هراز نیوز :بدون شک یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران، مهمترین حادثه ی سیاسی سال جاری بوده است. انتخاباتی که با حضور پرشور مردم تبدیل به حماسه ای ماندگار در پهنه تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب اسلامی ایران گردید.انتخاب دکتر روحانی پیامهای مهمی برای اصول گرایان بهمراه داشت.اصول گرایانی که با تردید، تزلزل، غرور، خودمحوری و عدم برنامه ریزی مناسب، متحمل شکست سنگینی در عرصه سیاست شدند. انتخاب دکتر روحانی«نه» گفتن به جریانی بود که در دو سال گذشته موجب تشویش افکار مردم و عدم تعادل و ثبات در عرصه های گوناگون اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی گردید.
مهمترین شعاری که در تبلیغات رییس جمهور محترم جلب توجه می کرد، شعار اعتدال گرایی ایشان و تشکیل دولت تدبیر و امید بود. شعارهایی که خصوصا پس از انتخابات؛ جان تازه ای در مردم ایجاد کرد و موج مثبتی را در جامعه بوجود آورد.
دکتر روحانی در اولین مصاحبه مطبوعاتی خود در پاسخ به خبرنگاری که وضعیت عزل و نصب ها را از ایشان جویا شده بود، بیان کردند:من با کلید آمده ام نه با داس! اگرچه این جمله موجب انبساط خاطر حضار در جلسه مطبوعاتی گردید و بینندگان و شنوندگان مصاحبه را به وجد آورد؛ اما همه منتظر بودند تا تحقق عینی این جمله ی کوتاه و پر مغز را نظاره گر باشند.اکنون حدود سه ماه از عمر دولت یازدهم می گذرد و زمان مناسبی برای قضاوت در این خصوص خواهد بود.
در این بازه ی زمانی کوتاه طوفانی از عزل و نصبها به راه افتاد و دیگر اتوبوس پاسخگوی جابجایی مسافران جدید دولت نخواهد بود! بدیهی است با تغییر دولت تغییرات مهمی در سطح مدیران رده یک و دو کشور اتفاق می افتد و این امر از حقوق رییس جمهور محترم بوده و هست. اما تسری این تغییرات به کل شاکله ی دولت و ایجاد تغییرات دومینو شکل در نهادها و سازمانهای وابسته و ادارات کل و استانداری ها، علی الخصوص در سطح مناصب و مدیریتهای تخصصی امری است که هم بلحاظ کارشناسی امری نادرست است و هم بر خلاف شعارهای مطروحه توسط رییس جمهور محترم است.
تغییر بیش از یکصد نفر در نهاد ریاست جمهوری و ایجاد تغییرات گسترده در سطح شرکتهای مادر تخصصی و سازمانهای عمده ی وزارت نفت و وزارت بهداشت تنها گوشه ای از این سونامی گسترده است.آمار عزل و نصبها از شروع دولت یازدهم تاکنون به حدود سه هزار نفر رسیده است. قسمت بدتر این انتصابات، دومینویی است که از سطح وزیران و معاونان رییس جمهور محترم شروع و بعضا تا سطح بخشداران بخش ها ادامه می یابد.
گرچه عزل و نصبهای بی رویه تبدیل به روش جاری همه ی دولتهای گذشته و حال در کشور ما شده است، لکن از دولت تدبیر و امید، انتظاراتی به مراتب فراتر از اینگونه اقدامات وجود داشته و دارد. نه اینکه داس جای کلید را بگیرد و برخی از افراد و مدیران دولتی که بعضا فاقد سبقه ی قابل قبولی در عرصه ی سیاست و عملکرد گذشته ی خود هستند، با چکش انتقام بر سر مسئولین سابق کوبیده؛ تا به زعم خود رقیب سابق را ضربه فنی نمایند.
کشف و بکارگیری مدیران کارامد و توانمند-فارغ از جهت گیریهای جناحی- قطعا می تواند کمک بزرگی در تحقق دولت تدبیر و امید باشد. با تاسف یکی از خلاء های موجود در عرصه مدیریتی کشور، عدم حاکمیت مدیریت دانش و به هدر رفتن تجارب نیروی انسانی در اثر چنین تغییراتی است.این نقیصه مختص این دولت نبوده و باید در سطوح راهبردی، مورد توجه برنامه ریزان قرار گیرد.به امید روزی که دولتها فارغ از تاثیر و تاثرات سیاسی و جناحی و … در چنین عزل و نصبهایی ، قرابت سیاسی، بعنوان تنها معیار انتخاب همکاران در دولت نباشد.
سید مهدی علوی – هرازنیوز