پایگاه اینترنتی مجله فارن پالسی به پوشش خبری تصاویر عکاسی شده توسط شادی قدیریان یکی از فعالان هنر فمینیستی در ایران پرداخت.
این وبگاه درمورد این تصاویر می نویسد: امروزه پرداختن به هنر معاصر در تهران کار آسانی نیست، بالاخص اگر یک زن باشی. اما شادی قدیریان، برخلاف بسیاری از ایرانیان دیگر که برای کسب آزادی هنری بیشتر به خارج رفتهاند، تمایلی برای جلای وطن ندارد. در حقیقت کار وی تماما در مورد وطنش است. اولین مجموعه از تصاویر عکاسی شده توسط وی به شکل زیرکانهای پرترهای سنتی و ایرانی از اواخر قرن نوزدهم ارائه میکند، اما زنان چادرپوش دیگر توتمهای خانهداری مدرن را نیز با خود همراه دارند. یکی از عکسهای وی جایزه اول هیأت داوران را کسب نمود – تا اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وی را از رقابتها کنار گذارد.
قدیریان در گفتگو با یک مصاحبهگر گفت، “آنها پاسخ مستقیمی به من ندادند که چرا [وی را از رقابتها کنار گذاردند]. آنها فقط اعلام داشتند که من چادر را به عنوان یک محدودیت ترسیم نمودهام.”
این گزارش می افزاید: هماکنون عکسهای قدیریان توسط جهان بینالمللی هنر کشف شدهاند. وی در این تصاویر با استفاده از مجموعه اقلام خانگی که به عنوان هدیه عروسی دریافت داشته است دو شیء کاملا ساده و بیجان را با زندگی و حتی شخصیت انسانی درمیآمیزد: برای مثال یک سفره رومیزی کشمیری و یک قوری تبدیل به چادر و صورت تابان میشوند، اثری که بازتاب ظریفی از هنرمند در حال کار است. وی میگوید، “من همیشه عکسها را داخل خانه میگیرم. مجموعه آثار من آینهای از زندگی خودم و سایر زنان – خواهرانم، دوستانم و زنانی که در این کشور زندگی میکنند، هستند.”
…سوخته معلومه که …نداره
این عکسها نگاه ظریف عکاسو نشون میده ایده جالبیه
بنظرم تمسخر نیست یه جور دیده نشدن و قدر دانی نشدن از این زحمتهاست که هر زن خانه داری متحملشه