اصلا چرا به مرد‌ها نمی‌گویید حجابشان را رعایت کنند؟ مگر مرد‌ها برای هر کاری و استفاده از هر لباسی آزادند؟ چرا مرد‌ها با شلوار کوتاه و تی شرت تنگ در حاشیه کوچه وخیابان و جلوی خانه‌هایشان حاضر می‌شوند؟

چرا مرد‌ها خالکوبی‌های زشت و زننده روی بازو و بدنشان را بدون هیچ مانعی در خیابانها و اماکن عمومی به نمایش می‌گذارند؟ مگر پوشیدن ابریشم و طلا برای مردان حرام نیست؟ چرا از این پوشش‌ها استفاده می‌کنند؟ و یا چرا با یقه باز، آستین کوتاه و… در محل کار حاضر می‌شوند؟ اینها پرسشهایی است که بسیاری از بانوان و حتی آقایان مطرح می‌کنند و البته باید به آنها حق داد.

فرهنگسازی به جای محدودیت

حجت الاسلام فؤاد علوی مدرس حوزه و دانشگاه درباره بدپوششی مردان به خبرنگار ما می‌گوید: به جای محدودیت در بحث پوشش باید ابتدا به باورمند شدن پوشش خوب برای مردان و زنان پرداخت تا خودشان پوشش مناسب را انتخاب کنند.

وی می‌افزاید: در حال حاضر روی موضوع حجاب نباید با برخورد انتظامی این همه مانور داده شود، بلکه بایدروی عفت و حیا‌ی مردم سرمایه گذاری کرد. متأسفانه چشمهای آلوده و برخی ادا و اطوارهای فریبنده پدیده‌ای است که در گوشه گوشه کلانشهر‌ها دیده می‌شود و با صد‌ها کتاب و همایش و برخورد تدافعی حل شدنی نیست.

این کار‌شناس مذهبی و مشاور خانواده تأکید می‌کند: باید از فرزندانمان صیانت کنیم و به آنها بقبولانیم که زینت‌های خودشان را به همین راحتی به حراج نگذارند و در آینده در دام تهاجم فرهنگی نیفتند.

اسلام دین اعتدال است و کار‌شناسان عرصه‌های مختلف بویژه دست‌اندرکاران تولیدات تلویزیونی، باید به‌‌ همان میزانی که به نحوه پوشش بانوان می‌پردازند به مقوله حجاب مردان و مساله کنترل نگاه از سوی جنس مذکر نیز بپردازند و در واقع در سطحی برابر به هر دو سمت موضوع نگریسته شود.

بد‌تر شدن وضعیت امروزِ حجاب

«باربارا اسلاوین» خبرنگار روزنامه واشنگتن پست و نیویورک تایمز در آخرین سفر خود به تهران از وضعیت امروز حجاب زنان ایرانی نسبت به گذشته‌ها ابراز رضایت(!) کرده و در گزارش سفرش در پایگاه تحلیلی المانیتور چنین نوشته: «این روز‌ها در تهران دیگر زنان زیر پنجاه سال چادری کمتر به چشم می‌خورند و مردان با لباسهای آزاد‌تر در اماکن عمومی حاضر می‌شوند».

دکتر سعید فرامرزی، روان‌شناس اجتماعی به خبرنگار ما می‌گوید: وضع پوشش در برخی مردان براستی مبتذل و غیر قابل قبول است. نمی‌گوییم همه مردان حضرت یوسف بشوند، اما باید یک معیارهایی را نیز رعایت کرد.

وی می‌افزاید: پسر جوانی که خودش را آرایش می‌کند و به خیابان می‌‌آید، تیپ می‌زند و از چند زن و دختر در طول مسیرش دلربایی می‌کند و آرامش روحی آنان را به هم می‌زند، دیگر گناهش شخصی نیست، چون حق «آرامش روانی» زنان و مردان جامعه‌اش را ضایع کرده است و باید با او برخورد شود.

آسیب‌های بدحجابی مردان

دکتر کریم حسینی مازول، کار‌شناس پوشش اسلامی و مشاور خانواده به خبرنگار ما می‌گوید: طی سالهای گذشته تمامی قوانین مربوط به بدحجابی، بی‌حجابی و پوششهای غیر متعارف و نامناسب خطاب به بانوان بوده است، اما در بحث مردان نیز ناهنجاری‌های زیادی داریم.

وی می‌افزاید: متاسفانه هنوز هیچ مقام و دستگاه مسؤولی پس سی و چند سال پاسخگوی چرایی تولید لباسهای کاملاً غیرمتعارف و بدحجابانه در کشور نیست و هیچ نهادی توان پاسخگویی درباره تولید نشدن پارچه چادر مشکی مناسب و یا عدم تولید جوراب زنانه ضخیم را ندارد. به باور این کار‌شناس پوشش اسلامی، بسیاری از بانوان و حتی مردان به دلیل تولید نشدن البسه مناسب، ناچار از انتخابهای غیرمتعارف هستند، چون لباسهای طراحی شده توسط شرکتهای فرنگی به فراوانی و ارزان در اختیار همه است.

لباسهای نامناسب ارزانتر و در دسترس‌ترند

حسینی مازول، تأکید می‌کند: لباسهای مردانه مناسب و کامل نیز مانند مانتو‌های زیبنده و چادری‌های زنان سرنوشت یکسانی دارند و کمتر پیدا می‌شوند و بیشتر لباسهای جین، آستین کوتاه و شلوارهای غیر متعارف در بازار وجود دارد تا لباسهای با پوشش کامل. برای همین هم این نوع پوشیدنی‌ها در کشور بیشتر یافت می‌شوند.

وی با مقایسه بین پوشش زن و مرد، لباسهای خوب مردانه را بیشتر و در دسترس‌تر می‌داند و می‌گوید: ولی در این شرایط برخی پسران و مرد‌ها با وجود دسترسی کامل به البسه مناسب، به انتخاب البسه آزاد و غیرمتعارف اقدام می‌کنند و با هیچ ممانعت و برخوردی نیز مواجه نمی‌شوند. همچنین این گونه مردان برای استفاده از زیورهای زنانه مانند گوشواره و حلقه بینی، گردنبند، دستبند و بسیاری از چیزهای دیگر و یا حتی آرایش زنانه، گریمهای ناجور، خالکوبی و تاتو‌های زشت مورد برخورد انتظامی و قانونی قرار نمی‌گیرند و در این باره مجلس نیز مصوبه‌ای ندارد.

مجلس کوتاهی می‌کند

دکتر حسینی مازول، همچنین تأکید می‌کند: متأسفانه نمایندگان مجلس بخوبی می‌دانند که چه مشکلاتی در بحث حجاب مردان داریم، اما کوتاهی می‌کنند. در صورتی که باید برای مقابله با این پدیده زیرساخت قانونی ایجاد شود و این وظیفه مجلس است.

به باور وی آنها می‌دانند که بانوان سوار بر خودرو در خیابانها مزاحم نوامیس مردم نیستند و مردان را برای خوشگذرانی به سوار شدن خودروشان دعوت نمی‌کنند، اما این پرسش وجود دارد که چرا تمام قوانین امر به معروفی و نهی از منکر برای کنترل و محدودسازی زنان انجام می‌شود و مرد‌ها آزادند تا هر پوشش یا خالکوبی زشت و یا ابزار تزیینی غیر متعارف را داشته باشند؟

وی در ادامه تأکید می‌کند: در همین رابطه باید بدانیم با توجه به اینکه منازعه بر سر حجاب و برخی مسایل مشابه، به نقطه حساس و دشواری رسیده باید دولت و مجلس برای حل آن تدبیری بیندیشند وگرنه بتدریج سبب بروز نوعی ناهنجاری ناخواسته در جامعه خواهد شد که خروجی آن به نفع هیچ کس نخواهد بود.

20 نهاد متولی حجاب و عفاف

کار‌شناسان پوشش و حجاب معتقدند گرچه تلاشهایی برای فرهنگسازی حجاب در حوزه زنان انجام شده، اما این فعالیتها در راستای عفاف و حجاب عمومی مطلوب و صحیح نبوده و اثرگذاری لازم را نداشته است. واقعیت این است که متولی فرهنگسازی برای پوشش، نهاد خاصی نیست و در موضوع عفاف و حجاب افزون بر خانواده‌ها بیش از 20 دستگاه و نهاد فعالیت داشته‌اند، اما وضعیت کنونی جامعه نشان دهنده ضعف کامل در عملکرد بوده است، بنابراین همه متولیان باید در عملکرد خود تجدید نظر کنند.

لازم است با آسیب‌شناسی این موضوع سعی شود موانع، خلأ‌ها و نواقص را شناسایی کرد و راه حلهای مناسب را متناسب با وظایف و ظرفیت دستگاه‌های مربوط پیشنهاد نمود و با ورود مستقیم رئیس جمهور به عنوان مقام عالی اجرایی کشور، در این زمینه گامهای اساس برداشت.

در بحث حجاب زنان تا کنون ثابت شده است به صورت دستوری نمی‌توان مشکل را حل کرد. از آنجا که طبق تحقیقات انجام شده، ما در جامعه مشکل اعتقادی در خصوص عفاف و حجاب نداریم یعنی بیشتر افرادی که حتی حجاب را با حدود شرعی رعایت نمی‌کنند قلباً به حجاب و عفاف اعتقاد دارند، اما سایر عوامل فردی، روانی و اجتماعی است که بانوان و آقایان را به سمت بی‌حجابی یا بدپوششی سوق می‌دهد؛ مثل اعتماد به نفس پایین و یا توجهی که به ویژگی‌های ظاهری افراد در جامعه می‌شود و یا الگوسازی‌های رسانه‌ای. بنابراین باید با شناخت علت‌های محیطی، روانی و اجتماعی، این موانع را رفع کرد و البته همزمان با افرادی که آگاهانه و معاندانه دست به عمل غیر اجتماعی و غیرقانونی زدند و افکار عمومی را حساس کردند، برخورد قانونی و انتظامی داشت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *