گرمای تابستان و صرفهجویی در مصرف انرژی به خصوص انرژی مورد استفاده در بخش تهویه مطبوع، موجب شده است که بسیاری از مردم کره جنوبی امسال شرایط نامطلوبی را تجربه کنند.
خبرآنلاین به نقل از بی بی سی نوشن: در حالی که تلاشهایی برای تبلیغ استفاده نکردن از یونیفرمهای رایج در جریان است، بسیاری از کارمندان اداری، کنار گذاشتن رسوم لباس پوشیدن سنتی خود را کار دشواری میدانند.
امسال، در آب و هوای شرجی تابستان کشور کره، که دمای دورن ساختمانها گاهی تا 28 درجه سانتیگراد هم میرسد، سامانههای تهویه مطبوع تمام ادارههای دولتی خاموش هستند.
این موضوع به خاطر کمبود برق است، مسئلهای که تابستان گذشته باعث قطع برق در شهرهای بزرگ کره و شرمندگی مقامات دولتی شد.
دولت کره جنوبی ضمن این که به سیاستهای دوستدار محیط زیستی خود میبالد به فکر انتخابات پیش رو نیز هست و به همین دلیل، امسال، قانونهای تابستانی با جدیت بیشتری نسبت به سالهای گذشته اجرا میشوند.
این شرایط موجب میشود کار کردن در آب و هوای شرجی سئول، که باعث میشود بدن افراد بوی نامطبوعی نیز بدهد، بسیار دشوار شود.
متوسط دمای سئول بین -9 تا 24 درجه سانتی گراد و کمترین و بیشترین دمای ثبت شده آن هم به ترتیب -24 و 37 درجه سانتی گرادبوده است.
برای حل این مشکل، رئیس جمهور «آئیننامه پوشش تابستانی» را ابلاغ کرده است که به کارکنان اجازه میدهد پوشیدن یونیفرمهای رایج را که شامل کت و شلوار مشکلی و پیراهن سفید رنگ است کنار بگذارند.
احتمالا هماکنون در دفتر رئیس جمهور از کت و کروات استفاده نمیشود و کارمندان اجازه دارند پیراهنهای آستین کوتاه و رنگی بپوشند.
برای نمونه، خود رئیس جمهور جلسههای هیئت دولت را در حالی که پیراهن آستین کوتاه به تن دارد برگزار میکند.رئیس جمهورهای کره، به طور معمول در انظار عمومی کت و شلوار مشکی رنگ میپوشند.
شهردار سئول، پا را از این هم فراتر گذاشته و به کارمندان خود گفته است که آزاد هستند تا با شلوارک و صندل سر کار خود حاضر شوند.
اما مردم از این که پاهایشان در محل کار در معرض دید باشد احساس خوبی ندارند.
عکاسان کرهای مشتاقانه جلوی ساختمان شهرداری حاضر شدند تا از کارمندانی که با پاهای برهنه به سر کار خود میروند عکس بگیرند اما تنها توانستند دو نفر را با این نوع لباس پیدا کنند.
نوع پوشش در کره جنوبی پیرو یک فرهنگ بسیار سختگیرانه و سنتی است. اندک کسانی که نوع لباسهای خود را تغییر دادهاند نسبت به دیگران عجیب به نظر میرسیدند. مردم فکر میکنند این سبک پوشش غیر عادی است.
زیر پا گذاشتن و شکستن سنتها در کره دشوار است. به غیر از چند مقام عالی رتبهای که نام برده شدند، کارمندان ارشد حتی با وجود آب و هوای سونا گونه در دفتر ریاست جمهوری، هنوز هم کت و شلوار میپوشند.
اما دلیل واقعی این عدم استقبال ممکن است پیچیده باشد؛ شاید آنها میترسند با پوشیدن لباسهای غیر رسمی در جلوی همکاران درجه پائینترشان، بخشی از قدرت و نفوذ خود را از دست بدهند.یا شاید به این دلیل ساده که یک لباس و یونیفرم مطابق با مد روز برای کارکنان وجود ندارد.
بسیاری از مردان مسنتر، پیراهن غیر سفید رنگ ندارند و علاقه ندارند در محل کارشان لباس تعطیلات خود را به تن داشته باشند.
و به همین علت، هنوز هم به طور بسیار معمول، کارکنان کت به تن دارند و دکمه آستینهای خود را میبندند.
سنتهای مربوط به لباس پوشیدن در کره با اهمیت هستند. آنها یک روش برای به نمایش گذاشتن قدرت و اعتبار فرد هستند. حتی اگر این موضوع را هم در نظر نگیریم، هر کس با پیروی از آنها، مانند سایرین به نظر میرسد.
هیچ کس تا وقتی رئیس، کت خود را در نیاورده این کار را انجام نمیدهد، مهم نیست هوا چقدر گرم است. بنابراین، کارکنان دولت به دنبال روشهای دیگری را برای غلبه بر گرمای طاقتفرسای تابستان میگردند.
یکی از این راهکارها، استفاده مخفیانه از پنکه شخصی است؛ اما هنگامی که این وسیله به پریز برق وصل شود تمام تلاشها و سختگیریها برای کاهش مصرف الکتریسیته را نقش بر آب میکند. استفاده از این وسیله آن قدر رایج شد که یکی از وزارتخانهها، بازرسانی را برای یافتن این وسایل سرمازا و توقیف کردن آنها به کار گرفت.
در زمستان هم شرایط مشابه است؛ کارکنان دولت در حالی که کت و دستکش به تن دارند و پتو به دور خود پیچیدهاند بر روی صندلیها خود مینشینند و از وسایل گرمازای شخصی استفاده میکنند چون سامانههای گرمایی ساختمانها خاموش هستند.
امسال، در آب و هوای شرجی تابستان کشور کره، که دمای دورن ساختمانها گاهی تا 28 درجه سانتیگراد هم میرسد، سامانههای تهویه مطبوع تمام ادارههای دولتی خاموش هستند.
این موضوع به خاطر کمبود برق است، مسئلهای که تابستان گذشته باعث قطع برق در شهرهای بزرگ کره و شرمندگی مقامات دولتی شد.
دولت کره جنوبی ضمن این که به سیاستهای دوستدار محیط زیستی خود میبالد به فکر انتخابات پیش رو نیز هست و به همین دلیل، امسال، قانونهای تابستانی با جدیت بیشتری نسبت به سالهای گذشته اجرا میشوند.
این شرایط موجب میشود کار کردن در آب و هوای شرجی سئول، که باعث میشود بدن افراد بوی نامطبوعی نیز بدهد، بسیار دشوار شود.
متوسط دمای سئول بین -9 تا 24 درجه سانتی گراد و کمترین و بیشترین دمای ثبت شده آن هم به ترتیب -24 و 37 درجه سانتی گرادبوده است.
برای حل این مشکل، رئیس جمهور «آئیننامه پوشش تابستانی» را ابلاغ کرده است که به کارکنان اجازه میدهد پوشیدن یونیفرمهای رایج را که شامل کت و شلوار مشکلی و پیراهن سفید رنگ است کنار بگذارند.
احتمالا هماکنون در دفتر رئیس جمهور از کت و کروات استفاده نمیشود و کارمندان اجازه دارند پیراهنهای آستین کوتاه و رنگی بپوشند.
برای نمونه، خود رئیس جمهور جلسههای هیئت دولت را در حالی که پیراهن آستین کوتاه به تن دارد برگزار میکند.رئیس جمهورهای کره، به طور معمول در انظار عمومی کت و شلوار مشکی رنگ میپوشند.
شهردار سئول، پا را از این هم فراتر گذاشته و به کارمندان خود گفته است که آزاد هستند تا با شلوارک و صندل سر کار خود حاضر شوند.
اما مردم از این که پاهایشان در محل کار در معرض دید باشد احساس خوبی ندارند.
عکاسان کرهای مشتاقانه جلوی ساختمان شهرداری حاضر شدند تا از کارمندانی که با پاهای برهنه به سر کار خود میروند عکس بگیرند اما تنها توانستند دو نفر را با این نوع لباس پیدا کنند.
نوع پوشش در کره جنوبی پیرو یک فرهنگ بسیار سختگیرانه و سنتی است. اندک کسانی که نوع لباسهای خود را تغییر دادهاند نسبت به دیگران عجیب به نظر میرسیدند. مردم فکر میکنند این سبک پوشش غیر عادی است.
زیر پا گذاشتن و شکستن سنتها در کره دشوار است. به غیر از چند مقام عالی رتبهای که نام برده شدند، کارمندان ارشد حتی با وجود آب و هوای سونا گونه در دفتر ریاست جمهوری، هنوز هم کت و شلوار میپوشند.
اما دلیل واقعی این عدم استقبال ممکن است پیچیده باشد؛ شاید آنها میترسند با پوشیدن لباسهای غیر رسمی در جلوی همکاران درجه پائینترشان، بخشی از قدرت و نفوذ خود را از دست بدهند.یا شاید به این دلیل ساده که یک لباس و یونیفرم مطابق با مد روز برای کارکنان وجود ندارد.
بسیاری از مردان مسنتر، پیراهن غیر سفید رنگ ندارند و علاقه ندارند در محل کارشان لباس تعطیلات خود را به تن داشته باشند.
و به همین علت، هنوز هم به طور بسیار معمول، کارکنان کت به تن دارند و دکمه آستینهای خود را میبندند.
سنتهای مربوط به لباس پوشیدن در کره با اهمیت هستند. آنها یک روش برای به نمایش گذاشتن قدرت و اعتبار فرد هستند. حتی اگر این موضوع را هم در نظر نگیریم، هر کس با پیروی از آنها، مانند سایرین به نظر میرسد.
هیچ کس تا وقتی رئیس، کت خود را در نیاورده این کار را انجام نمیدهد، مهم نیست هوا چقدر گرم است. بنابراین، کارکنان دولت به دنبال روشهای دیگری را برای غلبه بر گرمای طاقتفرسای تابستان میگردند.
یکی از این راهکارها، استفاده مخفیانه از پنکه شخصی است؛ اما هنگامی که این وسیله به پریز برق وصل شود تمام تلاشها و سختگیریها برای کاهش مصرف الکتریسیته را نقش بر آب میکند. استفاده از این وسیله آن قدر رایج شد که یکی از وزارتخانهها، بازرسانی را برای یافتن این وسایل سرمازا و توقیف کردن آنها به کار گرفت.
در زمستان هم شرایط مشابه است؛ کارکنان دولت در حالی که کت و دستکش به تن دارند و پتو به دور خود پیچیدهاند بر روی صندلیها خود مینشینند و از وسایل گرمازای شخصی استفاده میکنند چون سامانههای گرمایی ساختمانها خاموش هستند.