«مازندران تا ۱۰ سال دیگر زمین کشاورزی نخواهد داشت» این مطلب یکی از تیترهای صفحه اول روزنامه اطلاعات در روز یکشنبه ۴/۳/۹۳ بود که از آقای قباد افشار رئیس سازمان امور اراضی کشور در یک نشست خبری در پاسخ به سئوال خبرنگار نقل شده است.خبر فوق حکایت از بروز یک فاجعه تولیدی در حوزه کشاورزی وحفاظت محیط زیست دارد.
نامبرده در همین مصاحبه درمورد سرعت تغییر کاربری زمینهای کشاورزی در استان مازندران که بزرگترین قطب تولیدات کشاورزی کشور است، ابراز داشت: ۵۰ درصد دشت‌های مازندران درمعرض تغییر است وعمده عامل بروز این مسئله نحوه مدیریت بر زمین واقتصاد کشاورزی کشور بوده است.
اینکه مازندران تا ۱۰ سال دیگر زمین کشاورزی نخواهد داشت و ۵۰ درصد دشت‌های مازندران درمعرض تغییر است، برای هرایرانی که به آینده کشور می‌اندیشد،بسیار تکان دهنده است وبازگو‌کننده بروز یک فاجعه کشاورزی در آینده است.
اگرچه اکنون هم خیلی دیر شده اگرفکری جدی برای آینده‌ای که در‌هاله‌ای از ابهام قرار دارد نشود وبطور قاطع جلوگیری نشود که بعید می‌دانم اقدامی عملی صورت پذیرد باید در آینده نزدیک بخشی عمده از محصولات کشاورزی را که به قوت لا یموت مردم تبدیل شده را وارد کنیم و کشور علاوه براینکه بهشت واردات خواهد شد که البته الان هم تا حدودی است، تبدیل به جهنم تولیدات کشاورزی هم می‌شود.
درکشوری که با داشتن ۱۵ میلیون هکتار زمین کشاورزی که مجموعا ۱/۹ درصد کل زمینهای کشور را شامل می‌شود با تغییرکاربری همین مقداراز زمینهای کشاورزی قابل پیش بینی است، چه خواهد شد؟
رئیس سازمان امور اراضی در گفتگوی فوق گفت: تغییر کاربری اراضی در برخی از استان‌ها از جمله: مازندران، گیلان و گلستان…….از مرحله خطر هم عبور کرده است.
عبور از خطر یعنی نابودی و مرگ کشاورزی ایران که عمده محصول تولیدی آن در زمینه کشاورزی وباغداری درهمین سه استان است.همه می‌دانیم که در عرصه صنعت در میان کشورهای صنعتی جهان از جایگاه ویژه برخوردار نیستیم و به عنوان یک کشور صنعتی تلقی نمی‌شویم وفقط به اندک تولیدات کشاورزی متکی بودیم که این هم درحال اضمحلال است.
همانطور که آقای قباد افشار اشاره داشتند عامل عمده دربروز فاجعه کشاورزی، نحوه مدیریت بر زمین واقتصاد کشاورزی است.سئوال عمده دراین است که چه شخص یا اشخاصی یا نهاد وتشکیلات اداری باید بر زمین واقتصاد کشاورزی مدیریت داشته باشند ودر سال‌های گذشته مدیریت را اعمال کردند؟
چند وقت قبل ازروستای “درونکلا” در بابل حرکت کرده بودم به طرف داخل جنگل ومنطقه “بزچفت “ومقایسه کرده بودم با حدود ۵ سال پیش ؛ دیدم در داخل اکثر باغ‌ها ساختمان ویلایی ساخته شده وتعداد زیادی از باغ‌ها ؛ تابلو زدند که می‌خواهند بفروشند؟! شما تصور می‌فرمائید خریداران این باغ‌ها چه کسانی هستند؟ آیا یک کشاورز بی زمین وبدون باغ خریداراست تا از آن استفاده کشاورزی بکند؟ هرگز؛ خریداران باغ‌هایی که درمعرض فروش قرار گرفته‌اند افرادی هستند که با در آمدهای کلان وباد آورده می‌خواهند در داخل باغ‌ها ویلایی بسازند که شاید در طول سال ؛ چند شب فقط چند شب درآنجا اطراق کنند!!
آیا این خرید وفروش‌ها وتغییر کاربری زمینهای کشاورزی وباغات به نفع زمینهای کشاورزی وباغ‌های این کشوراست؟ واقعا نهادهای متولی به وظایفشان در ۳۵ سال اخیر بطور صحیح عمل کرده‌اند؟ جنگل‌های مازندران وگلستان وگیلان درحال از بین رفتن است وبه جایش ویلا ساخته می‌شود.دشت‌های کشاورزی هم در حال تغییر کاربری هستند با این حساب ؛ در آینده علاوه بر نابودی کشاورزی؛ محیط زیست هم دستخوش تغییرات شدید می‌شود.درحالیکه بسیاری از کشور‌ها در تلاشند تا جنگل‌هایشان را توسعه بدهند و ما کمر همت به نابودی آن‌ها بسته‌ایم.
تاسیس وافزایش بی رویه وبدون مطالعه شهرک‌های صنعتی در استان‌های شمالی در ۳۵ سال اخیرکه بیشترآن‌ها فقط جلب رضایت رای دهندگان برای نمایندگان مجلس بود، بیشتر از آن که به توسعه صنعتی کشور کمک کند، فقط به نابودی زمینهای کشاورزی کمک کرده است و به اصطلاح به نام صنعت به کام فرصت‌طلبان است.
در مجموع اگر ایران یک کشور سرسبز بود که در همه نقاط آن کشاورزی عمل می‌شد، ازبین رفتن زمینهای کشاورزی مازندران جای دلسوزی نداشت اما وقتی زمینهای قطب کشاورزی کشور درحال ازبین رفتن باشد هر شخصی متاثر می‌شود.
سالها این موضوع دغدغه مردم شمال بوده اما عدم برنامه ریزی درست و اصولی و تغییر قانون به نفع افرادی خاص این معضل رو به وجود آورده. جالب اینکه هر موقع صحبت از تغییر کاربری زمینهای شمال میشه همیشه این کشاورزان هستند که سیبل این انتفادها قرار میگیرند در حالی که فراموش کردیم ارزش اجتماعی یک کشاورز از نگاه شهرنشینها و مسئولین و حتی سطح درامد اونها از مشاغل کاذبی چون سیگار فروشی و پخش مواد و دستفروشی تو پیاده روها هم کمتره
آقاییون بی دردی که مخالف فروش زمین کشاورزی هستید.
من هم مخالف هستم. اما ناجوانمردانه نگاه نکنیم به قضیه
کشاورزی که بعد از سی سال کشاورزی پول جهازیه دخترش رو نداره چیکار کنه؟ بره دزدی کنه؟
کشاورزی که برای درمان بیماریش به سی میلیون پول احتیاج داره چیکار کنه؟ دولت شما بهش وام میده؟
کشاورزی که میبینه مسوولان رده بالای نظام تو بهترین زمینهای کشاورزی مناطق خوش اب و هوا اومده ویلا سازی کرده بعد شعار زمین زمین میدن خودش رو تو محرومیت داشته باشه که چی بشه؟
میلیاردها تومان بودجه بیت المال میره تو جیب اقازاده ها اونوقت یکی نیست یه تومن وام بی درد سر به کشاورز بدبخت بده کشاورز چیکار کنه؟
کشاورزی که قرار بود سی سال پیش مکانیزه بشه شد؟ خداییش شد؟
سود یه زمین کشاورزی در سال میتونه هزینه ی دو ماه یه زندگی رو بچرخونه؟
من خواهش میکنم بی انصاف نباشید و کشاورزی که تا حالا صورتش رو با سیلی سرخ نگه داشت محکوم نکنید
آقایون مجرمان واقعی کسانی هستند که کشاورزان رو به این روز انداختند..
در خصوص ویلاسازی (بظاهر موجه مسوولان ) در زمین های کشاورزی کافیه سری به کلاردشت، لاویج و دیگر مناطق خوش اب و هوا و گرون منطقه بزنید و ببینید اونائی که الکی ادعای دغدغه برای زمین های کشاورزی دارن چطور تو زمین های کشاورزی ویلاهای آنچنانی ساختند..
اگه چشم بینایی نمیتونه اینا رو ببینه تشریف بیارید بنده ببرم نشونتون بدم.
حل آدم از این جامعه ی سطحی نگر و نفاق پرور بهم میخوره..
شکالی نداره !!!!!نفت می فروشیم گندم برنج و…….وارد میکنیم!!!زمین کشاورزی برا چی مونه.