مرگ 18 مسافر در سقوط اتوبوس دره جاده هراز
سردار مومنی رئیس پلیس راهور خواستار درج تخلفات رانندگی در سوابق اجتماعی افراد شد! پروفسور گرجی : مدیر مرکز تحقیقات اعصاب شفا باید قانونی برای ایمنی کودکان د رجاده ها وضع شود. معاون وزیر بهداشت 14 هراز نفر در تصادف 9 ماه نخست امسال جان باختند!!
روزنامه اطلاعات : 30 بهمن92 . فتح اله آملی ( جوادی ) تحلیل گر اجتماعی ، روزنامه نگار و یادداشت نویس اطلاعات که خود ازفرزندان کهن شهر آمل است و وجب بوجب محل های حادثه خیز جاده هراز را بخوبی میشناسد اوهم اظهار میدارد.میزان مرگ و میر جاده ای ایران در مقایسه با جهان چقدر است ؟
و آنگاه مینویسند عزیزان من میزان مرگ و میر ما در حوادث رانندگی در طی این سالها به مراتب بیش از تلفات ما در یک جنگ 8 ساله با دشمن بیرونی بوده است .و دهها تحلیل دیگر و تاسف انگیز در مورد تصادف جاده ای و مرگ و میر انسانهای بی گناه و کودکانی که سرپرست خود را در این گونه تصادفات از دست میدهند .
و این عزاداری و سر و سینه زدن ها منجر به مرگ نه یکبار بلکه همواره رخ میدهد و بعد از مدتی به فراموشی سپرده میشود و بازماندگان به امید خدا رها شده اند ، دیری نمی پاید شاهد حادثه دلخراش خواهم بود که در ایران و جهان بلندگوی شرح واقعه حادثه رانندگی در ایران و دل مردگی شنوندگان اخبارهای غم انگیز از این دست بوده و خیل عظیم مصدومین بجا مانده و جان بدر برده اند و خانه نشین شدن ها هستیم !! که مسئولین بیشترین گناه را بگردن رانند گان انداخته یا می اندازند.
که راننده خسته اتوبوس و عصبانی با موبایل خود در گفتگوئی ، در حقیقت در یک جدال خانوادگی و خط و نشان کشیدن و … بوده اما این بنده بی مقدار در دوران نیم قرن همکاری با مطبوعات کشور در ماموریت ها ی چنینی در جاده هراز شاهد و ناظر چند حادثه غم انگیز بوده ام . خصوصاً در محل حادثه نزدیکی پلور جاده هراز محل زیار باغ که جان بسیاری از هموطنان مان را گرفته است اینجاست که بیاد یک ماموریت در نبود شا دوران یوسف پیرزاد نماینده و سرپرست اطلاعات در مازندران در مواقعی که در مسافرت بسر میبرند افتاده ام و همواره در این غیبت های ایشان از طریق سازمان شهرستانها اطلاعات به نگارنده ماموریت تهیه گزارش و عکس از حادثه های دلخراش جاده هراز و سرنگونی اتوبوسها به ته دره را میدادند .
عکاس خبرنگار حسن پاکزاد معروف به حسن کوچک یادش بخیر در این مواقع آماده و قبراق در کنارم بوده وی که بمحض ورود به صحنه حادثه قبل از همه به سراغ نام شرکت اتوبوسرانی و شماره پلاک اتوبوس حادثه دیده که نام و نشان معروفی هم داشتند و تعداد آنان از 4 الی 5 شرکت تجاوز نمیکرد عوامل خود را بلافاصله به صحنه میفرستاد و با گل مالی نام شرکت و شماره پلاک و حتی زمانی نوچه های آنان مانع عسکبرداری خبرنگار عکاس میشدند اما حسن عکاس که دست آنها را خوانده بود بهر طریق کارش را میکرد و بفکر نقره داغ کردن بوده و سرانجام ضمن ارسال گزارش که همراه عکس توسط سواری ها ی کرایه آمل به تهران تنها خبر ارسالی قبل از روزنامه های دیگر عصر چاپ میشد.
متاسفانه با اعمال نفوذ مدیران شرکت های مسافربری نام شرکت با خود سانسوری مواجه میشدیم اما حالا چرا در حدود پنجاه سال از آن واقعه تهیه گزارش خبر گذشته همچنان با همه وعده ها نمایندگان مردم آمل چه در مجلس شورای ملی گذشته و مجلس شورای اسلامی فعلی دلخوش میداریم که جاده هراز با اعتبارات آنچنانی جهت تامین امنیت جانی انسانها برخوردار است .تا از دامنه کشتارهای رانندگی بکاهد !! اما کسی کارشناسانه حرفی به میان نیاورده و وعده های انتخاباتی در روزهای انتخابات فراوان زده شده باور کنید کار از بن خراب است !
حادثه فقط در روز های تعطیل خبر نمیکند ، تعداد پلیس راهور در جاده هراز یا کم است یا فرسنگها دیده نمی شوند و یا نظارت پلیس در سلامت رانندگان که صلاحیت رانندگی را در برون شهری بویژه در جاده هراز که روز و روزگاری شادروان محمدرضا سعادت خبرنگار روزنامه کیهان آنرا به جاده مرگ لقب داده اند و من توللی در یک حادثه دلخراش کارگران در داخل تونل اسک در حال کار درمطبوعات به تونل مرگ تشبیه کرده ام با آن همه ابزار های قدیمی این تونل ها ساخته شده ولی افسوس قدر آنرا هم نمدانیم و این سالها در اثر خاموشی چراغها و تونل ها و یا عدم برخورداری از روشنائی انگیزه ای شده برای تصادف رانندگان نا آشنا و پیچ های حادثه آفرین و نبود حفاظ مستحکم در نقاط حادثه خیز دل را به چهار بانده آن خوش داشته و چه بسی به مترو آن بارها نماینده محترم مردم آمل و لاریجان با آب و تاب از آن سخن میگویند و شرکت های مسافربری رانندگان کم تجربه ای را بکار میگیرند آنچنان که آزموده را آزمودن خطاست ، بکار خود ادامه میدهند جای تاسف فراوان دارد اینجاست باید بدانیم تا زمانی رانندگان اتوبوسها دریک آزمون سخت گیرانه پلیس راهور مدرک قبولی نگرفته اند و به این مهم دست نیازند جاده های ما با آن همه مکانهای حادثه خیز ترمیم نشوند شاهد چراغهای خاموش خانوارهای عزیز از دست داده خواهیم بود و تا زمانی پلیس راهور ما در جاده ها در مخفیگاه در کمین تخلف رانندگان و صدور جریمه ها ادامه داشته باشد و پلیس راهور به رانندگان رو ننماید . خدای نکرده تحمل رنجهای خانواده های حادثه دیده همچنان در آلام روز مره زندگی آنان همراه خواهد بود.
محمد علی توللی