در تاریخ دادگستری آلمان دربار ایران در زمان محمدرضا شاه پهلوی حداقل سه بار از ماده قانونی ۱۰۳ برای شکایت علیه افراد حقیقی یا حقوقی در آلمان استفاده کرده است.
به گزارش تاریخ ایرانی، اولین بار در سال ۱۳۳۷ (۱۹۵۸) زمانی که شاه ایران قصد داشت از دومین همسرش ثریا اسفندیاری جدا شود، مجله هفتگی اشترن گزارشی در این باره منتشر کرد. سفارت ایران با استناد به همین ماده قانونی علیه اشترن شکایت کرد، با این استدلال که «احساسات پادشاه ایران جریحه‌دار شده است.»
این دعوا به جایی نرسید، زیرا گزارش اشترن بی‌طرفانه بود و دادرسان هیچ چیز توهین‌آمیزی در آن نیافتند.
دادگاه ایالتی هامبورگ برای متهمان حکم عدم تعقیب صادر کرد و پرونده را بست.
بار دوم در دسامبر ۱۹۶۴ بود که روزنامه پرتیراژ شهر کلن به نام «کلنر اشتات‌انسایگر» کاریکاتوری منتشر کرد که اعتراض سفارت شاهنشاهی را برانگیخت.
کاریکاتور تصویری مضحک از شاه ایران را در کنار عبدالعزیز ابن سعود، پادشاه وقت عربستان سعودی نشان می‌داد، که در آن شاه ایران به بن سعود می‌گوید: «سی هزار دلار رد کن، فرح دیبا مال تو!» در این مورد طراح کاریکاتور به مبلغ اندکی جریمه محکوم شد و علت پایین بودن جریمه آن بود که دادرسان نشان دادند که هدف طراح شوخی و مزاح بوده و اهداف سیاسی نداشته است.
سومین بار در خلال دیدار پرماجرای شاه ایران در ژوئن ۱۹۶۷ از آلمان بود که با اعتراضات و تظاهرات دانشجویی گسترده‌ای همراه شد و در جریان آن دانشجویی آلمانی به نام به نو اونه‌زورگ کشته شد.
سفارت ایران به مقامات قضائی آلمان شکایت برد که دانشجویان با شعارها و پلاکاردهای خود به «مقام پادشاهی» توهین کرده‌اند.