به ساحت مقدس حضرت ختمی مرتبت ، مرد آسمانی ، پیامبر خوبی ها

 

اللهم انا نشکو الیک فقد نبینا صلواتک علیه و آله و غیبه ولینا و کثره عدونا و قله عددنا

 

و شده الفتن بنا و تظاهر الزمان علینا فصل علی محمد و آله و …

 

انگار دنیا به سرمان آوار شد ؛ دلمان شکست وقتی به ساحت مقدست اهانت شد …

 

به یاد تاریخ غم بارشما افتادم ! از همان اولی که دندانتان شکست !

 

از همان زمانی که برای تبلیغ دین خدا می رفتید و خاکروبه سرتان می ریختند !

 

از همان زمانی که خدیجه (سلام الله علیها) بود و مرهم به زخمهایتان می گذاشت !

 

از آن موقعی که خونین و مالین به خانه می رسیدید و مادرتان ! دخترتان !

 

آری فاطمه (سلام الله علیها) را می گویم ؛

 

با دستهای کوچکش صورتتان را پاک می کرد !

 

از همان روزهای نخست

 

که شما و یاران قلیلتان را به سخره گرفتند و آزار و اذیتشان کردند !

 

به یاد بلال افتادم که سنگ داغ به سیته اش می گذاشتند… به یاد یاسر … به یاد سمیه …

 

و به یاد پسر عموی عزیزت حضرت ابو تراب ، علی (علیه السلام)

 

اصلا شما خانواده کی رنگ خوشی دیده اید؟! مدام جسارت ! دائما اهانت !

 

دلم گرفت زمانی که به شما که خاتم رسولانید …

 

به شما که پیامبر خوبی ها هستید اینگونه روا می دارند…

 

آنقدر خوبید که فرمودید صحرای محشر ، همان زمانی که هرکس به فکر خودش است ،

 

همان روزی که همه فریاد وانفسا سر می دهند ، نه مادر فرزند می شناسد و نه فرزند پدر را

 

فقط شمائید که فریاد وا امتا سر می دهید !

 

چه کنیم که معرفتمان نسبت به شما و اهل بیتتان کم است …

 

راستی توفیق درک حضور را هم خودتان به در راه ماندگان امتتان عنایت بفرمائید .

 

اللهم العن الجبت و الطاغوت

 

محترق الشهداء – حمزه اسماعیلی

One thought on “پیامبر خوبی ها”

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *