وصيتنامه شهيد عليرضا عنايت نژاد عمران
نام پدر : اصغر
تاریخ تولد: 1344/11/30
تاریخ شهادت: 1366/02/19
محل شهادت: شلمچه
دنيا ارزانى دنياپرستان
«خدايا، من فقط در راه تو میجنگم نه براى زمين گشائى، نه براى قهرمان شدن و… فقط هدفم توئى»
اى برادران و خواهران مسلمان و ايرانيم! تاريخ يك بار ديگر تكرار مىشود. در يك طرف لشكر اسلام و در طرف ديگر لشكر كفر. در يك طرف حسين زمان و در طرف ديگر يزيد زمان. حسين زمان خمينى و يزيد زمان صدام و اربابانش.
مانع اعزام فرزندان و عزيزانتان به جبهه نشويد. مثل آنانى نباشيد كه در صحراى كربلا، آن زمانى كه امام فرمودند هركسى میخواهد برود، ما كشته خواهيم شد و بعد ابا بر سر نهادند و نور چراغ را پايين آوردند، همه او را به غير از اهل بيت و چند نفر ديگر ترك گفتند. شما كه هر دم حسرت میكشيد كه كاش ما در زمان امام حسين(ع) بوديم و او را كمك میكرديم الان هم صحراى كربلاست.
با نام خالق محبوبم. خدايى كه به من جان داد تا عبد و بنده او باشم و جز او را نپرستم و با سلام به حضرت مهدى(عج)، يگانه منجى عالم بشريت و با درود بر نائب برحقش روح خدا امام امت و با ياد شهيدان گلگون كفن و هميشه جاويد انقلاب اسلامى و به اميد شفاى معلولين و مجروحين و پيروزى نهائى رزمندگان اسلام و با سلام خدمت خانواده ام و با تقديم بهترين آرزوهاى قلبى و توفيق هرچه بيشتر. اميدوارم سلام مرا پذيرا باشيد و اگر نارضايتى از بنده داشتيد مرا عفو فرمائيد.
از اينكه در حال حاضر در بين شما نيستم از من ناراحت نباشيد، زيرا جز آنچه مورد رضايت حضرت حق بوده است، انجام نداده ام. میدانم چه احساسى داريد. چون در بين شما زندگى كرده ام. اميدوارم كه ذرهاى غم و اندوه به خود راه ندهيد. زيرا آن كس كه به من جان داد و حيات بخشيد خودش هم براساس وعده اى كه فرمود خريدار جانم شد و من هم با كمال ميل، جان بی مقدارم را به او تقديم كردم و اميد آن دارم كه در جوار قربش جاى گيرم.
دوستان من آن كسانى هستند كه راه مرا ادامه دهند.
ما نه با عراق بلكه با تمام قدرتهايى كه از اسلام بيمناكند در جنگ هستيم.
