اگرچه فصل اسکی و استفاده از پیست‌های اسکی رونق گذشته را ندارد و در یکی از راکدترین سال‌های خود قرار دارد، اما خطرات آن هر سال رو به افزایش است. این خطرات هم مربوط به راه‌های منتهی به پیست‌های اسکی می‌شود و هم مرتبط به تجهیزات موجود. اجاره دادن پیست‌های اسکی به بهره برداران شخصی در مدت زمان کوتاه از برخی پیست‌های اسکی طفلی سرراهی ساخته که سرپرست مشخصی ندارد.
نمونه آن پیست بین المللی اسکی دیزین است که یکی از بهترین و بزرگترین پیست‌های اسکی نه تنها ایران بلکه خاورمیانه است. ظرفیتی عظیم با نیرو‌های توانمند بومی که بدون سروسامان یافتن هر سال از فردی به فرد دیگر دست به دست می‌شود.
نهاد‌ها فقط هشدار می‌دهند!
اگرچه انتظار می‌رفت با ورود نهادی به نام سازمان ملی استاندارد به پیست‌های اسکی خیال مردم از ایمنی حضورشان در پیست‌های اسکی راحت شود، اما ظاهرا این نهاد تنها نقش هشدار دهنده را ایفا می‌کند و در هیچ موردی توانایی بازدارندگی از بازگشایی و بهره برداری پیست‌های اسکی را ندارد.
ناظرانی که خود حکم می‌گیرند!
ماجرا وقتی نگران کننده‌تر می‌شود که برخی از همین ناظران سازمان استاندارد خود در بعضی پیست‌های اسکی حکم گرفته و مشغول به کارند. به نوعی این ناظرین برخی اوقات بر کار خود نظارت می‌کنند و به خود تاییدیه می‌دهند!
قرارداد عجیب پیست اسکی
ماجرای اجاره پیست بین المللی دیزین توسط مستاجر جدید با چندین قسط که هنوز پرداخت آن‌ها صورت نگرفته است وقتی جالب‌تر می‌شود که مستاجر این اجازه را دارد در میانه راه با بهانه عدم استاندارد پیست از ادمه همکاری سرباز بزند و از پرداخت مابقی اقساط خودداری کند، اتفاقی که در پی نامه‌های اخیر سازمان استاندارد استان البرز بسیار محتمل است.
شکراللهی: مسئولیت هر اتفاقی در خطوط تایید نشده دیزین برعهده خودشان است
فتانه شکراللهی مدیرکل استاندارد البرز در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص وضعیت استاندارد پیست اسکی دیزین گفت: مکاتبات خوبی با پیست دیزین داشته ایم و در یک سال گذشته اقدامات بسیار خوبی در این پیست انجام شده است. آن‌ها توانستند استاندارد و تاییدیه بازرسی دو خط را بگیرند، اما در چند خط، خطوط کابل ها، تله کابین و تله سیژ هنوز استانداردی صادر نشده است.
وی در پاسخ به این سوال که بازرسی و تایید استاندارد خطوط نامبرده تا چه زمانی طول می‌کشد گفت: فعالیت اصلاح عدم انطباق‌ها انجام شده است و فکر می‌کنم این موضوع تا اردیبهشت طول بکشد.
شکراللهی در پاسخ به این سوال که پس با این حساب این خطوط در دیزین نباید مورد بهره برداری قرار بگیرد گفت: قاعدتا نباید مورد بهره برداری قرار بگیرد و هر اتفاقی بیفتد مسئولیتش با خود آنهاست.
مسئولیت نظارت بر پیست‌های اسکی با کیست؟
موضوع فقط به پیست اسکی دیزین ختم نمی‌شود، آیا پیست توچال یا دربندسر و آبعلی هم استاندارد لازم برای بهره برداری را دارند؟ اگر ندارند چرا مورد استفاده عموم قرار می‌گیرند و اگر در یک جمله بخواهیم خلاصه تمام دغدغه‌ها را بگوییم مسئولیت نظارت بر پیست‌های اسکی چه کسی و یا چه نهادی است؟
اگر مثل حالا که همه فقط نامه می‌دهند و خود را مبرا از مسئولیت پذیرفتن خطرات و حوادث احتمالی می‌دانند پس به نگهبانان پیست‌های اسکی کشور پیشنهاد می‌شود بر سردر ورودی پیست تابلویی با این مضمون بزنند که «مسئولیت هر اتفاقی با خودتان است!»
مسئول مرگ یک کارگر مشخص نشد
شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی که یک طرف قرارداد پیست‌های اسکی است باید تکلیف را مشخص کند و پاسخ بدهد که مسئول مرگ یک کارگر در حادثه ریزش بهمن در جاده شمشک با کیست؟ شرکتی که برای تجهیز ورزشگاه آزادی و برگزاری مسابقه فوتبال تلاش زیادی از خود نشان داد و مسئولانش کاملا در رسانه‌ها حضور داشتند باید در رشته‌های غیر فوتبالی هم که کمتر به چشم می‌آیند حضور پیدا کنند.
نقش یک «ژن» خوب در قراردادی که با جان مردم بازی می‌کند
در این مورد گفته می‌شود یک «ژن» خوب که نسبت نزدیکی هم با یکی از مسئولان ورزش دارد در قرارداد پیست دیزین سهیم است و به واسطه همین ارتباط قرارداد را به گونه‌ای تنظیم کرده که در میانه‌های راه می‌توانند به بهانه «غیراستاندارد» بودن پیست مبالغ اجاره و تعهد داده شده را پرداخت نکنند و قرارداد را فسخ کنند.
خبرنگار ما کسب اطلاع کرده است در مورد غیراستاندارد بودن پیست‌های اسکی خصوصا پیست اسکی دیزین نامه نگاری‌هایی در سطح مسئولان رده بالای کشور انجام شده و تذکرات لازم برای استفاده نکردن از این پیست‌ها داده شده است، اما ظاهرا هنوز هیچ مسئولی در این مورد واکنشی نشان نداده است.