عصرایران – اقدام زشت و زننده دو بازیکن فوتبال آن هم در برابر چشم هزاران تماشاگر حاضر در ورزشگاه و میلیون ها بیننده تلویزیونی بار دیگر ثابت کرد که فوتبال ایران نه تنها آلوده به انواع مفاسد اقتصادی است بلکه چندش آورترین امور غیراخلاقی را نیز می توان در این فوتبال دید!

واقعیت این است که وقتی چند جوان کم سواد و بی جنبه را فقط به واسطه این که خوب توپ می زنند(که خیلی هایشان هم نمی زنند) به بیت المال وصل کنند و در هر سال صدها میلیون تومان به جیب شان بریزند و رسانه ها نیز مانند شخصیت های برجسته ملی به آنها بها بدهند ،‌ امر بر ایشان مشتبه می شود که لابد واقعاً‌ “مهم”‌ هستند و مجاز به انجام هر کاری.

همین بازیکنی که امروز قضیه اقدام غیراخلاقی اش مطرح است ، چندی پیش نیز در یک سفر هوایی ،‌ میکروفن مهماندار هواپیما را برداشته و برای این که با یکی از هم تیمی هایش که از سقوط می ترسیده شوخی کند ،‌اعلام کرده بود که هواپیما در حال سقوط است!
این کار او باعث ایجاد رعب و وحشت در میان مسافران و ناخوش احوال شدن تعدادی از آنان شد ولی هیچ برخوردی با او صورت نگرفت و این در حالی است که اگر یک فرد عادی این کار را می کرد به جرم برهم زدن امنیت و ارعاب مردم و نظایر این ها حتماً‌ راهی زندان می شد.

وقتی در چنین موضوعی کوچکترین برخوردی نمی شود ، طبیعی است که این افراد آنقدر پر رو و وقیح شوند که در مقابل چشم میلیون ها بیننده تلویزیون که بسیاری شان نیز زنان و دختران این جامعه هستند ، آن حرکت زشت را انجام دهند.
این اقدام نشان می دهد که که بسیاری از بازیکنان ما نه تنها بسیار بی اخلاق هستند ،‌بلکه آنقدر درک و فهم ندارند که بدانند ممکن است این کار برای خودشان هم دردسر ساز باشد!

البته سکوت و مماشات مسوولان در قضایای دیگر فوتبالیست ها در شکل گیری چنین وضعی دخیل است و گناه آنها اگر بیشتر از این بازیکنان نباشد ،‌کمتر هم نیست و البته در جامعه ای که بسیاری از بزرگتر از فوتبالیست هایش اخلاق را به هیچ می انگارند ، این ها هم زمینه را برای هنجارشکنی های بیشر فراهم می بینند.

در بی عرضگی مسوولان در نظارت بر رفتارهای بازیکنانشان همین بس که به یاد بیاوریم چند سال پیش دیوید بکهام ، با یک مانکن مالزیایی ارتباط داشت و پیامک های غیراخلاقی به او می فرستاده است. فدراسیون فوتبال انگلیس به محض اطلاع از این موضوع ، بکهام را احضار کرد و او را به عنوان کسی که باید الگوی جوانان باشد توبیخ کرد.
مقایسه تأمل برانگیزی است:‌در انگلیسی که حریم خصوصی افراد همواره مورد تأکید است ، حتی پیامک های غیر اخلاقی یک بازیکن نیز مورد توبیخ قرار می گیرد ولی در ایرانی که ادعای اسلام و اخلاق از همه جایش به گوش می رسد ،‌ آنقدر به فوتبالیست ها بها و فضای بیش از حد داده اند که جرأت می کنند مقابل چشم زن و مرد و بزرگ و کودک آن کاری را کنند که نباید!

جالب این که تا بدین جای کار تنها اقدامی که آقایان انجام داده اند  چند جلسه محرومیت از بازی است(استراحت اجباری) و کسر 15 درصد از مبلغ قراردادشان است؛‌قراردادی که حتی با کسر 90 درصدش نیز از حقوق یک ساله بسیاری از استادان و پزشکان و کارمندان افزون تر است.
لابد قرار است همین آقایان چند هفته دیگر با افتخار به میدان برگردند و بگویند ما همان هایی هستیم که… و به ریش همه بخندند و باز هم از جیب ملت حقوق های چند صد میلیونی بگیرند و ته مانده های اخلاق در جامعه امروز ایران را زیر کتانی هایشان له کنند.

کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال و مراجع قضایی که مسوول حراست از حریم های اخلاقی جامعه هستند ، نه فقط  برای تنبیه دو بازیکن متخلف که جهت حفظ اخلاق جامعه و نیز جلوگیری از رفتارهای ناشایست بعدی باید قاطعانه وارد عمل شوند و الا در این فوتبال دیگر جلودار هیچ چیز نمی توان بود.