محمود کریمی مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) در هفتمین آئین تجلیل از نوگلان حسینی با بیان اینکه این از برکت انقلاب اسلامی است که نوحه خوان داریم و برای امام حسین(ع) عزاداری می کنیم، به ذکر خاطره ای از سیلی خوردن خود و بازداشت و شکنجه شدن پدر شهیدش پرداخت.

به گزارش مهر، محمود کریمی مداح اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ظهر امروز 28 آذرماه در هفتمین آئین تجلیل از نوگلان حسینی(مداحان دانش آموز شهر تهران) که در فرهنگسرای اندیشه برگزار شد به ارائه سخن پرداخت.

وی در ابتدای سخنانش با بیان اینکه در کلیپی که از مراسم برگزاری آزمون مداحی دانش آموزان پخش شد معلوم بود که مادران با چه اضطرابی دارند نگاه می کنند تا ببینند فرزندشان در این آزمون موفق می شود یا نه؟ ، گفت: همه نوع کنکور دیده بودیم؛ مسابقات مختلف ورزشی دیده بودیم. انواع المپیاد علمی دیده بودیم اما تا حالا مسابقه «نوکری» ندیده بودیم.

وی با بیان اینکه از عجایب وجود نازنین حضرت سیدالهشدا(ع) این است که خانواده ها فرزندانشان را برای نوکری ایشان به مسابقه می فرستند و دانش آموزان برای نوکری آقا، سر و دست می شکنند، افزود: نمی دانم دوستانی که حائز رتبه و امتیاز نشدند در این جلسه هستند یا نیستند؟ والله بالله تالله (سه قسم جلاله می خورم) به روح ابوالفضل(ع) قسم! من حاضرم همه نوکریها و گریه کردنها و گریه گرفتنهایم را بدهم فقط همت و تلاش دانش آموزی که در این مسابقات و رقابت نوکری شرکت کرد و رتبه نیاورد را بگیرم.

وی با اشاره به اینکه کار مداحی و نوکری اباعبدالله بازنشستگی ندارد و سختیهای خاص خودش را دارد، اظهار داشت: ممکن است به شهرت برسید و نتوانید با زن و بچه خودتان به رستورانی بروید. تا مردم شما را بیرون ببینند با موبایل از شما عکس و فیلم می گیرند. شاید نتوانید با زن و بچه خودتان به حرم امام رضا(ع) بروید چون مردم شما را دوست دارند با مویایلهایشان از شما فیلم و عکس می گیرند. ممکن است نتوانید با خانواده خودتان عکس بیاندازید چون اگر عکس گم شود در این فضای سایبری، «حیا» بعضی موقع ها واقعا تعطیل است. ممکن است در ماشین دوست خودتان نشسته باشید بعضی ها که نسبت به دستگاه سیدالشهدا(ع) بخل دارند، طعنه می زنند و می گویند چه ماشینی دارد.

وی افزود: ممکن است بگویند فلانی برای چندمین بار ازدواج کرده است. چون یک جایگاه دولتی و رسمی ندارید نمی توانید همراه داشته باشید. نمی توانید کارت طرح ترافیک داشته باشید. در اتوبوس و مترو هم که نمی توانید سوار شوید همان طور که گفتم موبایلها برای گرفتن عکس و فیلم آماده می شود. من تا حالا نتوانستم مترو سوار شوم چون این دردسرها را دارد. همه در مورد هر چیزی نظر می دهند شما نمی توانید نظر دهید می گویند شما روضه بخوان. توجه داشته باشید اینقدر که زخم زبان می خورید یک میلیاردم زخم زبانی که ارباب ما خورده نیست.

وی با تأکید بر اینکه نیت شما مهم است که در این آزمون شرکت کردید و من به خاطر نیت پاک و خالص شما حاضرم هر چه نوکری کردم بدم و این پاداش خودم را با پاداش شما عوض کنم، تصریح کرد: چون دست آخر روضه خوان، پیر می شود و وقتی که پیر شد صدایش از تب و تاب می افتد و وقتی صدایش از تب و تاب افتاد دیگر در «چیذر» دعوتش نمی کنند. وقتی پیر می شود سیدالشهدا(ع) به او می فرمایند دیگر بس است که برای مردم خواندید، حالا دیگر برای خود من روضه بخوان. به خاطر همین من هلاک روضه خوانهایی هستم که با موتور به روضه خوانی خانه ها می روند.

کریمی با بیان اینکه روضه خوانی و مداحی کار واقعا علمی هم هست، گفت: کار مداحی پرهیز غذایی هم دارد. مداح نمی تواند در ماه محرم و صفر پرهیز غذایی نداشته باشد. مداحی علاوه بر اینکه سختی هم دارد اما مردم به خاطر سیدالشهدا(ع) شما را دوست دارند نه به خاطر شغل و نه به خاطر پول و … . نوکری ارباب مقامی است که تعطیلی بردار نیست مقامی که سیدالشهدا(ع) بدهد فقط خودش می تواند بگیرد و آقا اینقدر مهربان است که نخواهد گرفت. مداحی و ذاکری خیلی علمی است و تقوای تنها کافی نیست.

این مداح در ادامه سخنانش بیان کرد: اگر می خواهید یک روضه خوان خوب شوید باید علم روضه خواندن داشته باشید. تقوای صرف کافی نیست. آشپزی هئیت را به کسی که تنها تقوا دارد می سپرید؟! آشپز و آبدارچی و واعظ و … باید متخصص باشند، مداح نباید متخصص باشد! مداح هم باید متخصص باشد. مقام معظم رهبری فرمودند مداح ها باید فن قرائت را بلد باشند. بعضی ها فکر می کنند چون صدایشان خوب است کافی است، این گونه نیست. حتما باید پای درس بزرگترها بنشینید. صرفا هم این نیست که در کلاس شرکت کنید. من قائلم تا حدی باید کلاس بروند و وقتی به سطحی رسیدند باید درس بزرگترها بنشینند و فقط ببینند و در جلساتشان به کار ببندند. فریب اینکه سی دی از شما منتشر می شوید را نخورید.

وی با اشاره به اینکه همیشه خودتان را همسطح و حتی کمی پائین تر بدانید و قائل باشید به اینکه بقیه از ما اشرف هستند، بیان کرد: بزرگترها از من بیشتر عبادت کردند و کوچکترها از من گناه کردند پس همه از من اشرف تر هستند. اگر مردم به شما احترام می گذراند دلیل نمی شود که حرفی که شما زدید درست است. شما فقط در کار خودتان تخصص دارید. مردم وظیفه خودشان می دانند که به نوکر سیدالشهدا(ع) احترام بگذارند. ما باید جایگاه خودمان را بالا ندانیم. می دانیم عزیزدردانه سیدالشهدا(ع) هستیم اما نباید به زبان بگوئیم که عزیزدردانه سیدالشهدا(ع) هستیم. امام صادق(ع) می فرمایند: کسی که به عزای سیدالشهدا(ع) بگرید یا بگریاند یا ادای گریه کردن را در بیاورد بهشت بر او واجب می شود. کسی که دیگران را به گریه می آورد چون او را از آتش جهنم نجات داد، حق حیات بر گردن او دارد. خیلی راه بسیار شیرین و اما سخت است مانند پیاده روی اربعین است. خسته می شوید اما هر جا که خسته شدید حضرت زهرا(س) به شما خسته نباشید می گوئید.

وی در ادامه سخنانش تصریح کرد: خدا را شاکر باشید از این همه جمعیت دانش آموزی در سطح دنیا شما مسلمان، شیعه، دوازده امامی، ولایی و روضه خوان هستید. همیشه این گونه نیست. شماها را حضرت زهرا(س) جدا و انتخاب کرد. این کار فنی است که به شما نمره دادند و رتبه بندی کردند اما نمره اصلی را حضرت خودشان می دهند.

وی با تأکید بر اینکه حضرت روح الله(ره) و امام شهدا چه کاری کردند که الان این همه مداح دانش آموز داریم، گفت: 10 ـ 12 ساله بودم که شعری از پدرم را یاد گرفته بودم و خواندم. گفتم «حسین سردار ره دین بود/ عاقبت حق طلبی این بود» من و پدرم را به پاسگاه بردند و مرا به خاطر خواندن این بیت، سیلی زدند و پدرم را هم بازداشت کردند و شکنجه دادند. ما نمی توانستیم در زمان شاه نوحه بخوانیم. شما نوکر آقایی شدید که آقای همه عالم است. جالب این است که با این نوکری، آقایی می کنید. خدا همه مردم و نوکران را به درجه باور سیدالشهدا(ع) برساند که اگر به این درجه رسیدیم وقتی بگوئیم حسین(ع) همه گریه می کنند و ما هم گریه می کنیم. باید به درجه ای برسید که روزی حضرت حجت ما را صدا کنند و بفرمایند که شما بیا نوحه بخوان.

وی در پایان سخنانش در توصیه هایی به دانش آموزان مداح بیان کرد: درس آخر اینکه خوش قول باشید. اگر دیر به جلسه برسید بی بی را معطل کردید ما حق نداریم حضرت زهرا(س) معطل کنیم. نماز را سر وقت بخوانید و خیلی جدی بگیرید. درس را جدی بگیرید و وظیفه شماست که عالم باشید. قدر پدر و مادرتان را بدانید، اگر آنها شما را حمایت نمی کردند اصلا به اینجا نمی رسیدید. دست پدر و مادرتان را ببوسید و اگر نگذاشتند این کار را آنقدر ادامه بدهید تا موفق شوید. قدر پدر و مادرتان را بدانید و برایشان خیلی دعا کنید.