دویچه وله در گزارشی نوشت: سال 2013 برای باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا، با دشواریهای زیادی همراه بود. اجرای بسیاری از برنامهها و قولهای انتخاباتی او با شکست روبرو شد و محبوبیت چشمگیرش نزد شهروندان آمریکایی به گونهای بارز رنگ باخت.دویچه وله میافزاید: هنگامی که باراک اوباما، برای دومین بار با اکثریت آرا به مقام ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا برگزیده شد، به هواداران خود نوید داد: «روزهای بهتری در انتظار آمریکا است.» اما کارنامه وی چندان درخشان نیست. هنوز چندی از انتخاب دوباره اوباما نگذشته بود که او ناگزیر نخستین شکست خود را، هنگام تصویب قانون «ممنوعیت حمل سلاح» تجربه کرد. وی پس از حمله فاجعهبار به دبستان سندیهوک در نیوتاون و کشته شدن شمار زیادی از دانشآموزان این مدرسه، لایحهای با سه پیشنهاد مشخص برای محدود کردن حمل سلاح در آمریکا ارائه داد که هر سه ناکام ماندند.
رسوایی جاسوسی مسئله دیگری است که دویچه وله به عنوان دشواری بزرگ اوباما مورد بررسی قرار داده و مینویسد: مدتی بعد رسوایی فعالیتهای جاسوسی آژانس امنیت ملی آمریکا که از سوی ادوارد اسنودن برملا شد، وجهه اوباما را در خارج از کشور نیز خدشهدار ساخت. ادوارد اسنودن، کارشناس کامپیوتر است که به صورت قراردادی برای آژانس امنیت ملی آمریکا کار میکرد. او در ماه مه سال 2013 (خرداد ماه) با 30 هزار سند محرمانه این سازمان، به هنگکنگ گریخت. براساس این اسناد آشکار شد که آژانس امنیت ملی آمریکا، سالها تلفنهای همراه و وسایل ارتباط جمعی میلیونها آمریکایی و اروپایی را شنود میکرده است. نام آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، نیز در فهرست شنود این آژانس ثبت شده است.
رسانه آلمانی بدون اشاره به عقبنشینی بزرگ اوباما از تهدید حمله نظامی به سوریه- که پس از عقبنشینی دولت انگلیس و احتمال مخالفت کنگره صورت گرفت- «درباره موفقیتهای اندک» اوباما نوشت: به نظر کارشناسان، سالی که گذشت برای رئیس جمهور آمریکا خالی از موفقیت هم نبوده است. یکی از اقدامات مثبت وی در سال 2013، گفتوگوی تلفنی 15 دقیقهای او با رئیس جمهور ایران، حسن روحانی در ماه سپتامبر بوده است که از سرگیری مذاکرات بینالمللی بر سر پرونده هستهای ایران را به همراه داشته است. کارشناسان همچنین، فشردن دست رائول کاسترو، رهبر کوبا در مراسم بزرگداشت نلسون ماندلا را نیز در همین راستا ارزیابی میکنند. مخالفان باراک اوباما میگویند که وی «سخنران ماهری است، ولی توانایی به کرسی نشاندن حرف خود را ندارد.»