفت صبح در پایان یادآور شد: آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر معترضشان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف‌کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند! برای همین به چنین متن خنثی و بی‌اثری اکتفا کرده‌اندکه اوج بی سلیقگی در یک کنش سیاسی است. اوج احتیاط و ملاحظه‌کاری با حفظ مبانی زیبایی‌شناسانه مورد علاقه دوستان(!) که با یک حرکت سیاسی اصلا تطابق ندارد. یادم افتاد که ریحانا خواننده نه چندان خوشنام آمریکایی در یک پست توئیتر که البته فقط 7 دقیقه دوام داشته با کلماتی صریح خواستار آزادی فلسطین شده بود. کاش دوستان حداقل اندازه 7 دقیقه صراحت امثال ریحانا را داشتند. اگر این جا صراحت نداشته باشند پس کجا خواهند داشت؟
ایل سوله: آمریکا محتاج تمدید مذاکرات با ایران بود
یک نشریه ایتالیایی تأکید کرد، آمریکا نیازمند ادامه مذاکرات هسته‌ای با ایران است.
ایل‌سوله با بیان اینکه «نیاز آمریکا به ایران در صحنه بین‌المللی موجب تداوم مذاکرات شده، نوشت: امروز آمریکا به ایران احتیاج دارد؛ حتی اگر روابطش با ایران قطع شده باشد.
نشریه ایتالیایی نوشت: قرار بود مهلت مذاکرات هسته‌ای پایان پذیرد ولی در این لحظه به طور قطع دیپلماسی بین‌المللی به بحران دیگری نیاز ندارد. در حقیقت زمانی که خبری مبنی بر اینکه مذاکرات مربوط به برنامه اتمی تهران تا 24 نوامبر تمدید شد، هیچ‌کس غافلگیر نشد.
ایل سوله نوشت: با وقوع بحران اوکراین که در میان قاره اروپا آغاز شد، جنگ غزه و جنگ‌های خاورمیانه که می‌روند کشورها را به طور کامل به ویرانی بکشانند، مسئله اتمی ایران باید تحت کنترل نگه داشته شود و از جهتی تمدید شود تا زمانی که گفت‌وگوها تنها در تاریخ 21 سپتامبر از سرگرفته شوند با این امید که از حالا تا فصل پاییز اوضاع آرام گردد.
ایل سوله معتقد است: به طور قطع برای آمریکا زمان مدفون کردن مذاکرات نیست.
ایل سوله با تأکید بر این مطلب که به نفع واشنگتن است با جریان عملگرا مذاکره کند، می‌نویسد: در نقشه جدید منطقه‌ای که بر اثر زلزله‌های ژئوپلتیک آشفته شده، ایران بازیگری مهم و اجتناب‌ناپذیر به شمار می‌آید.
اقتصاددانان درباره بسته پیشنهادی دولت چه می‌گویند
اقتصاددانان نزدیک به دولت، بسته پیشنهادی برای خروج از رکود را چگونه ارزیابی می‌کنند؟
فرشاد مومنی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار داشت: این چیزی که ارائه شده به هیچ‌وجه جنبه برنامه‌ای ندارد، همان‌طور که خود دولت در متن اشاره کرده در واقع این یک الگوی تبیین است که تلاش می‌کند توضیح دهد که چرا اوضاع و احوال کنونی اقتصاد شکل گرفته است. در این بسته نوعی پافشاری بی‌منطق بر تحلیل‌های غلطی است که منشأ شرایط کنونی شده‌اند و باز دولت بر آن تحلیل‌ها اصرار می‌ورزد. تلاشی که دولتی‌ها در این زمینه کرده‌اند، تلاش ارزشمندی است و همین که با نام دولت بالاخره یک متنی منتشر شده خود این یک گام به جلو است.
وی ادامه داد: رویکرد تحلیلی که در این بسته اتخاد شده متعلق به کسانی است که در زاویه تعدیل ساختاری به مسايل ایران نگاه می‌کنند و این گروه آن چیزهایی را نمایندگی می‌کنند که امروزه منشأ گرفتاری‌های اصلی اقتصاد ایران است.
وی افزود: چیزی که یک مقدار نگران‌کننده است این است که این تحلیل ناقص و به نسبت سطحی، خیلی شتاب‌زده انتشار عمومی پیدا کرده است. این شتاب‌زدگی به حدی است که ابتدا دولتی‌ها با یک موضع‌گیری اصولی تقاضا کردند که کارشناسان ارزیابی و تحلیل خود را از رکود تورمی کنونی ارائه دهند اما هیچ‌ساز و کاری برای جمع‌آوری ایده‌ها و نحوه کاربست انتقادات مطرح نکردند.
دکتر مومنی گفت: واقعیت این است که پراکندگی‌های بیش از حد و تناقض گویی‌هایی که در یک سال اخیر در سطح مدیریت اقتصادی کشور مشاهده شده به اندازه کافی آن مسئله را منعکس کرده و این چیزی نیست که با پنهان کردن آن دولت و کشور سود ببرند.
وی در مورد نگاه بیرونی دولت گفت: در عین حالی که راهبرد اصولی تنش‌زدایی دولت، قابل دفاع است اما باید به این مسئله توجه داشته باشیم که ریشه گرفتاری کنونی ما، به سیاست‌گذاری غلط تعدیل ساختاری بر می‌گردد و تحریم‌ها و فشارهای بیرونی فقط امکان به نمایش درآمدن این مشکل را فراهم کرده است.
در همین حال سایت فرارو با ناقص، کلی و غیرعملی توصیف آن بسته پیشنهادی دولت، از قول دکتر حسین راغفر استاد دانشگاه نوشت: «تحلیل ارائه شده در بسته خروج از رکود دولت تحلیلی ناقص است. به دلیل آن که قرار است بر اساس این تحلیل، بسته‌ای سیاستی تعریف شود، اعمال اصلاحاتی بر روی آن ضروری است تا به تنظیم بسته‌ای منجر شود که سیاست‌های منبعث از آن پاسخگوی شرایط واقعی کشور باشد.»
وی افزود: «این بسته تلاش دارد تا تبیینی از علل شکل‌گیری بحران از دی ماه 1390 تا زمان کنونی ارائه دهد اما در این گزارش هیچ نگاهی به سازمان ناکارآمد اداری نشده است.»
راغفر همچنین در مصاحبه با خبر آن‌لاین گفته است: از دید من بسته ارائه شده از سوی دولت در واقع یک نوع تحلیل است و در آن نکته خاصی مطرح نشده که برای اقتصاد کارآمد باشد. البته باید عنوان کنم که تحلیل‌هایی که در این بسته انجام شده، تحلیل‌های بسیار ناقصی است به طوری که به جهتی تمایل دارد که انگار به بحران‌های کنونی توجهی نشان نداده‌اند. بسته پیشنهادی دولت به تنهایی نمی‌تواند راهکار مشکلات بی‌شمار اقتصاد ما باشد و چه بسا شرایط را نیز تشدید کند.
به گفته وی این بسته بازگشت به سیاست‌های تعدیل است.
مهدی تقوی استاد دانشگاه نیز به خبر آن‌لاین گفت: بسیار بعید می‌دانم که این بسته بتواند حتی گوشه‌ای از مشکلات اقتصاد همراه با رکود تورمی کشور را سامان بخشد. ارائه چنین بسته‌هایی از طرف افرادی است که فقط برای پول گرفتن تلاش می‌کنند.
وی افزود: از دیدگاه من برای درمان اقتصاد بیمار کشور، به جای ارائه کردن چنین بسته‌هایی دولت باید به بخش تولید کمک کند و سطح تولید را افزایش دهد تا صنایع ما جان دوباره‌ای بگیرند.
چنین بسته‌ای از دیدگاه من شعار است و البته باید عنوان کنم که کیفیت تحلیل‌ها هم بسیار پایین آمده است.
همچنین جمشید پژویان، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی می‌گوید: بسته پیشنهادی دولت همان برنامه ششم است و شامل یکسری برنامه‌ها، اهداف و مسائل روتین سابق است که قبل از این نیز وجود داشته است، البته با دقت بیشتری تنظیم شده است. این بسته برنامه‌ای نیست که به عنوان راهکار برای مسايل اقتصادی کشور در نظر گرفته شود زیرا نکته‌ای تازه در آن وجود ندارد. دولت باید استراتژی و نقشه راهی را طراحی کند و در عمل پاسخگوی نیاز اقتصاد کشور باشد.
سعید لیلاز نیز در همین زمینه گفت: تاکید مطلق بر سیاست‌های انقباضی اشتباه است و دولت باید اقدامات اصلی برای رسیدن به رشد اقتصادی را شروع کند.
المانیتور: فناوری تولید موشک در غزه بومی شده است
«ایران به جای قاچاق موشک، فناوری ساخت موشک را به غزه منتقل کرده است.»
وب‌سایت آمریکایی المانیتور با انتشار این مطلب نوشت: ایران آموزش‌های لازم برای ساخت موشک را در اختیار گروه‌های مقاومت فلسطین قرار داده است. ایران به دنبال جنگ ژوئیه تا آگوست 2006 در لبنان راهبرد جدیدی را در رابطه با حمایت نظامی اتخاذ کرد که هدف اصلی آن حمایت از گروه‌های مبارز در مقابل خطر محاصره نظامی بود. این راهبرد جدید از طریق توانمندسازی این گروه‌ها برای ساخت موشک‌های مورد نیاز خود اتخاذ شده است. «امین» یک مقام فلسطینی در مصاحبه تلفنی با المانیتور گفت: هدف اصلی چنین راهبردی کمک به فلسطینی‌ها برای کسب دانش ساخت موشک است و پس از آن همه کارها آسان می‌شود.
المانیتور افزود: این ایده «عماد مغنیه» فرمانده نظامی حزب‌الله بود که فکر می‌کرد دانش کارشناسان درباره چگونگی ساخت موشک بدین معنا خواهد بود که اسرائیل حتی در صورت نابودی همه ذخایر موشکی نمی‌تواند به اهدافش دست یابد.
المانیتور با اشاره به این که دوران قدرت «حسنی مبارک» رئیس جمهوری (مخلوع) مصر قاچاق سلاح به غزه بسیار دشوار بود و تونل‌های مخصوص قاچاق سلاح بسیار مفید و در عین حال خطرناک بودند، به نقل از مقام فلسطینی مذکور نوشت: برخی از فلسطینی‌ها با فرماندهان و کارشناسان نظامی در تهران ملاقات و دوره‌های آموزشی را سپری کرده‌اند. هرچند این نیروها به آموزش نیاز داشتند اما به اندازه کافی باهوش بودند که به سرعت مطالب را یاد بگیرند. این مقام فلسطینی خاطرنشان کرد: در سالهای بین 2011 تا 2012 همزمان با قاچاق راکت‌های گراد به غزه، قطعات موشک‌های بزرگتری که عمدتاً در تهران و سوریه طراحی شده بودند به این منطقه ارسال شد و کارشناسان مقاومت شامل نیروهای جهاد اسلامی و حماس بر روی این قطعات کار کردند و حتی تجهیزات و ویژگی‌های جدیدی را براساس نیازهای خود به آن افزودند. ایرانی‌ها موشک را از طریق مغز فلسطینی‌ها قاچاق کرده و با وجود جنگ‌ها و حملات، دانش ساخت راکت را از خطرات حفظ کردند. این همان راهبردی است که این کشور در رابطه با برنامه هسته‌ای‌اش و براساس این فلسفه که دانش را نمی‌توان با بمباران نابود کرد، اتخاذ کرده است.