اصرار فدراسیون ورزشهای همگانی در کشاندن مردم در جای جای ایران به برنامهای تحت عنوان همایش پیادهروی آن هم با لباسهایی رسمی و نه ورزشی، جای تامل دارد.
به گزارش ایسنا، رهبر معظم انقلاب سیاستهای کلی نظام در بخش سلامت را به دستگاههای مربوطه ابلاغ فرمودند که در یکی از این بندها تاکید شده: “استفاده عموم مردم از امکانات ورزش همگانی، تضمین کننده سلامتی توام با شادابی و تندرستی آنان خواهد بود”. ایشان علاوه بر این، بارها در دیدار با ورزشکاران و مسولان ورزشی بر ضرورت توجه به توسعه ورزش همگانی در اقصی نقاط کشور تاکید کردهاند و همواره دل نگرانی ایشان و دیگر مسولان عالیرتبه نظام از مغفول ماندن این حوزه مهم و حیاتی در مقابل توجه بیش از حد به ورزش قهرمانی بوده است که این میزان اهمیت به ورزش همگانی و دغدغه برای ورزش نکردن مردم جای تقدیر دارد.
اما آیا در کارزار عمل نیز مسوولان ورزش همگانی و در راس آنها مسولان فدراسیون ورزش های همگانی متناسب با تاکیدات رهبر معظم انقلاب و دیگران مسولان عالیرتبه نظام توانستهاند کارآیی لازم در این زمینه را داشته باشند و برنامههایی درست و اصولی برای پاسخ به این نیاز جدی در جامعه پی ریزی و پیاده کنند؟
آیا اصرار بر روشهای غیر علمی و نمایشی میتواند از گسترش روزافزون انواع و اقسام بیماریهای قلبی، عروقی، ناهنجاریهای حرکتی، اعتیاد روز افزون و… که ورزش اصولی و منظم یکی از مهمترین عوامل جهت جلوگیری از آنهاست پیشگیری کند؟
سالهاست برگزاری مراسمهایی تحت عنوان همایشهای پیادهروی و پخش زنده آن از سیما در دستور کار علی مجدآرا رییس فدراسیون ورزشهای همگانی قرار گرفته است. تا همین چند ماه پیش جوایزی چون خودروی پراید عامل مهم کشاندن مردم در هر سن و جایگاهی و تحت هر شرایطی به سمت پیادهروی صبحگاهی در نقاط مختلف کشور بود.
صرف نظر از انگیزه مردم برای رفتن به چنین همایشی، نوع پوشش نفرات شرکت کننده در این پیادهروی نیز در نوع خود جالب و البته عجیب است. اینکه چرا مسولان فدراسیون که سال ها از جایزه پراید برای کشاندن مردم به چنین برنامهای و پخش زنده از رسانه ملی اقدام میکردند اما حاضر نبودند به جای آن نسبت به تهیه لباس ورزشی مناسب برای شرکت کنندگان اقدام کنند نیز سوال دیگری است که هیچ گاه پاسخی به آن داده نشد.
اینکه شرکت کنندگان با کفشها و لباس های نامناسب و غیر ورزشی که عموما با انگیزه رسیدن به جوایز در نظر گرفته شده حاضر به حضور در این پیاده روی میشوند نه تنها سودی برای سلامت انها ندارد بلکه عوارضی را نیز برای سلامت آنها در پی خواهد داشت.
پس از انتقادهای زیادی که رسانههای مختلف در قالب مصاحبه با چهره های علمی و ورزشی نسبت به این رویه غیر علمی و منحصربفرد در جهان داشتند، بالاخره مسولان فدراسیون از مواضع غلط خود کوتاه آمدند و به جای پراید وسایلی نظیر دوچرخه را در میان جوایز خود قرار دادند تا حداقل یک گام برای نزدیک شدن این مراسم نمایشی به یک همایش پیادهروی برداشته باشند اما باز هم شاهد ادامه رویه غلط در برنامهریزی ها و عدم استفاده از نظرات کارشناسان دانشگاهی در توسعه و ترویج ورزش در میان اقشار جامعه هستیم.
البته ارگانهای مختلف در سراسر کشور به لطف پخش زنده تلویزیونی همواره حمایتهای مالی خوبی از چنین برنامههایی از خود نشان دادهاند که بخشی از این کمکهای مالی تحت عنوان جایزه برای شرکت کنندگان در این مراسم به ظاهر ورزشی اختصاص مییابد.
با وجود تاکید بسیار زیاد مسئولان چه سیاسی و چه ورزشی بر لزوم توجه به ورزش همگانی و دل نگرانیها از ورزش نکردن منظم مردم، اما تاکنون حرکت قابل توجهی که بتواند به معنای واقعی مردم را به این احساس و ضرورت برساند که ورزش را در سبد روزانه خود قرار دهند صورت نگرفته است. بیتحرکی مردم و مخصوصا جوانان در کنار افزایش بیماریهای روانی و جرم و جنایت برنامه ریزی جامع و علمی را میطلبد که قطعا باید در این راه از متخصصان این امر و صاحبنظران این حوزه استفاده شود و نمیتوان با برگزاری یک شوی تلویزیونی دغدغههای مسولان و مردم را پاسخگو بود. زنگ خطر کم تحرکی و به دنبال ان افزایش انواع و اقسام بیماریها و ناهنجاریهای اجتماعی سالهاست به صدا درآمده اما گویا گوش شنوایی برای آن نیست.
از سوی دیگر مسولان ورزش همگانی همواره بر این نکته میبالند که توانستهاند آمار افراد ورزشکار در جامعه را به 21 درصد برسانند اینکه این امار بر اساس چه فاکتورهایی و به کدام شیوه علمی گرفته شده است مشخص نیست اما بسیاری از کارشناسان ورزشی و اساتید دانشگاهی معتقدند این امار غیر واقعی است و اگر بخواهیم بر اساس تعریف درست و علمی اقدام به گرفتن آمار کنیم،رقم بدست امده بسیار کمتر از 21 درصد خواهد بود.