دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، روز گذشته (سه‌شنبه) در دومین حضور خود درمجمع عمومی سازمان ملل در بخشی از سخنرانی‌اش در این نشست مدعی شد که ایران پس از برجام بودجه نظامی خود را افزایش داده است.
او در این رابطه گفت: «برجام ثروت باد‌آورده‌ای را نصیب رهبران ایران کرد. در سالهای پس از توافق هسته‌ای، بودجه نظامی ایران تقریبا 40 درصد رشد کرد و دولت ایران از این منابع مالی برای ساخت موشک‌های هسته‌ای، افزایش سرکوب، حمایت از تروریسم و ایجاد آشوب در سوریه و یمن استفاده کرد!»
البته رئیس‌جمهور آمریکا بر فرض درست بودن ادعایش درباره افزایش یافتن بودجه دفاعی ایران هیچ اشاره‌ای به افزایش همزمان تهدیدات تروریستی طی چند سال اخیر در منطقه که طبیعتا نیازمند تمهیدات بیشتری برای تقویت امنیت کشور است و همچنین افزایش سرسام‌آور بودجه نظامی کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس که خریدار عمده تسلیحات نظامی آمریکا هستند، نکرد اما نکته جالب این بخش از صحبت‌های او حرف‌های متناقضی بود که در ابتدای سخنرانی‌اش به زبان آورده بود.
ترامپ در حالی در سخنرانی روز گذشته خود در مجمع عمومی سازمان ملل از افزایش بودجه دفاعی ایران انتقاد کرد که در بخش ابتدایی سخنرانی‌اش، افزایش تاریخی بودجه نظامی آمریکا را یکی از دستاوردهای مهم دولتش برشمرده بود.
وی در ابتدای سخنرانی‌اش و پیش از آنکه افزایش بودجه دفاعی ایران را بدون اشاره به افزایش تهدیدات گروه‌های تروریستی و تکفیری در منطقه دستاویزی برای توجیه خروج خود از برجام قرار دهد، در حین بازشماری اغراق‌آمیز دستاوردهای دولتش که البته با خنده تمسخرآمیز حضار همراه شد(!) گفت که دولت او امسال توانست بودجه نظامی آمریکا را به رکورد تاریخی 716 میلیارد دلار برساند و در ادامه مدعی شد که با این بودجه، ارتش آمریکا قدرتمندتر از همیشه و آمریکا امن‌تر از گذشته خواهد شد.
حال، با توجه به این موضع‌گیری دوگانه ترامپ در سازمان ملل، این سوال مطرح می‌شود که چگونه ممکن است افزایش بودجه نظامی برای یک کشور، دستاوردی برای قوی‌تر شدن و امن‌تر شدن و برای یک کشور دیگر، اقدامی در جهت تنش‌زایی در منطقه محسوب شود؟! و سوال دیگر اینکه چرا از دید رئیس‌جمهور آمریکا افزایش چشمگیر بودجه نظامی عربستان، بحرین و امارات طی سالهای پس از برجام یعنی همان مقطعی که او مدعی افزایش بودجه دفاعی ایران است، هیچ محلی از اعراب ندارد؟
اما هر دوی این پرسش‌ها می‌توانند یک پاسخ داشته باشند و آن اینکه کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس بودجه نظامی خود را صرف خرید تسلیحات آمریکایی می‌کنند و تا زمانیکه دلارهای نفتی از طریق خریدهای هنگفت تسلیحاتی مجددا وارد چرخه اقتصاد آمریکا می‌شوند، افزایش بودجه نظامی نه تنها خشونت‌طلبی و سلطه‌طلبی محسوب نشده، بلکه گامی در جهت صلح و تامین امنیت به شمار می‌رود.
طبق گزارش موسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم، عربستان سعودی در سال 2017 با 69.4 میلیارد دلار هزینه‌کرد نظامی بالاتر از روسیه و پس از آمریکا و چین در جایگاه سوم جهان قرار گرفت. این موسسه همچنین امارات را در میان 15 کشور اول جهان به لحاظ بودجه نظامی قرار داد. حال آنکه ایران از حیث مخارج نظامی در هیچ یک از رده‌بندی‌های معتبر بین‌المللی در جایگاه بالایی قرار ندارد.
در بابِ بودجه نظامی هنگفت آمریکا نیز همین بس که رابرت ریچ، استاد دانشگاه برکلی آمریکا، چندی پیش در واکنش به امضای بودجه 716 میلیارد دلاری پنتاگون از سوی ترامپ در صفحه توییتر خود نوشت: «حتی اگر بودجه 2019 پنتاگون را نصف کنیم، باز هم بیشتر از مجموع بودجه نظامی چین، روسیه، ایران و کره شمالی است.»