در این خصوص ناگفته‌هایی وجود دارد که بازگو کردن گوشه‌ای از آن می‌تواند تا حدی پرده از این مسئله برداشته و برخی زوایای پنهان این امر را روشن کند.
علی لیالی در دی ماه سال 88 به عنوان رئیس سازمان حج و زیارت منصوب شد که البته انتصاب وی و عزل خاکسار قهرودی با توجه به شائبه وابستگی لیالی به لیدر جریان انحرافی(17 ماه معاونت لیالی در سازمان میراث فرهنگی در دولت نهم) باعث بروز مناقشات زیادی در مجموعه سازمان حج و بعثه مقام معظم رهبری شد.
اما به هر ترتیب، علی لیالی از سال 88 سکان هدایت سازمان حج و زیارت را به دست گرفت؛ وی در حالی به این سمت منصوب شد که در کارنامه کاری خود سابقه بیش از 20 سال خدمت در مجموعه سازمان حج و زیارت را داشت و تنها در مقطع مسئولت خود در سازمان میراث فرهنگی، از حوزه حج و زیارت منفک شده بود با این حال وی در شرایطی رئیس سازمان حج و زیارت شد که احتمالات خاصی درباره سمت و سوی تصمیمات وی در حوزه حج و زیارت وجود داشت.
شاید نخستین تحرک و اقدامی که به شائبه‌های مطرح در خصوص انتصاب لیالی دامن زد، تلاش جریان انحرافی برای ادغام سازمان حج با مجموعه میراث فرهنگی بود که این طرح با آمدن لیالی کلید خورد چنانچه وی در مراسم تودیع روز گذشته خود از ریاست سازمان حج با صراحت به این مسئله اشاره کرد و گفت: «با حكم وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي، رياست سازمان حج و زيارت به من پيشنهاد شد تا مقوله‌ي جابه‌جايي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و ادغام با حج و زيارت پيگيري شود.» که البته این اظهارات اخیر لیالی می‌تواند نوعی افشاگری علیه جریان انحرافی درباره حوادث آن مقطع زمانی تلقی شود.
در نهایت طرح ادغام سازمان حج و زیارت با میراث فرهنگی با ورود بعثه و مخالفت علنی مقام معظم رهبری با این طرح، ناکام ماند و قضیه خاتمه یافت.
اما هر چه زمان از مسئولیت لیالی در سازمان حج و زیارت گذشت، نشان داد که وی چندان روی خوشی هم به لیدر جریان انحرافی نشان نمی‌دهد و خط‌مشی نسبتا مستقلی را در اجرای سیاست‌ها و برنامه‌های خود در سازمان حج و زیارت در پیش گرفته است تنها در مواردی مانند انتصاب آقای “ع” به سمت معاونت حج و عمره سازمان بود که وی به خواست مستقیم لیدر جریان انحرافی تن داد و البته در مراسم تودیع خود نیز به این مسئله هم اعتراف کرد.
در واقع لیالی با در دستور کار قرار دادن خط‌مشیی که از سوی بعثه مقام معظم رهبری در حوزه حج و عتبات ترسیم شده بود، نشان داد که چندان تمایلی به نزدیکی و تن دادن به خواسته‌‌های جریان انحرافی در سازمان ندارد و لااقل در طول یک سال گذشته با اصرار معناداری سعی در اعلام علنی این مسئله نیز داشت به گونه‌ای که در بسیاری از دیدار‌ها، برنامه‌های کاری و نشست‌های خبری خود به صراحت خود را “مجری و خادم طرح‌ها و سیاست‌های اعلامی از سوی بعثه مقام معظم رهبری” معرفی می‌کرد.
البته سخنان حجت‌الاسلام قاضی عسگر؛ نماینده ولی فقیه و سرپرست حجاج در مراسم روز گذشته تودیع لیالی به نوعی مهر تایید بر عملکرد و ادعاهای لیالی در خصوص حرکت در مسیر ترسیمی از سوی بعثه مقام معظم رهبری زد.
اما شاید مهم‌ترین حرکتی که تقابل مستقیم لیالی با لیدر جریان انحرافی را آشکار کرد، برکناری و عزل چند ماه پیش “ع” از سمت معاونت حج و عمره سازمان بود که این حرکت لیالی با توجه به ارتباط مستقیم آقای “ع” با جریان انحرافی، معنای آشکار و پیام روشنی با خود به همراه داشت.
البته در این گیرودار، برخی اخبار نیز در خصوص تخلفات “ع” در واگذاری خارج از چارچوب چند هزار فیش “عمره مفرده” نیز درز کرد که مزید بر علت عزل “ع” توسط لیالی شد.
در پی عزل “ع” و با توجه به خط مشی مستقلی که لیالی در پیش گرفته بود و خود را مجری سیاست‌های اعلامی از سوی بعثه مقام معظم رهبری می‌دانست، شاید برکناری ناگهانی لیالی از ریاست سازمان حج و زیارت چندان هم بعید به نظر نمی‌رسید تا سرانجام هفته گذشته و در اقدام ناگهانی خبر عزل لیالی و انتصاب موسوی به این سمت اعلام شد.
در واقع جریان انحرافی با آوردن لیالی به سازمان حج به اهداف خود دست پیدا نکرد و این شد که به فکر تغییر و تحولات جدیدی افتاده است.
حال باید منتظر ماند و دید که “سید احمد موسوی” در کسوت رئیس جدید سازمان حج و زیارت چه خط مشی را در پیش خواهد گرفت و در طول یک سال و چند ماهی که از عمر دولت احمدی‌نژاد باقی مانده از خود چه عملکرد و خاطره‌ای را به یادگار خواهد گذاشت؛ بویژه اینکه موسوی در جریان انتخابات مجلس نهم از نامزدهای اصلی جریان جنجالی دولت شناخته می شد.