شعر مادر

شعر مادر « فرشته ی محبّت »

مادرا ، بادَت مبارک ! جشن میلاد بتول
خرّم ایّامت ! اَزیرا پیرو زهرا ستی
گفت پیغمبر: که «جنّت زیر پای مادر است»
نازمَت مادر، که از خُلد بَرین والاستی
نیست گردد بَرّ هستیَم، اگر لطفَت
نبود
قطره ای باشم بلاشک، فی الیقین دریاستی
جسم و جانم تشنه ی مِهر تو می باشد ببار
با تو من سیراب گردم ، اَبر سیل آساستی
کوله بارِ عشق بستی،مَرمَرا هنگام
رزم
هم نسیبه ، هم سمیّه ، زینبی کبرا ستی
درس عفّت، مشق غیرت، عِرق و
پاکی دامنی
در کلاسَت دوره دیدم، مادر عیسا ستی
دست و پایت را ببوسم هر زمانه باغرور
خیر دنیایی ز بهرم، مایه ی عقبا
ستی
گر چه نامیدی حبیبم،لیک برگویم همی
هم حبیب بی ریایی،هم«حبیب»الله
ستی

آمل، نیک نژاد نیاکی ۱۳۷۳/۳/۲