ظاهرا مدیران این کارخانه ترجیح داده اند بجای تحمل مشقت های تولید ،به واردات روی آورده و مشابه خارجی محصول خود را از خارج از مرزها وارد کرده و در کشور به فروش برسانند.

روز گذشته خبر ناخوشایندی در رسانه های استان منتشر شد که از تعطیلی بزرگترین کارخانه تولیدی شهرستان محمودآباد و اخراج هفتصد نفر از کارگران این واحد خبر می داد.

ظاهراً مدیران این کارخانه ترجیح داده اند به جای تحمل مشقت های تولید، به واردات روی آورده و مشابه خارجی محصول خود را از خارج از مرزها وارد کرده و در کشور به فروش برسانند.

شنیدن گلایه های مسئولان این کارخانه که از روی ناچاری به این نتیجه تأسف برانگیز رسیده اند، گویای این حقیقت تلخ است که حمایت از تولید داخلی آنگونه که باید و شاید در دستور کار مسئولان دست اندرکار نیست و با گذشت قریب به هفتاد روز از آغاز سال «اقتصاد و فرهنگ» هنوز سیاست مدونی برای اجرای روح اصلی حاکم بر شعار سال و راهبرد اقتصاد مقاومتی، یعنی تکیه بر استعداد و توانمندی داخلی، تدوین نشده است.

هر چند بنا داریم با انعکاس دیدگاه‌های مدیران پوشینه و کارشناسان اقتصادی، ابعاد مختلف این رویداد تاسف آور را بررسی کنیم اما آنچه بیش از هر چیز نگران کننده است، تبعات اجتماعی و فرهنگی اخراج هفتصد نفر از کارگران زحمت کش این مجموعه است که بی تردید برای هفتصد خانواده در محمود آباد دغدغه ای بزرگ شده است.

اگر هرکدام از این کارگران اخراج شده را متأهل و دست کم صاحب یک فرزند فرض کنیم، تعطیلی پوشینه اکنون آینده دو هزار و یکصد نفر را در هاله ای از ابهام فرو برده است. شاید اگر از همان روز اول که زنگ خطر تعطیل صنایع داخلی در کارخانه نساجی قائم شهر به صدا در آمد و کارگران این کارخانه به جای حضور روزانه در محل کار خود، هر روز برای وصول مطالبات معوقه شان آواره این اداره و آن سازمان نمی شدند، امروز هم دفتر  تعطیلی صنایع بزرگ داخلی، برگ جدیدی را شاهد نبود.

چه کرده ایم که مدیران پوشینه و دیگر تولید کنندگان داخلی به این نتیجه رسیده اند که عطای کارآفرینی و تولید را بر لقای آن ببخشند و تنها با تعداد معدودی کارگر رو به واردات کالای خارجی مشابه آورند؟

از تلاش های اخیر در سازمان صنعت و تجارت مازندران با خبریم و هیچ گاه به دنبال کوچک شمردن این اقدامات نیستیم. در عین حال بر این اصل هم واقفیم که  به بار نشستن این کوشش ها، به زمان خاص خود نیاز دارد اما به همین اندازه نگران حداقل دو هزار و یکصد نفری هستیم که اکنون با چشمان نگران این تعطیلی و اتفاقات بعدی را به امید گشایش و رفع مشکلات دنبال می کنند.

بی تردید هر چه سریال  تعطیلی صنایع تولیدی بزرگ در شهرهای قائم شهر و محمودآباد، قسمت های جدید خود را در سایر شهرهای استان تجربه کند، سرمایه گذاران داخلی که به انگیزه کار و تلاش و تولید قدم در این راه نهاده اند، نگران تر خواهند شد و این ریسک پذیری بالا، قطار تولید داخلی را از ریل خارج و به سمت پرتگاه واردات و واسطه گری خواهد کشاند.

تشکیل کارگروه  ویژه در سازمان صنعت، معدن و تجارت استان برای بررسی راهکارهای مناسب برای خروج پوشینه از شرایط فعلی و اتخاذ سیاست های عاجل برای حمایت از تولیدات داخلی در صنایع استان، علاوه بر اینکه از نگرانی های کارگران این کارخانه و خانواده های آنان خواهد کاست، منجر به وحدت رویه در حمایت های قانونی و پشتیبانی از سایر صنایع تولیدی در استان خواهد شد تا این تجربه تلخ برای دیگر کارآفرینان مازندران تکرار نشود.بلاغ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *