دانشمندان پروتزی طراحی کرده‌اند که از طریق اعصاب سطح بدن، بیمار می‌تواند اشیا را لمس و حس کند.

 

هراز نیوز: این عضو مصنوعی در مرحله اولیه است و به طور مشترک توسط دانشمندان سوئیسی، ایتالیایی و آلمانی توسعه یافته است.

«دنیس آبو سورنسن» 36 ساله که 9 سال پیش دستش را از دست داده بود.

به لطف محققان دانشکده پلی تکنیک «لوسان» در سوئیس و «اسکولا سوپریورسنت آننا د پیزا» در ایتالیا در چهارچوب یک پروژه اروپایی «لایف هند2» دست مصنوعی طراحی و ساخته‌اند که قادر به گرفتن اشیاء به طور طبیعی و دارای حس لامسه است.

«ژان شرمن» و «نیگل اکلند» هر 2نفر دچار قطع دست شده‌اند و تحت عمل پیوند دست مصنوعی قرار گرفته‌اند. «دنیس» در حال حاضر یک سیستم حسی مصنوعی متصل به اعصاب سطح بدن در دست چپ دارد که توانایی شناخت و حس اشیاء را در او‌ ایجاد می‌کند.

دنیس نشان می‌دهد و می‌گوید: 9سال نتوانستم چیزی را لمس و حس کنم اما حالا می‌توانم و پاسخ حسی پروتز واقعا شگفت‌انگیز است.

من با گرفتن شیء می‌توانم حس کنم این شیء بزرگ، کوچک، نرم و یا سخت است.

«اسلیوسترو میکرا» و تیم تحقیقاتی وی دست مصنوعی را از سنسورهایی ساخته‌اند که مجهز به تاندون‌های مصنوعی و قادر به پاسخگویی است.

این سیستم اطلاعات صادر شده را در زمانی که بیمار به شیء دست بزند را توسط جریان الکتریکی منتقل می‌کند.

به این ترتیب سیگنال‌های الکتریکی زمانی برقرار می‌شوند که سیستم عصبی بتواند آنها را تفسیر و شناسایی کند.

«سیلوسترو میکرو» می‌گوید: این اولین بار است که ما توانستیم حس لامسه را به اندام مصنوعی بازگردانیم.

طراحی و توسعه این دست توسط گروه تحقیقاتی «توماس استیگلیتز» در دانشگاه «فرایبورگ» آلمان توسط الکترودهای فوق‌العاده نازک و دقیق که علائم الکتریکی را به سیستم عصبی منتقل می‌کند ساخته شده است.

محققان آلمانی برای اطمینان بیشتر از الکترودها با یک بار پیوند بخصوص پس از رشد مجدد بافت‌های زخمی تعداد بیشماری تحقیقات اولیه انجام داده‌اند.

الکترودهای این باتری به شیوه‌ای متقاطع در اعصاب سطح بدن طراحی شده‌اند.

این نمونه اولیه نشانگر اولین قدم به سوی یک دست مصنوعی کامل که دارای حس لامسه است.

با این حال باید چند سال صبر کرد تا در دسترس تمام جانبازان قرار گیرد.

در آینده این قطعات الکترونیکی باید کوچکتر شوند و در نهایت دانشمندان برای دستیابی به حس لامسه این دستگاه را محدود کرده‌اند به طوری که بیمار بتواند انگشتان را حرکت داده و با دقت بیشتری شیء را حس کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *