راستش را بخواهید موضوع از آنجا شروع شد که در بهمن 92 سه شاخه گل بامبو از گل فروشی خریداری کرده و در یک ظرف پر از آب قرار دادم، بعد از گذشت 2 ماه متوجه شدم علاوه بر اینکه جوانه های ریشه در گیاه مشاهده نمی شود، ساقه گیاه از پایین شروع به پوسیدگی کرد! و ضمن این پوسیدگی فضای داخل خانه پس از یک روز بسته بودن درب و پنجره آکنده از بوی مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی و کلر می شد و همچنین داخل ظرف آب مورد نظر کرم های کوچکی شروع به رشد کردند! (حالا کار نداریم این کرم ها از آب آمل بودند یا از خود گیاه و یا اینکه از آسمان آمدند!) به گل فروش که مراجعه کردم گفتند باید آب را می جوشاندی و بعد از خنک شدن، گیاه را وارد می کردی. خلاصه همان گیاه بامبو را از جایی که پوسیدگی در ساقه تمام می شد قطع کردیم و همان کاری که گلفروش محترم فرمودند انجام دادیم.
در کمال تعجب، همان بامبوهایی که در آن آب نجوشانده پوسیدند، بعد از عمل قطع عضو و گذاشتن در آب جوشانده به خوبی رشد کردند و دارای ریشه و برگ های جدید شدند. ضمنا همچنان پس از سه ماه هیچگونه کرم و جانور دیگری در آب جوشانده شده مشاهده نکردیم. (باز هم کار نداریم آن کرم ها از آب آمل بودند یا از همان بامبوها!!) غرض از تعریف این داستان برای مخاطبین این بود که چندی پیش جناب آقای شفیع زاده رئیس آب و فاضلاب شهری شهرستان ویژه آمل طی مصاحبه ای فرمودند: “آب آمل از نظر کیفیت در سطح مطلوبی قرار دارد.
” البته باید دید سطح مطلوب از نظر آقای شفیع زاده چیست و اینکه بازرسان کنترل کیفی اداره مطبوع از کدام مناطق آمل نمونه برداری آب انجام دادند که در محدوده مجاز جهانی قرار داشت؟. راستش را بخواهید بنده تابحال ندیده ام در محله و کوچه ما بازرسان کنترل کیفی بیایند و از آب خروجی از شیرهای آب خانه همسایگانمان نمونه برداری کنند.
شاید این بازرسان از شیرهای آب سر کوچه آقای رئیس نمونه برداری می کنند که در محدوده مجاز جهانی قرار دارد. البته ما که به ذهنمان خطور نمی کند که عمل کنترل کیفیت آب آمل در محل منبع آب و شروع خط لوله انجام می شود یا اصلا کنترل کیفیتی در کار است یا نه، و اینکه مسئولین سازمان آب به خوبی می دانند که عمل کنترل کیفیت باید در انتهای خط و خروجی شیر آب مشترکین و آنجایی آب به دست مشترکین می رسد، باید انجام شود تا اگر میکروب و یا ویژگی های جدیدی در طول مسیر به آب اضافه می شود، در آزمایشات مشخص شود.
آقای رئیس سازمان آب آمل در بخشی از مصاحبه خود عنوان کردند: “”در دراز مدت به دلیل ناآگاهی افراد از نحوه مصرف تصفیه کن ها، این دستگاه ها مکان و بستری برای رشد میکروب ها خواهند شد و تاکید کردند این آلودگی ها با سلامت افراد به طور مستقیم در ارتباط است و وارد بدن شده و سلامت فرد را به مخاطره می اندازد.”” در پاسخ به این گفته آقای رئیس، باید بگویم،این آلودگی میکروبی که شما می گویید، یا از دستگاه های تصفیه کننده است و یا از آب شهر… دستگاه های تصفیه کننده آب وقتی نو و پلمپ هستند، به خودی خود دارای آلودگی میکروبی نسیتند و بجز چند تکه پلاستیک چیز دیگری ندارند، پس می ماند آبی که از این دستگاه ها عبور میکند.
یعنی این آب یک سری میکروب هایی را به همراه خود دارد که وقتی به دستگاه می رسند، در آنجا به دام می افتند و تجمع می کنند. (این نتیجه ایست که از مصاحبه آقای شفیع زاده می توان استنباط کرد.)به ضرس قاطع نمی گویم آب آمل آلوده است، ولی پیشنهاد بنده این است که آزمایشگاه های مستقل، از طرف دانشگاه ها و همچنین مراکز بهداشتی و درمانی و بهداشت محیط بیایند از انتهای خطوط لوله آب آمل و آخرین نقطه رسیدن آب به دست مشترکین در مناطق مختلف شهری و با فاصله های مختلف از منابع تامین آب، نمونه برداری و آزمایش کنندو نتایج آزمایشات را در مطبوعات محلی و مستقل به چاپ برسانند تا شک مردم برطرف شود.
بالاخره مردم به سالم بودن آب شک دارند که به مصرف آب های معدنی بسته بندی شده و استفاده از دستگاه های تصفیه آب روی می آورند و وظیفه مسئولین این است که با آزمایشات و دلایل مستند و محکم شک مردم را از بین ببرند.
از آنجایی که آب به طور مستقیم بر سلامت افراد تاثیر می گذارد، لازم است برای حمایت از حقوق مصرف کنندگان که برای این آب پول می دهند،مسئولان امرمیزان آلودگی میکروبی، کدورت آب، مقدار فلزات و یون های موجود در آب، میزان اسیدیته، سنگینی و همچنین مقدار کلر و مواد ضد عفونی کننده اضافه شده به آب را به طور مرتب و منظم اندازه گیری کنند تا از حد مجاز خارج نشود و سلامت شهروندان را مخاطره نیاندازد.
فرشاد راعی هراز نیوز