«عبدالله‌ ابن عباس می‌گوید: در «ذی‌قار» نزد امیرالمومنین(ع) رفتم و او نعلین خود را وصله می‌زد. پرسید: بهای این نعلین چند است؟ گفتم: بهایی ندارد. فرمود: به خدا قسم، این را از حکومت شما محبوب‌تر می‌دانم، مگر اینکه حقی را برپا سازم یا باطلی را براندازم».