1- در کلاسهای مراقبه شرکت کنید
رانندگی فعالیتی چندوظیفهای (Multitasking) است. مغز شما پیوسته بین کارهای مختلف حرکت میکند: توجه به چراغ ترمز خودروی جلویی، نگاه کردن گاه به گاه آیینهها، توجه به افراد پیاده، گوش دادن به بوقهای هشدار، و برانداز کردن صفحه سرعتسنج خوردو. نتیجه مطالعه جدیدی که در دانشگاه واشنگتن انجام شده است نشان میدهد افرادی که برای 8 هفته، هر هفته 2 ساعت در جلسات مراقبه ذهنی (Mindfulness Meditation) شرکت کردهاند، نسبت به کسانی که این دورهها را نگذراندهاند بهتر میتوانند بر روی عملکردهای چندوظیفهای تمرکز کنند. به نظر میرسد که این آموزشها به آنها کمک میکند بدون آنکه تمرکز کامل خود را بر روی کاری که در دست انجام دارند از دست بدهند، متوجه وقفهها شوند. اگرچه این یافتهها را مستقیما نمیتوان به فعالیتهای جادهای مربوط کرد، اما بهبود توانایی ذهنی برای متمرکز ماندن و چالاکی به شما در رانندگی کمک خواهد کرد.
2- تلفن همراهتان را در صندوق عقب بگذارید
مطمئنا همه شما میدانید که پیامک بازی هنگام رانندگی مرگآور است، اما شاید احساس کنید که صحبت کردن به وسیله هندزفری با تلفن همراه کاملا ایمن است. اگرچه در برخی نقاط دنیا این کار قانونی است، اما سیاستهای مربوط به آن گمراهکننده و گول زننده است. پائول اچلی، روانشناس موسسه تحقیقات حمل و نقل دانشگاه کانزاس میگوید: «تمام مطالعاتی که توسط متخصصان روانشناختی انجام شده است نشان میدهد که هنگام رانندگی، استفاده مستقیم از تلفن همراه یا کاربرد آن به کمک هندزفری هر دو به یک اندازه خطرساز هستند.» این خود مکالمه و نه در دست گرفتن تلفن است که باعث حواسپرتی مغز میشود. به گفته اچلی برای مغز خیلی دشوار است که ورودیهای اجتماعی را نادیده بگیرد. به همین دلیل است که اچلی توصیه میکند تلفن همراه خود را در صندوق عقب ماشین خود بگذارید، یا آن را خاموش کنید. وی میگوید: «اگر تلفن همراه در محدود دسترس شما باشد، به دنبال آن خواهید رفت؛ حتی اگر تلفنتان را درون جعبه گذاشته باشید. من حتی افرادی را دیدهام که به دنبال تلفن همراهشان عملیات آکروباتیک در خودرو انجام میدهند!»
3- بیشتر رانندگی کنید
هر فعالیت پیچیدهای نیاز به استفاده از قشر پیشپیشانی دارد؛ ناحیه کنترلی سطح بالایی از مغز که وظیفه درک قوانین آن فعالیت و اولویتبندی اطلاعات را بر عهده دارد. به گفته اچلی، پرورش تاثیر مهمی بر این قشر دارد. برای مثال، جوانان و رانندههای کم تجربهتر در تشخیص اینکه حواسشان را به کجا باید جمع کنند چندان خوب نیستند. ممکن است آنها زمان زیادی را صرف خیره شدن به سپر ماشین جلویی بکنند، به جای آنکه چند خودرو جلوتر را ببینند تا بتوانند کاهش سرعت یا توقفهای ناگهانی را پیشبینی کنند. رانندگی مکرر مغز را پرورش میدهد تا بر روی موارد صحیح تمرکز کند. به گفته اچلی اگر تجربه شما کم است، گذراندن چند ساعت پشت فرمان کمک میکند تا مهارتهای خود را تند و تیز کنید.
4- یوگا تمرین کنید
رانندگان خوب برای اجتناب از موانع ناگهانی که در سر راهشان ظاهر میشوند و یا رانندگانی که در ترافیک ناگهان تغییر مسیر میدهند، به ادراک دیداری تند و تیز خود تکیه میکنند. شاید عجیب به نظر برسد، اما نتیجه چندین مطالعه که در هند انجام شده است نشان میدهد که تمرینات یوگا دقیقا میتواند این نوع از تیزحسی دیداری را تقویت کند. به احتمال زیاد، کیفیتهای تفکری یوگا دلیل چنین بهبودهایی هستند.
5- انتظار بدترینها را داشته باشید
همواره فرض کنید که حداقل 10 درصد از دیگر رانندگان گیج و حواسپرت هستند. به گفته اچلی مطالعات نشان میدهد که این دسته از رانندگان حتی از رانندگان مست هم خطرناکترند. دورههای رانندگی تدافعی پیشنهاد میکند به خودروهای اطراف خود توجه کنید و برای توقفها یا انحرافهای ناگهانی آماده باشید. اچلی میگوید: «من همیشه با این فرض رانندگی میکنم که سایر رانندهها برای کشتن من بیرون آمدهاند و خوشبختانه تاکنون از دو حادثه مرگبار رانندگی جان سالم به در بردهام.»