چرا آدمی حریت خود را می بازد

به گزارش پایگاه خبری هرازنیوز، حجت الاسلام ابراهیم یعقوبیان در سلسله یادداشت هایی که به پایگاه خبری هرانیوز ارسال می نمایند نوشت : 

السلام والرحمه
از قدیم رسم حوزه ها‌ بر این بود که چهارشنبه ها یا پنج‌ شنبه ها از محضر اساتید اخلاق بهره می بردند تا جان را در مسیر شدن و صیرورت یاری رسانند زیرا
طی این مرحله بی همرهی خضر بسیار دشوار یا غیر ممکن است.
در روزگار ما که تا حدی دستیابی به چنان صاحب نفسان و کیمیاگران دشوار می نماید می توان به مصداق تواصوا بالحق به تعاون بر خیزیم به میزان توشه و توان یکدیگر را یاری رسانیم باشد که امداد غیبی نیز به مدد آید.
مطلب اول:
ملای رومی در مورد امیر المومنین علیه السلام می نویسد که آن حضرت در پاسخ عمرو بن عبدود فرمودند:
رخت خود را من زره برداشتم
غیر حق را من عدم انگاشتم
آیا ما نیز چنینیم که جز به حق دل ندهیم؟
اعراض از هر چه حق نیست و صبغه حق ندارد شرط مهم سیر و صیرورت است.
آیا حق را می شناسیم و خواستار و تابع حقیم؟
غیر حق را عدم انگاشتن گره های سخت زندگی را می گشاید!
مطلب دوم:
چرا گاه مثل کبکیم و خوش می خرامیم و گاه چون کلاغ ناهنجار می رویم؟
منشا این ناهماهنگی و یکنواخت نبودن در عمل و رفتار چیست؟
منشا آن انتظام نداشتن افکار و احساسات است.آشفتگی در عمل محصول و معلول آشفتگی روح است و آشفتگی روح معلول عدم حریت.
آنچه این ناهماهنگی را بر می دارد حریت و آزادگی است یعنی:
قبله عشق یکی باشد و بس
والا:
تا به هر صورت نظر داری به معنی تیره ای
اما سوال عمده این است که
چرا آدمی حریت خود را می بازد و اسیر کثرات می شود؟
سرش آن است که دل اسیر شهوات است.
چه باید کرد تا دل از شهوات رها گردد؟
در روایات آمده است برای آنکه دل مغلوب شهوات نگردد؛
هر صبح و شب یازده مرتبه سوره توحید بخوانید.
دیگر آنکه دستور العمل امیرالمؤمنین‌ علیه السلام که به نوف بکالی فرمودند و در صحیفه علویه آمده را عمل کنیم.
تا یار که را خواهد و میلش به که باشد.
والسلام علیکم و رحمه الله.