داریوش سجادی در وبلاگ “سخن” نوشته است:
آقای مصطفی تاجزاده اخیراً و بمناسبت سالگرد انتخابات ریاست جمهوری سال 88 و اغتشاشات بعد از آن اقدام به تحریر نامه‌ای مفصل و معترضه کرده است.
هر چند محتوای این نامه بتناوب برخوردار از مغالطه است (اگر فرصتی شد به مغالطه های این نامه خواهم پرداخت) اما یک نکته در این نامه برجستگی خاص دارد آن هم آنجائی که ایشان در فرازی از نامه خود، حکومت را در برخورد با مخالفان توصیه به رویکرد سران روسیه در برخورد متساهلانه با معترضین به نتیجه انتخابات اخیر ریاست جمهوری در مسکو می کنند.
این در حالی است که سه سال پیش جماعت موسوم به «سبز» کل پروسه انتخابات سال 88 را «کودتای روسی» فهم و معرفی می کرد و بتناوب با شعار «مرگ بر روسیه» اصرار داشتند انتخابات مزبور یک کودتای روسی است و اکنون با فراموشی آن ادعاها، روسیه را بعنوان الگوی قابل استناد برای دمکراسی ماخذ قرار داده اند!
قهراً برای اصلاح رفتار حکومتی که محصول کودتائی خارجی (روسی) فرض شده نباید و نمی توان آن حکومت را توصیه به الگوبرداری از رفتار داخلی صاحب کودتا (روسیه) کرد. در فرض کودتائی محسوب کردن حکومت در ایران باید پذیرفت حکومت کودتا از خود اختیار ندارد و تابع مرکز (مسکو) است.
این تناقض تداعی کننده «بایرام لودر» در اخراجی های ده نمکی است وقتی برای ابراز مودت با بعثی ها شعار «درود بر صدام یزید کافر» را سر می داد!