به گزارش  راسخون مناسبت های تقویم امروز به شرح ذیل است:

رویدادهای مهم این روز در تقویم خورشیدی ( 7 مهر 1392 )

اعتصاب کارکنان راه آهن و سازمان آب تهران در اعتراض به رژیم پهلوی (1357 ش)
در پی اعلام حکومت نظامی در اکثر شهرهای بزرگ ایران، اعتصاب های بزرگ از سوی مردم صورت گرفت و در ابتدا کارکنان سازمان تعاون مصرف صنعت نفت ایران و پالایشگاه آبادان، اعتصاب نمودند. به دنبال آن کارکنان مخابرات تهران، صنایع نفت در خارک، کارکنان سازمان آب تهران و کارکنان راه‌آهن و کارخانه سیمان تهران، کارگران بنادر و کشتیرانی، شیلات، نساجی یزد، پالایشگاه شیراز، نیروگاه های اتمی و معادن زغال سنگ به اعتصابیون پیوستند.

شهادت روحانی مبارز “سیدعبدالکریم هاشمی ‏نژاد” توسط منافقین کوردل (1360ش)
شهید حجت‏الاسلام و المسلمین سید عبدالکیم هاشمی‏نژاد در سال 1311 شمسی (1351 ق) در خانواده‏ای متدین در “بهشهر” مازندران دیده به جهان گشود و از 14 سالگی در محضر آیت‏اللَّه کوهستانی و سپس در قم به مدت چهارده سال نزد آیات عظام: سید حسین بروجردی و امام خمینی(ره) به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در دوران مبارزات اسلامی ملت ایران به رهبری امام خمینی(ره) با خطبه‏ ها و سخنرانی‏ های حماسی و آتشین خویش، در نشر افکار انقلابی اسلام و افشای ماهیت رژیم پهلوی، تمامی توان خود را به کار برد و در این راه متحمّل سختی‏ها و شکنجه‏های ایادی رژیم گردید. وی از ابتدای مبارزه تا پیروزی انقلاب اسلامی، چندین بار دستگیر و به زندان‏های طولانی مدت محکوم گردید.

این مجاهد انقلابی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان نماینده استان مازندران در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد، در تدوین قانون اساسی و به خصوص در جهت تثبیت اصل ولایت فقیه، زحمات بسیاری کشید. حجت‏ الاسلام هاشمی نژاد پس از پایان دوره مجلس خبرگان و تدوین قانون اساسی، مقام دبیری حزب جمهوری اسلامی مشهد را به عهده گرفت و از این پایگاه، حملات مداوم خود را متوجه نفاق حاکم بر بعضی مکان‏های دولتی و ارتجاع کرد و با ضد انقلاب به مبارزه سختی پرداخت. وی با شروع جنگ تحمیلی، در جبهه‏ های غرب و جنوب حضور یافت و با سخنرانی‏ های پرشور خود، در بالابردن روحیه رزمندگان، نقش بسزایی ایفا کرد. آن شهید بزرگوار، پشتوانه محکمی برای انقلاب بود، از این رو نقشه ترور وی طرح شد و در سالروز شهادت امام جواد(ع) در هفتم مهر 1360 در چهل‏ونه سالگی به دست یکی از منافقین کوردل، بر اثر انفجار نارنجک به شهادت رسید. بدن پاره پاره این شهید عالی مقام پس از تشییع باشکوه مردم، در جوار مرقد منور امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.

رحلت آیت‏اللَّه “محمد حسن صافی اصفهانی” زعیم حوزه علمیه اصفهان (1374 ش)
آیت‏اللَّه محمد حسن صافی اصفهانی در سال 1298ش (1338ق) در اصفهان زاده شد وی پس از پشت سر گذاشتن تحصیلات جدید، به فراگیری دانش ‏های دینی روی آورد و پس از مدتی اقامت در اصفهان و قم، به نجف اشرف عزیمت نمود. آیت‏اللَّه صافی در نجف در محضر استادان نامداری همچون شیخ محمد علی کاظمینی، سید عبدالهادی شیرازی، سید محسن حکیم و سید ابوالقاسم خویی استفاده ‏های وافر بُرد و در مدت اقامت 27 ساله در نجف، مبانی فقهی، فلسفی و اخلاقی خود را استوار ساخت. ایشان در 50 سالگی به اصفهان بازگشت و به تدریس، امامت جماعت، پرورش شاگردان و ارشاد مردم پرداخت. آیت‏اللَّه صافی بعدها ریاست حوزه علمیه اصفهان را به عهده گرفت و منشأ خدماتی گردید. این فقیه بزرگوار تألیفات متعددی به نگارش درآورد که تطبیق بین اقتصاد اسلامی و اقتصاد سوسیالیسم و کاپیتالیسم و نیز تقریرات دروس فقه و اصول از آن جمله‏ اند. ایشان همچنین بر فقه، اصول، کلام، تاریخ، تفسیر، فلسفه و اقتصاد چیرگی تام داشت. این عالم ربانی سرانجام در هفتم مهر 1374 برابر با سوم جمادی‏الاول 1416 ق در هفتاد و شش سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییعی باشکوه، در کنار مرقد علامه مجلسی به خاک سپرده شد.

افتتاح شبکه اطلاع‏رسانی مرکز تحقیقات مطالعات و سنجش برنامه‏ای در صدا و سیما(1376 ش)

کشف بزرگترین میدان نفتی ایران با ظرفیت 26 میلیارد بشکه در حوالی اهواز (1378 ش)
میدان نفتى آزادگان در 80 کیلومترى غرب اهواز قرار دارد. این میدان با ذخیره نفت درجاى حداقل 26 میلیارد بشکه و میزان قابل برداشت 6 میلیارد بشکه در سال 1378 کشف گردید.میدان نفتى آزادگان که میزان هیدروکربور درجاى آن بالغ بر 31 میلیارد بشکه است ظرفیت تولید حداقل 300 هزار بشکه در روز را دارد، کشف این میدان بزرگترین کشف انجام گرفته در ایران در 35 سال گذشته به شمار می‌رود.

روز آتش نشانی و ایمنی
هفتم مهرماه به نام «آتش نشانی و ایمنی» نامگذاری شده است. در واقع این روز بهانه ای است تا به گرامیداشت انسان هایی بپردازیم که از جان و آسایش خود در راه حفظ جان و آسایش ما می گذرند تا بتوانیم در امنیت زندگی کنم. امید است گرامیداشت روز آتش نشان بهانه ای باشد برای تجلیل از آنان که در میان شعله های آتش، پیام آور ایستادن و سرخ زیستن هستند. ایمنی را مصونیت در برابر آسیب های ناشی از حوادث، اعم از طبیعی و غیرطبیعی معنا کرده اند. از آن جایی که نمی توان به ایمنی به صورت صد در صد دست یافت، کارشناسان معمولاً از اصلاحاتی نظیر «ارتقاء و ایمنی» و «سطح پیشرفت ایمنی» استفاده می کنند. سطح پیشرفت ایمنی رابطه تنگاتنگی با توسعه دارد، لذا در کشورهای پیشرفته، یکی از اهداف دولت ها، حداکثر کردن سطح پوشش ایمنی برای دست یابی به حداکثر توسعه است. هدف از نامگذاری این روز به عنوان روز ملی ایمنی و آتش نشانی، تبدیل ایمنی در کشور به یک فرهنگ میباشد. در کشور ما بیش از 160 سال از تأسیس اولین ایستگاه آتش نشانی در شهر تبریز به سال 1221 شمسی و نزدیک به هشتاد سال از تأسیس آتش نشانی پایتخت می گذرد. پس از انقلاب اسلامی، با انحلال سازمان دفاع غیر نظامی، فلسفه وجودی آتش نشانی های کشور توسط بندهای 14 و 20 ماده 55 قانون شهرداری تعریف گشت و از همین رو سازمان های آتش نشانی زیر مجموعه شهرداری ها قلمداد می شوند. بر اساس این قانون شهرداری ها ملزم هستند، برای حفظ شهرها از خطر سیل و حریق و دیگر مخاطرات تدابیر مؤثری اتخاذ نمایند.

درگذشت بهروز مسروری ، بازیگر سینما، تلویزیون و رادیو (1391ش)
زنده‌یاد مسروری به دلیل ابتلا به بیماری سرطان ریه مدتی در بیمارستان بستری بود و آخرین ساعات زندگی را در منزل گذراند. او در سن 62 سالگی دار فانی را وداع گفت و بازی در سریال «پشت کوه‌های بلند» به کارگردانی امرالله احمدجو آخرین حضورش در تلویزیون بوده است. بهروز مسروری همچنین در سریال «روزی روزگاری» از ساخته‌های احمدجو بازی کرده است. بهروز مسروری اخیرا با سریال «پشت کوه‌های بلند» در نقش «کدخدای کولی‌‌آباد» روی آنتن بود. او همچنین در سریال «روزی‌ روزگاری» نقش «صفربیک» را بازی کرده است. سریال‌ «تفنگ سرپر» و فیلم‌های «پرده آخر» و «روزهای زندگی» از دیگر آثار این هنرمند هستند.

در عراق عوامل ناظم کزار عامل کودتای نافرجام عراق دست به یک سلسله اقداماتی انتقامی زدند و در نتیجه عده زیادی در آن کشور بازداشت شدند(1352ش)

رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 23 ذی القعده 1434 )

وقوع غزوه ی “نی‏ قُرَیظه” به فرماندهی پیامبر اسلام(ص) (5 ق)
یهودیان طایفه‏ی بنی‏قریظه که با مسلمانان مدینه، پیمان دفاعی برقرار کرده بودند، پس از هجوم جبهه‏ی متحد استکبار، متشکل از یهودیان، مشرکان قریش و طوایف دیگر عرب به شهر مدینه و وقوع نبرد سرنوشت ساز خندق (جنگ احزاب)، نسبت به مسلمانان، مرتکب خیانت شده و موجب تقویت جبهه‏ی کفر و شرک و تضیعف روحیه‏ی مسلمانان مدینه گردیدند. به همین جهت، پس ازپیروزی مسلمانان درجنگ احزاب با قهرمانی‏های مولای متقیان امام علی‏بن ابیطالب(ع)، مسلمانان به فرمان پیامبراکرم(ص) بلادرنگ به سوی قلعه‏ی بنی‏قریظه رهسپار گردیدند و آنان را به مدت 15 (و به روایتی 25) روز در محاصره‏ی خویش گرفتند. سرانجام سران طایفه‏ی بنی‏قریظه چاره‏ای جز تسلیم ندیده و به داوری سعدبن‏معاذ یکی از صحابه‏ی بزرگ پیامبر، رضایت دادند. سعدبن معاذ، اشد مجازات را که قتل مردان جنگی قبیله بود برای آنان پیشنهادنمود که مورد پذیرش پیامبر اکرم(ص) واقع گردید. به این صورت، فتنه و خیانت، از ریشه خشکانیده شد و شرّ یهود از سر مسلمانان کوتاه گردید.

روز زیارتی امام ‏رضا(ع)
بیست و سوم ذیقعده روز زیارتی امام رضا(ع) و به روایتی شهادت آن حضرت در طوس از سوی مأمون عباسی است. البته قول مشهور درشهادت آن امام همام روز آخر ماه صفر سال 203 قمری یعنی دو سال پس از آوردن آن حضرت از مدینه به خراسان و یک سال و اندی پس ازصدور فرمان ولیعهدی به نام آن حضرت، از سوی مأمون عباسی می‏باشد. طبق قول مشهور، آن حضرت پس ازشهادت پدربزرگوارش، درسن 35 سالگی عهده‏دارمقام ولایت و رهبری شد و مدت امامت آن حضرت 20 سال به طول انجامید، که 10 سال آن با خلافت هارون‏الرشید و 5 سال باخلافت محمدامین و 5 سال دیگر با خلافت عبداللَّه مامون مصادف بود. از عمر آن حضرت در هنگام شهادت، 54 سال و 3 ماه و 19 روز می‏گذشت.

درگذشت “زبیر بن بکار” از علمای مدینه و قاضی مکه(256 ق) 
ابوعبداللَّه، زبیر ابن بکار، از بزرگان علمای امامیه می‏باشدکه در فقه، حدیث، شعر، ادب، اخبار و انساب، علامه‏ی وقت خود بود و تالیفات متعددی دارد که انساب قریش و الموفقیات از آن جمله‏اند. علت مرگ وی را سقوط از پشت بام گفته‏اند.

تولد “ابن نَجّار” مورخ، محدث، رجالی و ادیب مسلمان(578 ق)
محبُّ الدین محمد بن نجار، مورخ، محدث، رجالی و ادیب مسلمان در بغداد به دنیا آمد. درکودکی قرآن را حفظ کرد و در نظامیه‏ی بغداد به تحصیل ادبیات عرب و حدیث پرداخت. سپس برای تکمیل تحصیلات خود به حجاز، شام و عراق سفر کرد. ابن نجار به همین منظور درنخستین سال‏های قرن هفتم هجری به بسیاری از شهرهای ایران سفر کرد و در حوزه‏های علمی از محضر عالمان بزرگ، کسب فیض نمود. پس از حمله‏ی مغولان به ایران و عراق، ابن نجار به شام و سپس به مصر رفت و به تدریس وبیان حدیث پرداخت. او در طول سفرهایش که حدود بیست سال طول کشید، برای شنیدن حدیث و فرا گرفتن علوم و معارف اسلامی و شعر و ادب از محضر حدود سه هزار استاد بهره گرفت. تحقیق و اتقان ابن نجار در حدیث، رجال و تاریخ، مورد تایید بسیاری از عالمان و محدثان قرار گرفته است. او همچنین از محضر مشایخ عرفای بزرگ عصر خود همچون محی‏الدین عربی و شیخ شهاب الدین سهروردی بهره برده است. تاریخ مدینه، ازهار در شعر، شافی در طب، عقد فائق در تاریخ و قمر منیر در حدیث از جمله آثار ابن نجار می‏باشند.

رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 29 سپتامبر 2013 )

درگذشت “کریستین هِبِل” ادیب و منتقد برجسته آلمانی (1863م)
کریستین فریدریش هِبِل، شاعر، منتقد و نمایش‏نامه نویس آلمانی در 12 مارس 1813م در خانواده‏ای تهی‏دست به دنیا آمد. وی از نوجوانی به دلیل مرگ پدر، برای تأمین معاش به شغلی در مطبوعات اشتغال یافت و پس از مطالعه بسیار و اندوختن معلومات خود، به نوشتن پرداخت. هبل در بیست سالگی نوشته‏هایش را برای نشر به مجله‏های ادبی هامْبورگ آلمان فرستاد و سپس به تحصیل روی آورد. وی در سال‏های پس از آن ضمن ادامه تحصیل، کارهای ادبی خود را ادامه داد و با نگارش نمایش‏نامه‏هایى هم‏چون یودیت، ماریا ماگدالِنا، هرود و ماریا مِنِه و گوگِس و انگشتری او و… به شهرت فراوانی رسید.

آثار نمایشی هبل شامل نمایش اندیشه‏ها و احساس‏های بدبینانه و نامطبوع زندگی است که روح تیره و تنهایى و شکست را نمایان می‏سازد. در نظر هِبِل صحنه‏های غم‏انگیز، نتیجه و محصول اجتناب‏ناپذیر تلاش فردی است. قدرت و برجستگی فردْ پیوسته با کشمکش و مبارزه همراه است و دستخوش قوانین ماورای جهان مادی است. فرد می‏کوشد که خود را از فرسودگی اموری که با آن روبرو می‏شود برهاند، اما اراده‏اش در برابر قدرت اصلی که مافوق همه چیز است، خُرد می‏شود. هبل موضوع نمایش‏نامه‏هایش را از تاریخ قدیم و جدید زندگی معاصر بیرون می‏کشد و بنای نمایش‏نامه‏ها را بر عصرهای تحول و چهارراه‏های تاریخ قرار می‏دهد. او در عین حال، وجود خود را در ورای آثارش می‏نمایاند و همدردی خود با فرد در برابر نظام و قوانین خردکننده را نشان می‏‌دهد.

نمایش‏نامه‏ های نخستین هبل به صورت نثر به نگارش درآمده و نمایش‏نامه ‏های بعدی در شعر آزاد ساخته شده است. علاوه بر آثار نمایشی، از هِبل، تعداد فراوانی نوشته در نقد و نظریه‏های مربوط به تئاتر و نامه‏ها و یادداشت‏های بسیار سودمند بر جای مانده است. نامه‏ های هبل نه تنها به سبب گیرایى، بلکه به علت اهمیتی که از نظر تاریخ و نقد ادبی دارد، بسیار جلب توجه کرده و جزو نوشته‏های رسمی آلمان درآمده است. محرومیت‏ های دوره کودکی و جوانی بر جسم هِبل اثر گذاشت و بیماری مهره پشت، او را به سوی مرگی زودرس کشاند تا اینکه کریستین فریدریش هِبِل در 29 سپتامبر 1863م در پنجاه سالگی درگذشت.

درگذشت “امیل زولا” نویسنده و داستان‏سرای شهیر فرانسوی (1902م)
امیل ادوارد شارل آنتوان زولا، داستان‏سرای شهیر فرانسوی در دوم آوریل 1840م در پاریس به دنیا آمد. وی در ابتدا دارای زندگی فقیرانه‏ ای بود و با تنگ‏دستی روزگار می‏ گذرانید اما پس از اشتغال در یک کتاب‏فروشی، اوقات فراغت خود را صرف نویسندگی نمود و پس از انتشار چند اثر خود، مورد توجه جامعه ادبی فرانسه قرار گرفت. زولا طرفدار سرسخت و یکی از پایه‏ گذاران سبک ناتورالیسم و مبلغ این مکتب بود که بر اساس آن، داستان باید بر تفکر علمی و توصیف دقیق استوار باشد. زولا ابتکار واقعی هنری را در رها کردن سنت‏ ها و تابع زندگی زمان شدن می‏ دانست و اعتقاد راسخ داشت که روش علمی، بهترین روش برای نزدیک شدن به حقیقت است. وی معتقد بود که زندگی را چنان که هست باید دید از این رو، زولا برای تصویر دقیق زندگی عصر خود، توصیف جزئیات را به سرحد کمال رساند و در این راه، چیزی او را متوقف نکرد.

او در آثار خود، واقعیات را با تلخ‏ترین و خشن‏ترین جنبه‏ های آن تشریح می‏ کرد. زولا از دریچه یک دانشمند دقیق و ریزه کار به زندگی می ‏نگریست و با دقت خسته کننده‏ای، آن را نقاشی می‏کرد. زولا در اواخر عمر مورد توجه شدید مردم قرار گرفت و آکادمی فرانسه او را به عضویت قبول کرد ولی زولا دعوت آکادمی را نپذیرفت. داستان‏های زولا، بیشتر حاوی بررسی‏های دقیق در شناسایى مردم و خوی و نژاد و طبیعت آن‏هاست. زولا از مصلحان اجتماعی زمان خود نیز به شمار می‏رفت و با کلیساداران کاتولیک به مخالفت پرداخت. زولا در هنر رمان نویسی، ابتکارهای جالب توجهی به کار برده و در تصویر اجتماع، استعدادی بی‏نظیر و استثنایى نشان داده است. در نظر او، همچنانکه جراح، جسم بیمار را می ‏شکافَد تا بر آن تغییرات لازم را انجام دهد، رمان‏نویس نیز باید تغییرات عمیق جسمی قهرمانان کتاب خود را مورد بررسی دقیق علمی قرار دهد. زولا به قهرمانان آثار خود، برجستگی و واقعیت پرجاذبه‏ای می ‏بخشد، چنانکه خواننده در پشت چهره ‏های داستانی، اشخاص واقعی را به خوبی می‏ بیند. آثار زولا با آن که بر جنبه‏های علمی زیست‏شناسی و مسئله توارث و جبر علمی متکی است، از جنبه‏ های شاعرانه و تغزّلی و صور ذهنی خارق‏العاده نیز سرشار است. نفوذ زولا و مکتب ناتورالیسمِ او در نویسندگان ملل مختلف قرن بیستم، انکارناپذیر است. دکّه می‏‌فروش، نانا، ژرمینال، سه شهر، خطای کشیش، انسان وحشی و قلب پاریس از جمله آثار مهم او می‏باشند. امیل زولا سرانجام در بیست و نهم سپتامبر سال 1902م در شصت و دو سالگی در پاریس درگذشت.

مرگ “وینسلو هومر” نقاش و هنرمند معروف قرن نوزدهم و بیستم امریکا (1910م)
وینسلو هومر، نقاش برجسته امریکایى در 24 فوریه 1836م در بندر بوستون امریکا به دنیا آمد. وی از کودکی به هنر علاقه داشت از این رو کار خود را با مصوّرسازی و چاپ آغاز کرد. هومر در جریان جنگ داخلی امریکا معروف به جنگ‏ های انفصال، مأمور تهیه عکس از مناظر جنگ شد و با پایان جنگ، به خلق آثار برجسته و معروف خود پرداخت. او در زمینه گرافیک نیز استعداد خوبی داشت وسال‏ها از راه تصویرگری برای نشریات گوناگون، زندگی خود را می‏گذراند. هومر سالیانی به نقاشیِ موضوعاتی از زندگی روزمره روستایى و چشم اندازهای امریکا پرداخت و کم‏کم به شهرت دست یافت. بااین حال پس از سفری به انگلستان، تغییری در دید و شیوه‏کاری او پدید آمد. هومر از آن پس با بیانی موجز و بدون تفصیل به تجسم صحنه‏های دریایى پرداخت. وی علاوه بر رنگ روغنی، از آبرنگ نیز با مهارت استفاده می‏ کرد که مضامین آن بیشترْ دریا و حالت وحشیِ بیشه‏ زاران شمالی بود. گرچه هومر هرگز مضمون طبیعی را رها نکرد، ولی روز به روز بر قابلیت خود برای گزینش و انتزاع کردن عناصر تصویری‏اش افزود. او هم‏چنین از نور برای تشدید صراحت و قاطعیت شکل‏ها بهره می ‏گرفت. هومر طی سال‏های فعالیت هنری خود آثار متعددی به وجود آورد که هشت ناقوس، راست و چپ و اسیران جبهه از آن جمله است. وینسلو هومر سرانجام در 29 سپتامبر 1910م در 74 سالگی درگذشت.

آغاز جنگ ایتالیا و عثمانی برای تصاحب سرزمین لیبی (1911م)
کشور لیبی از اوایل قرن شانزدهم میلادی بخشی از قلمرو امپراتوری عثمانی بود و تا سال 1835م که مستقیماً تحت نظارت دولت عثمانی قرار گرفت فرمان‏روایان این کشور، منصوب و مأموری خراج‏گیری دولت عثمانی بودند. در این میانْ دولت استعمارگر ایتالیا که از مدت‏ها قبل چشم طمع به شمال افریقا به ویژه لیبی دوخته بود از ضعف دولت عثمانی استفاده کرد و با یورش به این منطقه در 29 سپتامبر 1911م، آن را از دست امپراتوری عثمانی خارج ساخت. این جنگ منشأ تشکیل کشور لیبی گردید و سرزمینی که تا آن زمان بیشتر به طرابْلُسِ غرب معروف بود، نام لیبی گرفت. لیبی در جریان جنگ جهانی اول تحت استعمار کامل ایتالیا واقع شد و پس از چهل سال، سرانجام در 24 دسامبر 1951، استقلال خود را اعلام کرد. (ر.ک: 1 سپتامبر و 24 دسامبر)

واگذاری قیمومیت سرزمین‏های عربی خاورمیانه به انگلستان و فرانسه (1921م)
پاریس و لندن در جریان جنگ جهانی اول و پس از آن، در مورد تقسیم امپراتوری عثمانی میانِ خود به توافق رسیده بودند و تصمیم جامعه ملل در 24 ژوئیه 1921م برای قیمومیّت، در واقع به این تقسیمْ جنبه قانونی می‏ داد. هم‏چنین کمیسیون دائمی قیمومیت به عنوان یکی از ارکان جامعه ملل، رسیدگی به گزارش‏های سالانه سرزمین‏های تحت قیمومیت و اعلام نظر به شورا را برعهده داشت، گرچه این وظیفه نیز به صورت صحیح انجام نمی‏ گرفت. از طرف دیگر اعضای این کمیسیونْ برگزیده شورا بودند، نه نمایندگان دول تحت قیمومیت. بنابراین مصوبات آنها معمولا بر اساس خواست‏ه ای دول بزرگ انجام می‏گرفت. یکی از اولین طرح‏ هایى که در این زمینه ارائه شد طرح قیمومیت مناطقی در افریقا و اقیانوس آرام بود اما در مورد کشورهای خاورمیانه، اتخاذ تصمیم چندین بار به تعویق افتاد و سرانجام طرح‏های مربوط به این کشورها در 29 سپتامبر 1923 قوت اجرایى پیدا کرد. بر اساس تصمیم کمیسیون، سرزمین‏ های لبنان و سوریه تحت قیمومیت فرانسه قرار گرفت، و عراق، فلسطین و ماورای اردن تحت سیطره انگلستان درآمد. اگرچه سپردن حاکمیت سرزمین‏های اسلامی به فرانسه و انگلیس، خشم مردم مسلمان منطقه را برانگیخت، اما این دو کشور، سلطه خود را بر سوریه، لبنان، عراق، و اردن تحکیم بخشیدند و به ویژه انگلیس، زمینه لازم برای تشکیل دولت نامشروع صهیونیستی در فلسطین را فراهم کرد.

امضای قرارداد تقسیم لهستان بین آلمان و شوروی در جریان جنگ جهانی دوم (1939م)
با حمله قوای آلمان به لهستان و آغاز جنگ جهانی دوم، علی‏رغم مقاومت مردم ورشو پایتخت لهستان، این کشور در روز 27 سپتامبر تسلیم شد و نبرد لهستان در روز 28 سپتامبر به پایان رسید. در این جنگ، بیش از سی‏صد هزار لهستانی کشته و تعداد زیاد دیگری مجروح و مفقود شدند. با این حال، در روز 29 سپتامبر 1939م، آلمان و شوروی به عنوان فاتحان این نبرد، قرارداد جدیدی در مسکو امضا کردند و به تقسیم لهستان بین خود جنبه رسمی دادند. به موجب این قرارداد، سهم عمده‏ای از گوشت قربانی لهستان، یعنی یک‏صد و بیست هزار کیلومتر مربع از اراضی شرقی این کشور به شوروی تعلق گرفت و نزدیک به یک‏صد و چهارده هزار کیلومتر مربع از سرزمین‏های غربی آن نیز ضمیمه آلمان شد. لازم به ذکر است که انعقاد قرارداد جدید و تقسیم لهستان در واقع در پی توافقاتی بود که پنج هفته قبل از آن در اواخر اوت 1939م میان آلمان و شوروی به دست آمد و سران دو کشور آن را تایید کرده بودند. این نواحی در سال‏های جنگ جهانی دوم، صحنه نبردهای متعددی شد تا این‏که پس از جنگ، استقلال خود را باز یافت.

درگذشت “چارْلْز ریشْتِر” مخترع مقیاس میزان بزرگی زلزله (1985م)
چارلز ریشتر با همکاری یک محقق دیگر، در دهه 1930م، زلزله‏ ها را بر اساس دامنه امواج درونی آنها و مقدار انرژی که آزاد می‏کنند از یک تا نُه تقسیم بندی کرد و مقیاس ریشتر را به ثبت رساند. مقیاس ریشتر در هر مرحله بالاتر، نمایان‏گر افزایشی معادل ده برابر است به این معنی که موج‏های 7 ریشتری ده برابر بیشتر از امواج 6 ریشتری و صد برابرِ موج‏های تکان‏دهنده 5 ریشتری می‏باشد. قبل از آن، دانشمندان، زلزله‏ها را بر اساس اثرات ظاهری آن‏ها درجه بندی می‏کردند که مقیاس دقیق و قابل قبولی نبود. اگرچه مقیاس ریشتر برای مردم عادی معنای واضحی ندارد اما می‏توان با تبدیل این درجات به شدت و ضعف زمین لرزه به روشن کردن مفهوم آن کمک نمود. به این ترتیب زمین لرزه 1 ریشتری فقط با کمک وسائل و ابزار قابل کشف است اما زلزله 4/5 ریشتری به پدید آمدن خسارات منجر می‏شود. چارلز ریشتر سرانجام در بیست و نهم سپتامبر 1985م درگذشت.

تولد “میگل د سروانتس” شاعر و نویسنده بزرگ اسپانیایی (1547م) (ر.ک: 23 آوریل)
دون میگل د سِروانتِس ساآودرا (‎Don Miguel de Cervantes Saavedra)‏ (1547- 1616) رمان‌نویس، شاعر، نقاش و نمایشنامه‌نویس اسپانیایی بود. رمان مشهور دون کیشوت- که از پایه‌های ادبیات کلاسیک اروپا به‌شمار می‌آید و بسیاری از منتقدان از آن به عنوان اولین رمان مدرن و یکی از بهترین آثار ادبی جهان یاد می‌کنند -اثر اوست. به وی لقب شاهزادهٔ نبوغ داده‌اند. پدر وی حکیم(پزشک) بود. در سال 1551 پدرش به همراه خانواده به والادولید مهاجرت کرد. اما میگل در سال 1556 به کوردوبارفت. دربارهٔ تحصیلات ابتدایی میگل ابهاماتی وجود داردو اما بدون شک تحصیلات وی در سطح دانشگاهی نبوده‌اند. وی در سال 1556 در مادرید مستقر شد. وی در سال 1569 به دستور فلیپه دوم پادشاه وقت اسپانیا برای شرکت در جنگ به ایتالیا سفر کرد. وی به مطالعه برخی از آثار ادبی در آنجا پرداخت و تحت تاثیر هنر ایتالیایی قرار گرفت. سروانتس در جنگ لپانتو شرکت داشته‌است. دست چپ او در این جنگ به دلیل صدمه‌ای که به اعصاب دستش وارد شد از کار افتاد. او همیشه از شرکت در این جنگ با افتخار یاد می‌کرده‌است. او در سال 1572 به زندگی نظامی خود پایان داد و زندگی عادی خود را از سر گرفت.