حضرت آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب در ایام و مناسبتهای گوناگون به مسئله اهمیت خانواده در نظام اجتماعی تاکیدات فراوانی داشتهاند.
آن روزى كه غرب به اين پيشرفتها دست پيدا كرد، در آنجا هنوز خانواده سر جاى خودش بود؛ حتّى مسئلهى جنسيت با همان رعايتهاى اخلاقىِ جنسى – البته نه به شكل اسلامى، بلكه به شكل خاص خودش – وجود داشت. اگر كسى با معارف غربى آشنا باشد، هم در اروپا و هم بعداً در آمريكا اين را مىبيند و مشاهده ميكند. اين مسئلهى رعايتهاى اخلاقىِ دو جنس نسبت به يكديگر، مسئلهى حيا، پرهيز از تهمت، اينها چيزهائى بود كه آن روز وجود داشت. اين بىبندوبارىها و اباحيگرىها بتدريج در آنجا به وجود آمده. آن روز يك زمينههائى فراهم شد و به اينجا رسيد. وضع امروز هم فرداى بسيار تلخ و سختى را براى آنها رقم ميزند. اين هم جهت دوم.
البته اين را هم بگوئيم؛ غرب رندانه از زير بار طرح مسئلهى خانواده در ميرود. توى همهى بحثهائى كه اينها ميكنند، بحث زن هست، اما اصلاً بحث خانواده نيست. خانواده، نقطهى ضعف غرب است. مسئلهى زن را مطرح ميكنند، اما اصلاً اسم خانواده را نمىآورند؛ با اينكه زن از خانواده جدا نيست. بنابراين رسيدن به اين مسئله، لازم است.
( بيانات در سومين نشست انديشههاى راهبردى با موضوع زن و خانواده ۱۳۹۰.۱۰.۱۴)
**غرب خانواده را از دست داده است
امروز يكى از بزرگترين بلاهايى كه گريبان كشورهاى غربى را بهشدّت گرفته و آنها را به وضعيت نامطلوب شديدى دچار كرده، مسأله خانواده است. لذا هر مردى كه شعار خانواده بدهد، از نظر غربيها و بخصوص از نظر زنان در غرب، يك فرد مطلوب و يك مرد محبوب است. چرا؟ چون از تزلزل بنياد خانواده رنج مىبرند؛ به خاطر اين كه متأسفانه غرب، خانواده؛ يعنى كانونى را كه براى مرد و زن و بخصوص براى زن محيط امن و آرامش است، از دست داده است. بسيارى از خانوادهها متلاشى شدهاند. بسيارى از زنان تا آخر عمر تنها زندگى مىكنند. بسيارى از مردان، زنِ مورد علاقه و مورد نظر خود را نمىيابند و بسيارى از ازدواجها در اوّلين سالهاى پيدايش از بين مىرود.
خانوادهها آن ريشهها و پايههاى عميق را كه در كشورهاى ما وجود دارد، امروز كمتر در غرب دارند. آن خانوادهاى كه پدربزرگ، مادربزرگ، نوهها، خويشاوندان، پسرعموها، دخترعموها و ساير شعبش با هم باشند، هم را بشناسند و با هم ارتباط داشته باشند، امروز در غرب بسيار بسيار كمياب است. زن و شوهر هم با يكديگر صميميّت لازم را ندارند. اين بلايى است كه با كارهاى غلط، با حركت افراطى از آن طرف كه در مقابل افراطهاى قبلى انجام گرفت، بر جامعه بشرى نازل شد و بيشتر از همه بر سرِ زن غربى آمد.
در حقيقت، نهضت دفاع از زنان در غرب، يك حركت دستپاچه، يك حركت بىمنطق، يك حركت مبتنى بر جهالت، بدون تكيه به سنّتهاى الهى و بدون تكيه به فطرت و طينت زن و مرد بود كه در نهايت به ضرر همه تمام شد؛ هم به ضرر زنان، هم به ضرر مردان، و بيشتر به ضرر زنان. اين قابل تقليد نيست. اين فرهنگى نيست كه در كشور اسلامى كسى به آن نگاه كند و بخواهد از آن چيزى ياد بگيرد؛ اين را بايد طرد كرد.
( بيانات در دیدار جمعی از زنان 1376.7.30)
منبع : خبرنگاران